Page 5 - ΟΜΗΡΟΥ «ΟΔΥΣΣΕΙΑ»

4

13. Δημόδοκος, λαοῖσι τετιμένος. αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς

Ὀδυσσέως πρὸς Εὔμαιον ὁμιλία
14. - ξ - τὸν δ᾿ ἀπαμειβόμενος προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα:

«ξεῖν᾿, οὔ μοι θέμις ἔστ᾿, οὐδ᾿ εἰ κακίων σέθεν ἔλθοι,

Τηλεμάχου πρὸς Εὔμαιον ἄφιξις

15. - ο - Τηλέμαχον δ᾿ οὐχ ὕπνος ἔχε γλυκύς, ἀλλ᾿ ἐνὶ θυμῷ

νύκτα δι᾿ ἀμβροσίην μελεδήματα πατρὸς ἔγειρεν.

Τηλεμάχου ἀναγνωρισμὸς Ὀδυσσέως

16. - π - πῶς γὰρ δὴ τὸν ξεῖνον ἐγὼν ὑποδέξομαι οἴκῳ;

αὐτὸς μὲν νέος εἰμὶ καὶ οὔ πω χερσὶ πέποιθα

Τηλεμάχου ἐπάνοδος εἰς Ἰθάκην

17. - ρ - τὴν δ᾿ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα:

«μῆτερ ἐμή, μή μοι γόον ὄρνυθι μηδέ μοι ἦτορ

Ὀδυσσέως καὶ Ἴρου πυγμή

18. - σ - τὸν δὲ χολωσάμενος προσεφώνεεν Ἶρος ἀλήτης:
«ὢ πόποι, ὡς ὁ μολοβρὸς ἐπιτροχάδην ἀγορεύει,

Ὀδυσσέως καὶ Πηνελόπης ὁμιλία. Τὰ νίπτρα

19. - τ - Δουλιχίῳ τε Σάμῃ τε καὶ ὑλήεντι Ζακύνθῳ,

οἵ τ᾿ αὐτὴν Ἰθάκην εὐδείελον ἀμφινέμονται,

Τὰ πρὸ τῆς μνηστηροφονίας

20. - υ - φήμην δ᾿ ἐξ οἴκοιο γυνὴ προέηκεν ἀλετρὶς
πλησίον, ἔνθ᾿ ἄρα οἱ μύλαι ἥατο ποιμένι λαῶν,

Τόξου θέσις

21. - φ - φῶθ᾿ Ἡρακλῆα, μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων,

ὅς μιν ξεῖνον ἐόντα κατέκτανεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ,

Μνηστηροφονία

χρύσεον ἄμφωτον, καὶ δὴ μετὰ χερσὶν ἐνώμα,
22. - χ -
ὄφρα πίοι οἴνοιο: φόνος δέ οἱ οὐκ ἐνὶ θυμῷ

μέμβλετο: τίς κ᾿ οἴοιτο μετ᾿ ἀνδράσι δαιτυμόνεσσι