Page 177 - หนังสือคู่มือดำเนินการตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการวินิจฉัยชี้ขาดอำนาจหน้าที่ระหว่างศาล
P. 177

169
















                                               พระรำชบัญญัติ
                                      ควำมรับผิดทำงละเมิดของเจ้ำหน้ำที่

                                                พ.ศ. ๒๕๓๙
                                            ________________

                                            ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร.
                                    ให้ไว้ ณ วันที่ ๒๗ กันยำยน พ.ศ. ๒๕๓๙
                                        เป็นปีที่ ๕1 ในรัชกำลปัจจุบัน



                  พระบำทสมเด็จพระปรมินทรมหำภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมรำชโองกำรโปรดเกล้ำฯ ให้ประกำศว่ำ

                  โดยที่สมควรมีกฎหมำยว่ำด้วยควำมรับผิดทำงละเมิดของเจ้ำหน้ำที่
                                                              ึ
                  จึงทรงพระกรุณำโปรดเกล้ำฯ ให้ตรำพระรำชบัญญัติข้นไว้โดยค�ำแนะน�ำและยินยอมของรัฐสภำ
            ดังต่อไปนี้
                                          ี
                  มำตรำ 1 พระรำชบัญญัติน้เรียกว่ำ “พระรำชบัญญัติควำมรับผิดทำงละเมิดของเจ้ำหน้ำท    ่ ี
            พ.ศ. ๒๕๓9”
                          ๑
                  มำตรำ ๒  พระรำชบัญญัตินี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจำกวันประกำศในรำชกิจจำนุเบกษำเป็นต้นไป
                  มำตรำ ๓ บรรดำกฎหมำย กฎ และข้อบังคับใดๆ ในส่วนที่มีบทบัญญัติไว้แล้วในพระรำชบัญญัตินี้
            หรือซึ่งขัดแย้งกับบทแห่งพระรำชบัญญัตินี้ ให้ใช้พระรำชบัญญัตินี้แทน

                  มำตรำ ๔ ในพระรำชบัญญัตินี้
                  “เจ้ำหน้ำที่” หมำยควำมว่ำ ข้ำรำชกำร พนักงำน ลูกจ้ำง หรือผู้ปฏิบัติงำนประเภทอื่น ไม่ว่ำจะเป็น
            กำรแต่งตั้งในฐำนะเป็นกรรมกำรหรือฐำนะอื่นใด
                  “หน่วยงำนของรัฐ” หมำยควำมว่ำ กระทรวง ทบวง กรม หรือส่วนรำชกำรที่เรียกชื่อ อย่ำงอื่นและ
            มีฐำนะเป็นกรม รำชกำรส่วนภูมิภำค รำชกำรส่วนท้องถิ่น และรัฐวิสำหกิจที่ตั้งขึ้น โดยพระรำชบัญญัติหรือ

                                                                    ี
                                                           ื
            พระรำชกฤษฎีกำ และให้หมำยควำมรวมถึงหน่วยงำนอ่นของรัฐท่มีพระรำชกฤษฎีกำก�ำหนดให้เป็น
            หน่วยงำนของรัฐตำมพระรำชบัญญัตินี้ด้วย
                                                                        ิ
                                                                                  ี
                                                                                               �
                                                                                  ่
                                                                          ่
                                                                          ี
                                             ั
                                        ั
                  มำตรำ ๕ หน่วยงำนของรฐต้องรบผดต่อผ้เสยหำยในผลแห่งละเมดทเจ้ำหน้ำทของตนได้กระทำ
                                                       ี
                                                     ู
                                                ิ
            ในกำรปฏิบัติหน้ำท่ ในกรณีน้ผู้เสียหำยอำจฟ้องหน่วยงำนของรัฐดังกล่ำวได้โดยตรง แต่จะฟ้องเจ้ำหน้ำท่ไม่ได้
                                                                                            ี
                                   ี
                           ี
                  ๑   รำชกิจจำนุเบกษำ เล่ม ๑๑๓/ตอนที่ ๖0 ก/หน้ำ ๒๕/๑๔ พฤศจิกำยน ๒๕๓9
   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182