Page 154 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 154
146
ึ
ั
นำยกรัฐมนตรีหรือผู้ซ่งนำยกรัฐมนตรีมอบหมำยอำจประกำศในรำชกิจจำนุเบกษำก�ำหนดให้ค�ำส่ง
ทำงปกครองกรณีหนึ่งกรณีใดต้องระบุเหตุผลไว้ในค�ำสั่งนั้นเองหรือในเอกสำรแนบท้ำยค�ำสั่งนั้นก็ได้
บทบัญญัติตำมวรรคหนึ่งไม่ใช้บังคับกับกรณีดังต่อไปนี้
(๑) เป็นกรณีที่มีผลตรงตำมค�ำขอและไม่กระทบสิทธิและหน้ำที่ของบุคคลอื่น
(๒) เหตุผลนั้นเป็นที่รู้กันอยู่แล้วโดยไม่จ�ำต้องระบุอีก
(๓) เป็นกรณีที่ต้องรักษำไว้เป็นควำมลับตำมมำตรำ ๓๒
(๔) เป็นกำรออกค�ำส่งทำงปกครองด้วยวำจำหรือเป็นกรณีเร่งด่วน แต่ต้องให้เหตุผลเป็น
ั
ลำยลักษณ์อักษรในเวลำอันควรหำกผู้อยู่ในบังคับของค�ำสั่งนั้นร้องขอ
ั
มำตรำ ๓๘ บทบัญญัติตำมมำตรำ ๓๖ และมำตรำ ๓๗ วรรคหน่ง มิให้ใช้บังคับกับค�ำส่งทำงปกครอง
ึ
ที่ก�ำหนดในกฎกระทรวง ทั้งนี้ ตำมหลักเกณฑ์วิธีกำร และเงื่อนไขที่ก�ำหนดในกฎกระทรวง
มำตรำ ๓๙ กำรออกค�ำส่งทำงปกครองเจ้ำหน้ำท่อำจก�ำหนดเง่อนไขใด ๆ ได้เท่ำท่จ�ำเป็นเพ่อให้บรรล ุ
ื
ี
ื
ั
ี
วัตถุประสงค์ของกฎหมำย เว้นแต่กฎหมำยจะก�ำหนดข้อจ�ำกัดดุลพินิจเป็นอย่ำงอื่น
ื
ึ
ื
กำรก�ำหนดเง่อนไขตำมวรรคหน่ง ให้หมำยควำมรวมถึงกำรก�ำหนดเง่อนไขในกรณีดังต่อไปน ้ ี
ตำมควำมเหมำะสมแก่กรณีด้วย
(๑) กำรก�ำหนดให้สิทธิหรือภำระหน้ำที่เริ่มมีผลหรือสิ้นผล ณ เวลำใดเวลำหนึ่ง
ิ
ึ
ี
ิ
(๒) กำรก�ำหนดให้กำรเร่มมีผลหรือส้นผลของสิทธิหรือภำระหน้ำท่ต้องข้นอยู่กับเหตุกำรณ์ในอนำคต
ที่ไม่แน่นอน
(๓) ข้อสงวนสิทธิ์ที่จะยกเลิกค�ำสั่งทำงปกครอง
(๔) กำรก�ำหนดให้ผู้ได้รับประโยชน์ต้องกระท�ำหรืองดเว้นกระท�ำหรือต้องมีภำระหน้ำที่หรือยอมรับ
ี
ภำระหน้ำท่หรือควำมรับผิดชอบบำงประกำร หรือกำรก�ำหนดข้อควำมในกำรจัดให้มี เปล่ยนแปลง หรือ
ี
เพิ่มข้อก�ำหนดดังกล่ำว
๓
ื
ั
มำตรำ ๓๙/1 กำรออกค�ำส่งทำงปกครองเป็นหนังสือในเร่องใด หำกมิได้มีกฎหมำยหรือกฎก�ำหนด
้
่
ื
�
่
ั
ระยะเวลำในกำรออกคำสงทำงปกครองในเรองนนไว้เป็นประกำรอน ให้เจ้ำหน้ำทออกคำสงทำงปกครอง
ี
่
ั
ั
่
่
ื
�
นั้นให้แล้วเสร็จภำยในสำมสิบวันนับแต่วันที่เจ้ำหน้ำที่ได้รับค�ำขอและเอกสำรถูกต้องครบถ้วน
ให้เป็นหน้ำที่ของผู้บังคับบัญชำชั้นเหนือขึ้นไปของเจ้ำหน้ำที่ ที่จะก�ำกับดูแลให้เจ้ำหน้ำที่ด�ำเนินกำร
ให้เป็นไปตำมวรรคหนึ่ง
ี
ั
ี
มำตรำ ๔๐ ค�ำส่งทำงปกครองท่อำจอุทธรณ์หรือโต้แย้งต่อไปได้ให้ระบุกรณีท่อำจอุทธรณ์หรือ
โต้แย้ง กำรยื่นค�ำอุทธรณ์หรือค�ำโต้แย้ง และระยะเวลำส�ำหรับกำรอุทธรณ์หรือกำรโต้แย้งดังกล่ำวไว้ด้วย
ี
ในกรณีท่มีกำรฝ่ำฝืนบทบัญญัติตำมวรรคหน่ง ให้ระยะเวลำส�ำหรับกำรอุทธรณ์หรือกำรโต้แย้ง
ึ
ี
ั
เร่มนับใหม่ต้งแต่วันท่ได้รับแจ้งหลักเกณฑ์ตำมวรรคหน่ง แต่ถ้ำไม่มีกำรแจ้งใหม่และระยะเวลำดังกล่ำวม ี
ึ
ิ
ระยะเวลำสั้นกว่ำหนึ่งปี ให้ขยำยเป็นหนึ่งปีนับแต่วันที่ได้รับค�ำสั่งทำงปกครอง
๓ มำตรำ ๓9/๑ เพิ่มเติมโดยพระรำชบัญญัติวิธีปฏิบัติรำชกำรทำงปกครอง (ฉบับที่ ๒) พ.ศ. ๒๕๕๗
