Page 158 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 158

150





                                                                                   ั
                      ั
                (๓) ผู้น้นได้รู้ถึงควำมไม่ชอบด้วยกฎหมำยของค�ำส่งทำงปกครองในขณะได้รับค�ำส่งทำงปกครอง
                                                         ั
           หรือกำรไม่รู้นั้นเป็นไปโดยควำมประมำทเลินเล่ออย่ำงร้ำยแรง
                ในกรณีท่เพิกถอนโดยให้มีผลย้อนหลัง กำรคืนเงินทรัพย์สินหรือประโยชน์ท่ผู้รับค�ำส่งทำงปกครอง
                                                                            ี
                        ี
                                                                                   ั
                                                                         ิ
                             ิ
           ได้ไป ให้น�ำบทบัญญัตว่ำด้วยลำภมิควรได้ในประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณชย์มำใช้บังคับโดยอนุโลม
                                                                     ั
                 ื
                                                                                             ั
           โดยถ้ำเม่อใดผู้รับค�ำส่งทำงปกครองได้รู้ถึงควำมไม่ชอบด้วยกฎหมำยของค�ำส่งทำงปกครองหรือควรได้รู้เช่นน้น
                           ั
                                                                                     ั
                 ั
                                                                            ั
           หำกผู้น้นมิได้ประมำทเลินเล่ออย่ำงร้ำยแรงให้ถือว่ำผู้นั้นตกอยู่ในฐำนะไม่สุจริตต้งแต่เวลำน้นเป็นต้นไป
           และในกรณีตำมวรรคสำม ผู้นั้นต้องรับผิดในกำรคืนเงิน ทรัพย์สินหรือประโยชน์ที่ได้รับไปเต็มจ�ำนวน
                มำตรำ ๕๒ ค�ำส่งทำงปกครองทไม่ชอบด้วยกฎหมำยและไม่อยู่ในบังคับของมำตรำ ๕๑ อำจถูก
                                           ่
                                           ี
                              ั
                                                                                             ั
                                                                    ั
                   ั
           เพิกถอนท้งหมดหรือบำงส่วนได้ แต่ผู้ได้รับผลกระทบจำกกำรเพิกถอนค�ำส่งทำงปกครองดังกล่ำวมีสิทธิได้รบ
                                                                        ั
                                             ื
           ค่ำทดแทนควำมเสียหำยเน่องจำกควำมเช่อโดยสุจริตในควำมคงอยู่ของค�ำส่งทำงปกครองได้ และให้น�ำ
                                 ื
           ควำมในมำตรำ ๕๑ วรรคหนึ่ง วรรคสอง และวรรคสำม มำใช้บังคับโดยอนุโลม แต่ต้องร้องขอค่ำทดแทน
           ภำยในหนึ่งร้อยแปดสิบวันนับแต่ได้รับแจ้งให้ทรำบถึงกำรเพิกถอนนั้น
                ค่ำทดแทนควำมเสียหำยตำมมำตรำน้จะต้องไม่สูงกว่ำประโยชน์ท่ผู้น้นอำจได้รับหำกค�ำส่งทำง
                                                                         ั
                                                                                          ั
                                                                      ี
                                               ี
           ปกครองดังกล่ำวไม่ถูกเพิกถอน
                                           ี
                                                                                       �
                                                            ึ
                              ั
                              ่
                มำตรำ ๕๓ คำสงทำงปกครองทชอบด้วยกฎหมำยซงไม่เป็นกำรให้ประโยชน์แก่ผ้รบคำสงทำง
                                           ่
                                                                                          ั
                                                                                     ั
                                                                                    ู
                            �
                                                                                          ่
                                                            ่
           ปกครองอำจถูกเพิกถอนท้งหมดหรือบำงส่วนโดยให้มีผลต้งแต่ขณะท่เพิกถอนหรือมีผลในอนำคตไปถึง
                                                                   ี
                                ั
                                                          ั
                                                                           ี
                                                    ี
                                                               ั
           ขณะใดขณะหน่งตำมท่ก�ำหนดได้ เว้นแต่เป็นกรณีท่คงต้องท�ำค�ำส่งทำงปกครองท่มีเน้อหำท�ำนองเดียวกัน
                             ี
                                                                              ื
                       ึ
                                                                 ั
                                                                    ี
                            ี
            ั
           น้นอีกหรือเป็นกรณีท่กำรเพิกถอนไม่อำจกระท�ำได้เพรำะเหตุอื่น ท้งน้ ให้ค�ำนึงถึงประโยชน์ของบุคคล
           ภำยนอกประกอบด้วย
                    ั
                                                                             ั
                ค�ำส่งทำงปกครองท่ชอบด้วยกฎหมำยซ่งเป็นกำรให้ประโยชน์แก่ผู้รับค�ำส่งทำงปกครองอำจถูก
                                                 ึ
                                 ี
           เพิกถอนท้งหมดหรือบำงส่วนโดยให้มีผลต้งแต่ขณะท่เพิกถอนหรือมีผลในอนำคตไปถึงขณะใดขณะหน่ง
                                                                                             ึ
                   ั
                                             ั
                                                      ี
           ตำมที่ก�ำหนดได้เฉพำะเมื่อมีกรณีดังต่อไปนี้
                (๑) มีกฎหมำยก�ำหนดให้เพิกถอนได้หรือมีข้อสงวนสิทธิ์ให้เพิกถอนได้ในค�ำสั่งทำงปกครองนั้นเอง
                                                                            ี
                                                                                   ั
                                                                     ั
                       ั
                                                   ั
                       ่
                                      ี
                                    ั
                (๒) ค�ำสงทำงปกครองน้นมข้อก�ำหนดให้ผู้รบประโยชน์ ต้องปฏิบติแต่ไม่มกำรปฏิบติภำยในเวลำ
           ที่ก�ำหนด
                                            ี
                (๓) ข้อเท็จจริงและพฤติกำรณ์เปล่ยนแปลงไป ซ่งหำกมีข้อเท็จจริงและพฤติกำรณ์เช่นน้ในขณะท�ำ
                                                                                      ี
                                                       ึ
              ั
                                     ี
                                                 ั
                                                              ั
           ค�ำส่งทำงปกครองแล้วเจ้ำหน้ำท่คงจะไม่ท�ำค�ำส่งทำงปกครองน้นและหำกไม่เพิกถอนจะก่อให้เกิดควำม
           เสียหำยต่อประโยชน์สำธำรณะได้
                                                                  ี
                                                                  ้
                (๔) บทกฎหมำยเปลยนแปลงไป ซ่งหำกมีบทกฎหมำยเช่นนในขณะท�ำค�ำสงทำงปกครองแล้ว
                                  ี
                                  ่
                                             ึ
                                                                               ่
                                                                               ั
           เจ้ำหน้ำท่คงจะไม่ท�ำค�ำส่งทำงปกครองน้น แต่กำรเพิกถอนในกรณีน้ให้กระท�ำได้เท่ำท่ผู้รับประโยชน์ยังไม่ได้
                                                                             ี
                                          ั
                                                                ี
                  ี
                              ั
                                                 ั
           ใช้ประโยชน์ หรือยังไม่ได้รับประโยชน์ตำมค�ำส่งทำงปกครองดังกล่ำว และหำกไม่เพิกถอนจะก่อให้เกิด
           ควำมเสียหำยต่อประโยชน์สำธำรณะได้
   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163