Page 23 - GEH1101-เอกสารประกอบการเรียนการสอน-unit1
P. 23

สุนทรียภาพกับชีวิต







                       น าไปสู่วิทยาศาสตร์และศาสนา ศิลปะเป็นเครื่องมือของการศึกษาที่สามารถกล่อมเกลาความเชื่อ
                       ค่านิยม และปลูกฝังวัฒนธรรม ศิลปะท าให้ผู้คนมีศีลธรรมยิ่งขึ้นเพราะยกจิตวิญญาณให้สูงส่ง

                       ศิลปะมีคุณค่าช่วยสร้างจิตใจให้ใสสะอาด ศิลปะคือการบริหารปกครอง ศิลปะก่อให้เกิดสารธาร

                       แห่งการหยั่งเห็นอันล ้าลึกที่สร้างความผูกพันระหว่างมนุษย์และจักรวาล คุณค่าของศิลปะที่มีผู้
                       เสนอความเห็นไว้มากมายหลายอย่างนั้นต่างล้วนบ่งบอกรูปแบบความเป็นศิลปะ อย่างไรก็ตาม มี

                       สิ่งหนึ่งที่ควรพิจารณาด้านคุณค่าของศิลปะคือ คุณค่าเหล่านั้นเป็นสากลเดียวกันหรือไม่ คุณค่า

                       เหล่านั้นแตกต่างกันหรือไม่ และสิ่งส าคัญที่ควรพิจารณาคือ คุณค่าของศิลปะเพื่อใคร เช่น เพื่อ

                       ศิลปิน เพื่อผู้เสพงานศิลปะ เพื่อสังคมโดยรวม หรือ เพื่อศิลปินเองโดยไม่เกี่ยวกับผู้เสพงานศิลปะ

                       นอกจากนั้นคุณค่าศิลปะแต่ละคุณค่าที่อาจเป็นไปเพื่อบุคคลต่าง ๆ มีความแตกต่างกันอย่างไร
                       บ้างหรือว่าไม่มีความแตกต่างกันเลย เช่น ศิลปะเพื่อศาสนากับศิลปะเพื่อศิลปะ ประเด็นดังกล่าว

                       สร้างความซับซ้อนอย่างยิ่งในการหาค าตอบที่เหมาะสม

                                      อย่างไรก็ตาม คุณค่าของศิลปะสามารถพิจารณาได้ว่า ด้านหนึ่งให้ประโยชน์ใช้

                       สอยน้อยกว่าให้ความรู้สึกทางสุนทรียภาพ แต่อีกด้านหนึ่งกล่าวได้ว่าศิลปะให้คุณค่าที่บ่งบอกว่า

                       ศิลปะเป็นกิจกรรมที่ส าคัญที่สุดอย่างหนึ่งของมนุษย์ เพราะศิลปะเป็นการสร้างสรรค์ของมนุษย์
                       โดยมนุษย์ และเพื่อมนุษย์ กล่าวคือการสร้างสรรค์เป็นคุณค่าที่บ่งบอกถึงความเป็นมนุษย์ ดังกรณี

                       ตัวอย่างผลงานชื่อ My Bed (1998 – 1999) ภาพที่ 1.6  ดังนั้น คุณค่าการสร้างสรรค์ของมนุษย์ใน

                       งานศิลปะจึงสามารถอยู่ยืนยาวกว่าการก าเนิดของตัวงานเอง คุณค่านี้อาจกล่าวได้ว่าสอดคล้อง

                       กับข้อความของฮิปพอคราเทส (Hippocrates of Kos 460 – 370 BC) นายแพทย์กรีก ยุคโบราณ
                       ที่เขียนค าเปิดน าเป็นภาษากรีกก่อนเข้าสู่เนื้อหาในต าราการแพทย์ของเขา เวลาภายหลังมีค าแปล

                       ข้อความนั้นเป็นภาษาลาตินความว่า ชีวิตสั้น ศิลปะยืนยาว โอกาสมีน้อย ประสบการณ์อันตราย

                       การตัดสินใจล าบาก (Vita brevis, ars longa, occasion praeceps, experimentum

                       periculosum,  iudicium  difficile.)  โดยความหมายของข้อความดังกล่าวหมายความว่า
                                                                 [44]
                       ความส าเร็จในชีวิตของคนเราถูกจ ากัดด้วยเวลา  กล่าวคือมนุษย์พึงเร่งฝึกฝนฝีมือและพัฒนา
                       ความสามารถของตนเองเพื่อการสร้างสรรค์ แม้ว่าปัจจุบันสังเกตเห็นได้ว่าศิลปะสมัยใหม่ส่วนใหญ่

                       มิได้ให้ความส าคัญกับความยืนยาวของตัวงานศิลปะเลย










                                                                                                        23
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28