Page 170 - chapter 1
P. 170

170
                             ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Όρια - Συνέχεια Συνάρτησης




                                      Σ Τ Η   Π Ρ Α Ξ Η . . .


                      Ο  Ρ                                          (ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ)
                          IΟ  ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ  ΣΤΟ  χ 0
                        Δ ο σ μ έ ν α

                      ● Ο τύπος της συνάρτησης f ή σχέση ορίω                 ν
                      Α ν τ ι μ ε τ ώ π ι σ η
                      ● Στη περίπτωση " εύρεσης ορίου - π ρ άξεις ... "
                         ● Ε  λ έγχουμε αν για x = x 0 ορίζεται η συνάρτηση f(x)
                         ● Eφαρμόζουμε τις ιδιότητες των ορίων των πράξεων

                      ● Στη περίπτωση " βοηθητικής συνάρτησης ... "
                         ● Θέτουμε h 1(x), h 2(x) τις αλγεβρικές παραστάσεις των
                            ο ρ ίω  ν  (γνωστά τα όρια:                 και              )
                         ● Λύνουμε τις εξισώσεις που προκύπτουν ως προς f(x),
                            g(x)  (σε συνάρτηση με τις h 1(x), h 2(x))
                         ● Β  ρ ίσκουμε τα όρια                και              με τη βοήθεια

                            των ορίων                  και                που είναι γνωστά .
                      ● Στη περίπτωση " ρητής συνάρτησης, με ...  0 : 0  ..."
                         ● Παραγοντοποιούμε αριθμητή και παρονομαστή
                            (συνήθως με Horner, μια ρίζα είναι πάντα η x 0)
                         ● Απαλείφουμε τον όρο της μορφής x - x 0
                         ● Στη συνέχεια βρίσκουμε το όριο πηλίκου.

                      ● Στη περιπτωση " άρρητης συνάρτησης με ... 0 : 0 ... "
                         ● Παραγοντοποιούμε αριθμητή και παρονομαστή
                            (μέθοδος συζυγούς παράστασης)
                         ● συνεχίζουμε όπως παραπάν ω
                      ● Στη περίπτωση " άρρητου παρονομαστή(αριθμητή) ...
                         απροσδιοριστία  ... "
                         ● Αν ο αριθμητής είναι πολύ   πιο απλός του παρονομαστή,
                            β ρ ίσκουμε το όριο του αντίστροφου κλάσματος.
                            Αντιστρέφουμε το κλάσμα και το “σπάμε“ σε αλγεβρικό
                            άθροισμα απλούστερων κλασμάτων (με απροσδιοριστία
                            0 : 0).
                         ● Αν ο παρονομαστής είναι πολύ πιο απλός του αριθμητή,

                            "σπάμε“ το κλάσμα σε αλγεβρικό άθροισμα ...






                                                     Τακης Τσακαλακος   Κερκυρα   2017
   165   166   167   168   169   170   171   172   173   174   175