Page 156 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 156
148
ส่วนที่ ๕
กำรอุทธรณ์ค�ำสั่งทำงปกครอง
________________
มำตรำ ๔๔ ภำยใต้บังคับมำตรำ ๔๘ ในกรณีที่ค�ำสั่งทำงปกครองใดไม่ได้ออกโดยรัฐมนตรี และไม่มี
็
่
์
ั
้
�
ุ
้
ั
่
�
์
ี
ุ
ู
กฎหมำยกำหนดขนตอนอทธรณภำยในฝำยปกครองเปนกำรเฉพำะ ใหคกรณอทธรณคำสงทำงปกครองนน
ั
่
้
โดยยื่นต่อเจ้ำหน้ำที่ผู้ท�ำค�ำสั่งทำงปกครองภำยในสิบห้ำวันนับแต่วันที่ตนได้รับแจ้งค�ำสั่งดังกล่ำว
�
ั
ี
ิ
ิ
็
่
ื
ุ
ื
ุ
�
คำอทธรณ์ต้องทำเป็นหนงสอโดยระบข้อโต้แย้งและข้อเทจจรงหรอข้อกฎหมำยทอ้ำงองประกอบ
ด้วย
กำรอุทธรณ์ไม่เป็นเหตุให้ทุเลำกำรบังคับตำมค�ำส่งทำงปกครอง เว้นแต่จะมีกำรส่งให้ทุเลำกำรบังคับ
ั
ั
ตำมมำตรำ ๖๓/๒ วรรคหนึ่ง ๔
ี
ึ
มำตรำ ๔๕ ให้เจ้ำหน้ำท่ตำมมำตรำ ๔๔ วรรคหน่งพิจำรณำค�ำอุทธรณ์และแจ้งผู้อุทธรณ์โดยไม่ชักช้ำ
ี
แต่ต้องไม่เกินสำมสิบวันนับแต่วันท่ได้รับอุทธรณ์ ในกรณีท่เห็นด้วยกับค�ำอุทธรณ์ ไม่ว่ำท้งหมดหรือบำงส่วน
ี
ั
ก็ให้ด�ำเนินกำรเปลี่ยนแปลงค�ำสั่งทำงปกครองตำมควำมเห็นของตนภำยในก�ำหนดเวลำดังกล่ำวด้วย
ถ้ำเจ้ำหน้ำทตำมมำตรำ ๔๔ วรรคหน่ง ไม่เห็นด้วยกับค�ำอุทธรณ์ไม่ว่ำทงหมดหรือบำงส่วนก็ให้เร่ง
ั
้
ึ
ี
่
้
รำยงำนควำมเหนพรอมเหตผลไปยงผมอ�ำนำจพจำรณำคำอทธรณภำยในกำหนดเวลำตำมวรรคหนง ใหผม ี
ิ
้
ู
�
์
็
ุ
�
้
่
ั
ี
ึ
ู
ุ
้
ี
อ�ำนำจพิจำรณำค�ำอุทธรณ์พิจำรณำให้แล้วเสร็จภำยในสำมสิบวันนับแต่วันท่ตนได้รับรำยงำน ถ้ำมีเหต ุ
จ�ำเป็นไม่อำจพิจำรณำให้แล้วเสร็จภำยในระยะเวลำดังกล่ำว ให้ผู้มีอ�ำนำจพิจำรณำอุทธรณ์มีหนังสือแจ้ง
ให้ผู้อุทธรณ์ทรำบก่อนครบก�ำหนดเวลำดังกล่ำว ในกำรนี้ให้ขยำยระยะเวลำพิจำรณำอุทธรณ์ออกไปได้
ไม่เกินสำมสิบวันนับแต่วันที่ครบก�ำหนดเวลำดังกล่ำว
ี
ี
เจ้ำหน้ำท่ผู้ใดจะเป็นผู้มีอ�ำนำจพิจำรณำอุทธรณ์ตำมวรรคสองให้เป็นไปตำมท่ก�ำหนดในกฎกระทรวง
บทบัญญัติมำตรำนี้ไม่ใช้กับกรณีที่มีกฎหมำยเฉพำะก�ำหนดไว้เป็นอย่ำงอื่น
ี
มำตรำ ๔6 ในกำรพิจำรณำอุทธรณ์ ให้เจ้ำหน้ำท่พิจำรณำทบทวนค�ำส่งทำงปกครองได้ ไม่ว่ำจะเป็น
ั
ปัญหำข้อเท็จจริง ข้อกฎหมำย หรือควำมเหมำะสมของกำรท�ำค�ำสั่งทำงปกครอง และอำจมีค�ำสั่งเพิกถอน
้
ี
ี
่
้
คำสงทำงปกครองเดมหรอเปลยนแปลงคำสงนนไปในทำงใด ทงน ไม่ว่ำจะเป็นกำรเพมภำระหรอลดภำระ
ั
ั
ิ
้
ั
�
่
่
ื
่
ิ
ื
�
ั
ั
ื
ื
หรือใช้ดุลพินิจแทนในเร่องควำมเหมำะสมของกำรท�ำค�ำส่งทำงปกครองหรือมีข้อก�ำหนดเป็นเง่อนไขอย่ำงไร
ก็ได้
ุ
่
ี
�
มำตรำ ๔๗ กำรใดทกฎหมำยกำหนดให้อทธรณ์ต่อเจ้ำหน้ำทซงเป็นคณะกรรมกำร ขอบเขตกำร
่
ึ
ี
่
ั
ั
ั
ิ
้
็
่
์
พจำรณำอทธรณใหเปนไปตำมกฎหมำยวำดวยกำรนน สำหรบกระบวนกำรพจำรณำใหปฏบตตำมบทบญญต ิ
ิ
ุ
้
ิ
้
ิ
ั
้
ั
�
หมวด ๒ นี้ เท่ำที่ไม่ขัดหรือแย้งกับกฎหมำยดังกล่ำว
๔ วรรคสำม แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระรำชบัญญัติวิธีปฏิบัติรำชกำรทำงปกครอง (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๖๒
