Page 83 - คู่มือกรทำวิจัยอย่างง่ายของครู กศน.
P. 83
ตัวอย่างที่ 1
1. ชื่อเรื่อง การพัฒนาทักษะการเรียนรู้ภาษาไทยของผู้เรียน ระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย กศน.ต าบลหย่วน
อ าเภอเชียงค า จังหวัดพะเยา โดยใช้ชุดฝึกทักษะการฟัง อ่าน พูด และเขียนภาษาไทยควบคู่กับ
การใช้ภาษาไทลื้อ
2. ชื่อผู้วิจัย นางสาวพีระพรรณ ฉันทะ ต าแหน่ง ครู กศน.ต าบล
3. ความเป็นมาและความส าคัญของปัญหา
หลักสูตรการศึกษานอกระบบระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 มุ่งจัดการศึกษา
เพื่อตอบสนองอุดมการณ์การจัดการศึกษาตลอดชีวิต และการสร้างสังคมไทยให้เป็นสังคมแห่งการเรียนรู้
ตามปรัชญา “คิดเป็น” เพื่อสร้างคุณภาพชีวิตและสังคม มีการบูรณาการอย่างสมดุล ระหว่างปัญญาธรรม
ศีลธรรมและวัฒนธรรม มีหลักการข้อหนึ่งที่ต้องการจะส่งเสริมให้ผู้เรียนได้พัฒนาและเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง
ตลอดชีวิต โดยตระหนักว่าผู้เรียนมีความส าคัญ สามารถพัฒนาตนเองได้ตามธรรมชาติและเต็มตามศักยภาพ
โดยมีจุดหมาย เพื่อให้ผู้เรียนมีความรู้พื้นฐานส าหรับการด ารงชีวิตและการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง (ส านักงาน
ส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย, 2553 : 1-2)
กศน. ต าบลหย่วน อ าเภอเชียงค า จังหวัดพะเยา มีบทบาทหน้าที่ในการจัดการศึกษานอกระบบ
และการศึกษาตามอัธยาศัย ให้แก่ประชาชนในพื้นที่ ต าบลหย่วน อ าเภอเชียงค า จังหวัดพะเยา ึึ่งประชาชน
ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มไทลื้ออาศัยอยู่ มีการสื่อสารโดยใช้ภาษาที่มีความแตกต่างกันทั้งภาษาไทยและภาษาไทลื้อ
จึงท าให้เกิดปัญหาในการสื่อสารระหว่างจัดการเรียนการสอนให้แก่ผู้เรียน หลักสูตรการศึกษานอกระบบ
ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 โดยเฉพาะรายวิชาภาษาไทย ึึ่งเป็นรายวิชาบังคับหนึ่งในสาระ
ความรู้พื้นฐานของหลักสูตร ที่ให้น้ าหนักในการเรียนรู้เรื่อง การฟัง ดู พูด อ่านและเขียนไว้มาก และคาดหวังให้
ผู้เรียนปฏิบัติตนเป็นผู้มีมารยาทในการฟัง ดู พูด อ่านและเขียน แล้วสามารถสรุปสาระส าคัญของเรื่องที่ฟัง
ได้ส่งเสริมให้ผู้เรียนมีนิสัยรักการอ่าน และจดบันทึกอย่างสม่ าเสมอ (ส านักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและ
การศึกษาตามอัธยาศัย, 2555 : 92 - 98)
ที่ผ่านมาผู้วิจัยจะใช้ภาษาไทยสื่อสารกับกลุ่มผู้เรียนทุกคน แต่ผู้เรียนที่เป็นไทลื้อจะไม่ใช้ภาษาไทย
สื่อสารกับผู้วิจัย จากการสังเกตพบว่า สาเหตุที่ผู้เรียนไม่สื่อสารเป็นภาษาไทย เนื่องจากพูดภาษาไทยไม่คล่อง
และออกเสียงได้ไม่ชัดเจน โดยเฉพาะค าที่มีพยัญชนะ “ช” และ “ด” นอกจากนี้ ค าในภาษาไทยที่มีตัวการันต์
ผู้เรียนก็เขียนไม่ได้เช่นกัน ปัญหาดังกล่าวส่งผลกระทบในการท ากิจกรรมกลุ่มของผู้เรียน จึงต้องสอนภาษาไทย
โดยการสื่อสารสองภาษา ทั้งภาษาไทยและไทลื้อควบคู่กันไป เนื่องจากผู้วิจัยสามารถสื่อสารภาษาไทลื้อได้ดี
ช่วงแรกจึงทดลองใช้ภาษาไทลื้อสื่อความหมายควบคู่กับภาษาไทยระหว่างการสอน และสังเกตพบว่าผู้เรียน
คู่มือการท าวิจัยอย่างง่ายของครู กศน.
69
