Page 6 - Gazeta Fjala
P. 6
6 E SHTUNË PERSONAZH ONLINE 24 ORË @
www.fjala.al
18 JANAR 2020
Shkoi të qetësohej, me idenë
se “gripin” do ta kalonte, në
banesën e tezes së tij, ku
jetonte prej vitesh, por shpejt
vjen lajmi i trishtë: “Marigleni
është shumë rëndë, në rrezik
për jetën, ra në koma
Një bulevard
pa “dëshmorin”
e heshtur
Historia tragjike e policit 27-vjeçar Mariglen Mestani që u nda nga
jeta pas sëmundjes së rëndë, i prekur nga meningokoksemia. Gjashtë
vitet si polic i qarkullimit rrugor dhe ëndrra e prerë në mes. Kujtimet
nga kolegët dhe ikja e djalit të vetëm të familjes me shumë probleme.
Mariglen Mestani me kolegun e tij Gazmet Sinani
sebi alla
ëndërr që nuk e reali-
iri i familjes, djali i vetëm, ko- zon. Dhe Marigleni
legu energjik dhe gjithnjë i ishte i tillë, që mbartte
buzëqeshuri Mariglen Mes- secilin problem nga
Btani, nuk është më. Prindërve pak dhe shumëkush
edhe lotët kanë nisur t’u thahen, motra prej kolegëve e mësoi
jeton me kujtimet e fundit, ndërsa ko- kur ai nuk ishte më
legët dhe të njohurit nuk kanë forcë për mes tyre. Familja e
ta besuar se 27-vjeçari nuk do të jetë më Mariglenit, prindërit
mes tyre. “Shef, nuk jam mirë, nuk po dhe një motër më e
lëviz dot nga makina, më dhembin këm- vogël jetojnë në fsha-
bët, trupi i gjithë”. Kjo ishte fjala e fundit tin e thellë Shijon të
me një buzëqeshje të përhershme, para Ersekës. Mes qindra
se të dilte për të mos u kthyer kurrë më pro bleme ve eko -
në oborrin e Policisë së Qarkullimit Rru- nomike, larg zonës ur-
gor në Tiranë. Shkoi të qetësohej, me ide- bane, por të bindur që
në se “gripin” do ta kalonte, në banesën të sakrifikonin për të
e tezes së tij, ku jetonte prej vitesh, por ardhmen e fëmijëve,
shpejt vjen lajmi i trishtë: “Marigleni prindërit u dhanë
është shumë rëndë, në rrezik për jetën, mundësinë që të
ra në koma”. Efektivi i Rrugores ishte shkolloheshin. Sapo
prekur nga meningjiti ose meningokok- përfundoi gjimnazin,
semia, një infeksion i rëndë, që ka një Marigleni konkurroi
evolucion tepër të shpejtë dhe rezultoi fa- 27-vjeçari Mestani dhe efektivi i qarkullimit rrugor, Shefki Topçiu në kursin njëvjeçar të
tal për jetën e tij. Kush ishte Marigleni, Akademisë së Policisë.
ëndrrat dhe jeta e tij, që mbetën në kujti- përgjatë bulevardit, qytetarë që e njihnin të voglën besë, e ligështoi në pak kohë, E fitoi atë studim dhe dita e parë e punës
met e miqve dhe të afërmëve. Problemin si fytyrë, por edhe të tjerë që kurrë nuk pavarësisht sfidës që ia bëri gjithnjë me nën uniformë qe e veçantë për të. “E don-
e mbyste me buzëqeshje, punën e ktheu e panë, u përlotën. Vdekje ka shumë, çdo energji e buzëqeshje në kulmin e rinisë, te shumë atë punë, e kishte pasion, jo
në pasion, jetën e deshi, por vdekja ia e tillë është dhimbje më vete për familjen në mesin e ëndrrave dhe në rritjen pro- vetëm një mënyrë për të jetuar. Jam rri-
preu në mes ëndrrën djaloshit që për dhe të afërmit, por ikja e Mariglenit, po- fesionale. Vdekja e mori, por historinë e tur me Mariglenin, kemi një moshë dhe
gjashtë vite shërbeu në sektorin e Qa- licit të ri, dhemb dyfish. Sot kujtohemi tij, kujtimin e shumëçka la pas në atë jetë në vitet e fundit të gjimnazit fliste për
rkullimit Rrugor. Lot edhe në Komisari- për atë efektivin që rri 12 orë pa shkëputje të shkurtër nuk e mbulon dot asnjë pirg dëshirën e madhe që të bëhej polic”, -
atin e Policisë Rrugore, me kolege dhe në mes të vapës përvëluese të verës, të dheu. E ndoshta as ky shkrim nuk do të thotë për gazetën “Fjala” Brisildo Des-
kolegë që ndau profesionin, kohën, shoqëruar me smogun e automjeteve, ishte, nëse në rrjetin social, zëdhënësi i tani, kushëriri i tij. Tri ditë para se Mari-
dashamirësinë, problemin, por edhe gëz- zhurmën e burive vend e pavend dhe Policisë së Shtetit, Genti Mullai, nuk do gleni të ndahej nga jeta, Brisildo ishte ni-
imin, siç ai dinte ta gjente gjithnjë. Mort shpesh edhe “sharjet” nëpër dhëmbë apo të linte një postim që preku këdo për sur drejt Gjermanisë, ku sapo e lajmëru-
i hidhur i 7 janarit 2020… të drejtpërdrejta të shoferëve të cilët ner- ikjen e papritur të një djaloshi me uni- an se Marigleni ishte rëndë. U nis me
vozohen me rregullin që kërkon njeriu formë. urgjencë për ta gjetur ende me frymë, por
Aty s’do jesh… me uniformën e shtetit. Po aty do ta gjen- Me kokën pas për pak orë, pasi ai u kthye në lajmëtarin
Për gjashtë vite, Marigleni punoi krye- im Mariglenin edhe në mes të shiut e të Në të përditshmen rutinë, qoftë edhe e kobshëm: “Marigleni nuk jeton më!”
sisht në qarkullimin rrugor në zonën e ftohtit bashkë me kolegët e tij, pasi monotone apo të zymtë në vendin ku je- Me kujtimin e kolegëve
bulevardit “Dëmshorët e Kombit”, në rregullin e kërkojmë, por llogaridhënien tojmë, thjesht shohim një polic, si shumë Tre burra takojmë para Drejtorisë së
kryqëzimin pranë Rrugës së Elbasanit për shkeljet nuk i “durojmë”. Sot, bule- të tjerë, por nën atë petk të uniformës së Policisë së Tiranës. Janë efektivë policie
deri në afërsi të lagjes “Ali Demi”. Kur vardi “Dëshmorët e Kombit” nuk e ka më Policisë së Shtetit ka një njeri, një histori me uniformë, larg hijes së rëndë, të çlirët
kortezhi me trupin e Mariglenit kaloi “dëshmorin e heshtur”. Sëmundja, pa më familjare, një problem ekonomik, një në rrëfim dhe na e bëjnë të lehtë të kup-