Page 40 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 40
46 l พ ร ะ จั น ท ร์ ซ่ อ น ห า
ใบหน้าของเธอแล้วบอกว่า
“ก็เพราะว่าลูกค้าของเราต้องไม่ยอมแน่ๆ ถ้าเราสองคนยกเลิกงาน
ชิ้นนี้กะทันหันแบบนี้ มีหวังเขาปรับเราอานเลย แต่นั่นยังไม่เท่ากับที่งาน
ชิ้นนี้ส�าคัญกับพวกเราแค่ไหน เต็มก็รู้”
ใช่ เธอรู้
รู้เหมือนที่เมืองแมนรู้นั่นละ
เพราะหลังจากเรียนจบมาได้ไม่นาน พวกเธอก็เข้าหุ้นกันเปิดส�านักงาน
นักสืบ ทั้งๆ ที่ไม่ตรงกับสิ่งที่ร�่าเรียนมาเลยแม้แต่น้อย แต่เป็นเพราะเมืองแมน
ไม่ต้องการท�ากิจการของครอบครัว เขามีนิสัยใจเย็น ช่างสังเกต ละเอียด
ลออ และเป็นนักคิดวิเคราะห์ ขณะที่เต็มดวงนั้นตกงานมาได้เกือบปีแล้ว
ทุนรอนที่ได้จากเงินประกันชีวิตบิดากับมารดาก็นับวันจะร่อยหรอลงไปทุกที
มีอะไรผ่านมาก็ต้องคว้าเอาไว้
ดังนั้นเมื่อเพื่อนสนิทมาชวนให้เข้าหุ้นด้วย เพราะเห็นเต็มดวงหัวไว
แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าเก่ง ทั้งยังมือเบา เท้าเบา และสามารถสะเดาะกลอน
ประตูไปถึงแม่กุญแจแบบต่างๆ ได้อย่างน่าอัศจรรย์ เธอจึงไม่ลังเลทั้งๆ ที่
ไม่เคยคิดว่าคนใจปลาซิวอย่างตนเองจะเป็นนักสืบได้ แต่พอได้ท�างานไป
ระยะหนึ่งหญิงสาวก็พบว่าความสามารถพิเศษที่มีติดตัวมา เพราะมีปู่เป็น
ช่างท�ากุญแจผีนั้น เป็นประโยชน์กับงานที่ท�ามาก เลยสนุกสนานไปกับงาน
ทุกชิ้นที่เมืองแมนหามาให้ ทั้งสะกดรอยเป้าหมาย ตามหาคนหาย เผย
โฉมหน้ากิ๊ก ไปถึงอัดคลิปลับ แต่ถึงอย่างนั้นกิจการของสองเพื่อนซี้ก็เป็น
ไปอย่างรุ่งริ่งเต็มที ไม่รู้ว่าเป็นที่เธอหรือเมืองแมนกันแน่ ที่ขยันรับงานฟรี
เพราะสงสารผู้ว่าจ้างอยู่นับครั้งไม่ถ้วน
ก็จะไม่ให้สงสารได้อย่างไร ในเมื่อผู้ว่าจ้างเธอถ้าไม่ใช่เป็นพวกเมีย
หลวงที่ใกล้จะโดนผัวโละทิ้งลงหม้อพะโล้ ก็เป็นลูกกตัญญูออกตามหาพ่อแม่
ที่เป็นอัลไซเมอร์แล้วพลัดหลงออกจากบ้าน มิเช่นนั้นก็เป็นเด็กประถม
ฟันน�้านมเต็มปากมาร้องไห้อ้อนวอนให้ตามหาหมาหรือไม่ก็แมวที่หายออก
