Page 25 - ภาษาไทย ม.ปลาย
P. 25
ห น า | 25
เรื่องที่ 1 มารยาทในการพูด
1. ใชคําพูดสุภาพเหมาะสมกับกาลเทศะและบุคคลใหเกียรติกับผูที่เราพูดดวย รูจักใชคําที่แสดง
ถึงความมีมารยาท เชน คําขอบคุณ ขอบใจ เมื่อผูอื่นทําคุณตอเรา และกลาวขอโทษขออภัยเสียใจใน
โอกาสที่กระทําการลวงเกินผูอื่น
2. ไมพูดจาเยาะเยย ถากถาง ดูหมิ่นเหยียดหยาม เสียดสีผูอื่น ไมพูดจายกตนขมทาน พูดชี้จุดบก
พรอง หรือปมดอยของผูอื่นใหเกิดความอับอาย
3. ไมผูกขาดการพูดและความคิดแตเพียงผูเดียว ใหโอกาสผูอื่นไดพูดบางไมพูดตัดบทในระหว
างผูอื่นกําลังพูด ควรคอยใหผูอื่นพูดจนหมดกระบวนความแลวจึงพูดตอ
4. เมื่อจะพูดคัดคานหรือโตแยง ควรจะเหมาะสมกับโอกาสและมีเหตุผลเพียงพอไมใชอารมณ
ควรใชคําพูดที่นุมนวล ไมใหเสียบรรยากาศของการพูดคุยกัน
5. การพูดเพื่อสรางบรรยากาศ ใหเกิดอารมณขัน ควรจะเปนเรื่องตลกขบขันที่สุภาพ ไมหยาบ
โลนหรือพูดลักษณะสองแงสองงาม
6. ไมพูดติเตียน กลาวหาหรือนินทาผูอื่นตอหนาชุมชน หรือในขณะที่ผูที่เราพูดถึงไมได
อยูดวย
7. ควรพูดดวยน้ําเสียงนุมนวลชวนฟง ไมใชน้ําเสียงหวนๆ หรือดุดันวางอํานาจเหนือผูฟง รูจัก
ใชคํา คะ ครับ นะคะ นะครับ หนอย เถิด จะ นะ เสริมการพูดใหสุภาพไพเราะนาฟง
คุณธรรมในการพูด การปฏิบัติตามมารยาทในการพูดดังกลาวมาแลว ยังไมถือวาเปนการพูดดี
เพราะยังขาดคุณธรรมในการพูดนั้นก็คือ ขาดความรับผิดชอบ ขาดความจริงใจ เพราะบุคคลที่มี
คุณธรรมในการพูดจะตองมีความรับผิดชอบในคําพูดและสิ่งที่พูดออกไป มีความจริงใจ มีความบริสุทธิ์
ใจตอผูที่เราพูดดวย
ก. ความรับผิดชอบในการพูด ผูพูดจะตองรับผิดชอบตอการพูดของตนทั้งในดานกฎหมายและ
ศีลธรรม รับผิดชอบทางกฎหมายนั้นก็คือ เมื่อผูพูดพูดอยางขาดความรับผิดชอบมีความผิดตามกฎหมาย
ผูนั้นจะตองรับโทษ เชน พูดหมิ่นประมาท แจงความเท็จ พูดใหผูอื่นเสียหายจนเกิดการฟองรอง ตองรับ
โทษตามกฎหมาย
สวนความรับผิดชอบในดานศีลธรรมหรือคุณธรรมนั้น หมายถึงความรับผิดชอบของการพูดที่
ทําใหผูอื่นเสียใจ ไมสบายใจเกิดความเสียหายไมถึงกับผิดกฎหมายบานเมือง แตเปนสิ่งไมเหมาะไมควร
เชน การพูดสอเสียด พูดคําหยาบ พูดเพอเจอ พูดใหผูอื่นถูกตําหนิเหลานี้ผูพูดตองรับผิดชอบ ตองไม
ปฏิเสธในคําพูดของตน นอกจากนี้ผูพูดจะตองไมพูดตอเติมเสริมแตงจนบิดเบือนความจริง ตอง
ตระหนักและรับผิดชอบในการพูดทุกครั้ง
