Page 6 - อบต_Neat
P. 6
1.2 หน้ำที่ของวิทยุกระจำยเสียงที่เกี่ยวข้องกับกำรเสนอข่ำว นอกจำกหน้ำที่ในกำรให้ข่ำวสำรโดยตรง
แล้ววิทยุกระจำยเสียง ยังมีหน้ำที่ที่เกี่ยวข้องกับกำรให้ ข่ำวสำรในลักษณะต่ำงๆ ดังนี้
1.2.1 กำรสอดส่องตรวจตรำ สื่อมวลชนมีหน้ำที่จับตำดูควำมเปลี่ยนแปลง หรือควำมเป็นไปของ
เหตุกำรณ์ต่ำงๆ ในสังคม ดูแลสังคมให้อยู่ในระเบียบและแนวปฏิบัติที่ถูกต้อง
1.2.2 กำรกลั่นกรองข่ำวสำร ข่ำวสำรที่เรำได้ฟัง ได้ชมทำงวิทยุกระจำยเสียงนั้นไม่ใช่เนื้อข่ำว
ทั้งหมด แต่เป็นแค่ส่วนหนึ่งซึ่งได้รับกำรเลือกสรรมำแล้ว จำกบรรณำธิกำรข่ำว หรือหัวหน้ำข่ำวและนักข่ำวว่ำข่ำว
ใดเป็นข่ำวที่มีควำมเหมำะสมที่จะน ำเสนอแก่มวลชน และกำรน ำเสนอในลักษณะใด กำรกลั่นกรองข่ำวสำรจำก
สื่อมวลชนนี้ ท ำให้สื่อมวลชนถูกมองว่ำเป็นนำยทวำรข่ำวสำร (Gate keeper)ที่ควบคุมประตูทำงออกของข่ำวสำร
ก่อนเดินทำงผ่ำนสื่อไปสู่มวลชนหน้ำที่ในกำรให้ข่ำวสำรของสื่อกระจำยเสียงและวิทยุโทรทัศน์ เป็นหน้ำที่หลัก ซึ่ง
มีควำมส ำคัญมำกจึงพึงกระท ำด้วยควำมระมัดระวัง เที่ยงตรง และน ำเสนอด้วยควำมเป็นกลำง ไม่บิดเบือนหรือ
ลดควำมน่ำเชื่อถือของข่ำวด้วยกำรท ำให้เนื้อหำของข่ำว มีลักษณะของควำม เป็นเรื่องบันเทิง หรือนำฏกรรม
(dramatized) มำกจนเกินไป
2. หน้ำที่ของวิทยุกระจำยเสียงในกำรแสดงควำมคิดเห็น
2.1 กำรให้ควำมคิดเห็น ประเภทของรำยกำรในกำรให้ควำมคิดเห็น ได้แก่ รำยกำรวิจำรณ์ รำยกำร
วิเครำะห์ สถำนกำรณ์และประเด็นปัญหำต่ำง ๆ รำยกำรที่ให้ควำมคิดเห็นนี้ เป็นรำยกำรที่มีกำรแสดงควำมคิดเห็น
ของผู้ด ำเนินรำยกำร และผู้ร่วมรำยกำร ท ำให้สำระที่ผู้ฟัง ผู้ชมได้รับอย่ำงแท้จริงไม่ใช่เฉพำะเนื้อหำของข่ำว แต่
เป็นควำมคิดเห็นที่มีกำรน ำเสนอในรำยกำรนั้น ๆ
2.2 กำรเป็นเวทีแสดงควำมคิดเห็น นอกจำกให้ควำมคิดเห็นแล้ว สื่อมวลชนยังเปิดโอกำสให้สมำชิกใน
สังคมได้แสดงควำมคิดเห็นผ่ำนสื่อมวลชนเพื่อให้ทุกฝ่ำยได้เสนอข้อมูล และหำวิธีแก้ไขปัญหำร่วมกันต่อไป
โดยเฉพำะปัญหำสังคม วิทยุกระจำยเสียงและวิทยุโทรทัศน์ท ำหน้ำที่เป็นเวทีแสดงควำมคิดเห็นได้ 3 ลักษณะ คือ
2.1.1 เปิดโอกำสให้ประชำชนแสดงควำมคิดเห็นต่อเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ซึ่งสำมำรถ ท ำได้โดยกำร
เชิญมำแสดงควำมคิดเห็น ในรำยกำร สัมภำษณ์ หรือแสดงควำมคิดเห็นผ่ำนทำงจดหมำย โทรทัศน์ และเครื่องมือ
ทำงกำรสื่อสำรประเภทอื่น ๆ
2.2.2 เป็นช่องทำงในกำรร้องทุกข์ของประชำชน กำรสร้ำงทุกข์ของประชำชน ผ่ำนทำงวิทยุกระ
จำยเสียงและวิทยุโทรทัศน์ มักจัดท ำในลักษณะของรำยกำรขนำดสั้น ที่ให้ผู้เดือดร้อนเป็นผู้น ำเสนอเรื่องรำวด้วย
ตนเองทั้งภำพและเสียง เพื่อให้มีควำมรู้สึกปัญหำเหล่ำนั้น เป็นปัญหำของ “ชำวบ้ำน”จริง ๆ หลำยครั้งที่ปัญหำ
เหล่ำนี้ได้รับกำรแก้ไขและสนองตอบจำกหน่วยงำนที่เกี่ยวข้อง
2.2.3 เป็นตัวกระตุ้นให้เกิดกำรแสดงควำมคิดเห็น บำงครั้งสื่อมวลชนไม่ได้ “ถำม” ประชำชน
โดยตรงว่ำมีควำมคิดเห็นต่อเรื่อง หนึ่งเรื่องใดอย่ำงไร แต่กำรแสดงควำมคิดเห็นหรือกำรตั้งประเด็นค ำถำมใน
รำยกำรสำมำรถเป็นตัวกระตุ้นให้สังคมมีปฏิกิริยำต่อเรื่องนั้นได้
