Page 53 - หนังสืองานพี่ป๋อม
P. 53

ยังคงความเป็นของระนาดเอกของจริง สร้างชื่อให้วงพ่อปื๊ดมากในคืนนั้น โดยตีไหวขึ้นไปยิ่ง

          กว่าเพลงแขกมอญเสียอีก คนดูปรบมือชอบในความไหวสะอาดของพี่เสมียน ถ้ามีจัดอันดับนัก
          ดนตรีแบบฟุตบอลในคืนนั้นพี่เสมียนคงได้ “แมนออฟเดอะแมตช์” อย่างแน่นอน ผมคิดอยู่
          อย่างหนึ่งในตอนนั้นว่าทางวงบางล าพูจะเอาอะไรมาแก้ได้ ในที่สุดผมก็หายสงสัยเพราะวง
          บางล าพูก็ร้องเพลงกราวในโดยน้าเข นฤพนธ์ ดุริยพันธ์(คุณน้าของป๋อม)และเดี่ยวรอบวงด้วย
          เพลงกราวในและระนาดเอกของ อ.ติ๊กเดี่ยวเถา พอถึงเพลงนี้ต้องยอมรับว่าวงบ้านบางล าพู
          เรียกคะแนนได้มาก ด้วยความที่ลูกวงเป็นมืออาชีพชั้นเยี่ยม บางคนอย่างลุงหมัด อาโด่ก็เคย
          ร่วมเป็นร่วมตายกับพ่อปื๊ดผ่านการประชันวงมาด้วยกันอย่างโชกโชน เรียกว่าวงบางล าพู
          บรรเลงตรึงคนดูเลยทีเดียวในเพลงนี้ พอจบเพลงตี 5 ครึ่งวงบางล าพูก็จบการบรรเลงรอขน

          เครื่องดนตรีกลับเวลา6โมงเช้า ทางวงพ่อปื๊ดส่งพี่อ้วนลงเพลงกราวในนี้ซึ่งถือว่าพี่อ้วนตีระนาด
          เอกได้ประทับใจพอตัว จบเพลงกราวใน พ่อปื๊ดลุกขึ้นตีระนาดเอกเองให้คนเห็นว่าพ่อปื๊ดเป็น
          ระนาดชั้นเสือที่ใครจะลบเหลี่ยมลายไม่ได้ คนดูปรบมือต้อนรับพ่อเกรียวกราวและลุงยัง เกต
          คงลงบรรเลงระนาดทุ้ม ในเพลงเชิดจีนถือว่าเป็นแถมท้ายยามเช้าวันนั้นที่เรียกเสียงปรบมือ
          กึกก้องประทับใจยาวนานมาถึงวันนี้
                 เป็นอันว่าจบงานวัดสิงห์ครั้งนั้นเพียงเท่านั้น  อีกสองปีต่อมาจากนั้นป๋อมมีโอกาสได้
          ประชันครั้งส าคัญที่วัดสิงห์แห่งเดียวกันนี้กับยอดนักระนาดแห่งยุคนั้นคือครูสมนึก ศร

          ประพันธ์ที่ผมได้ยินชื่อคู่ประชันแล้วจะเป็นลม ซึ่งจะเล่าเหตุการณ์นี้ในภายหลังต่อไป

          ประชันวงที่โรงละครแห่งชาติ ครั้งแรก
          13เมษายน 2524
                 กลับมาเหตการณ์หลังการประชันวัดสิงห์ผมก็มีบทบาทในการตีระนาดเอกมากขึ้น
          จนต่อเพลงกราวในเถาจากพ่อปื๊ดไว้ได้ ในต้นปี 2524 ปีถัดมาอ.เสรี หวังในธรรมจะจัดการ
          ประชันเพลงกราวในขึ้นที่โรงละครแห่งชาติใน เม.ย.ปีนั้นตอนนั้นแนวคิดของอ.เสรีจะจัดคน
          ระนาดอายุไม่เกิน 25 ปีเป็นการส่งเสริมเยาวชนให้เรียนเพลงเดี่ยวกราวใน พ่อปื๊ดก็อยากส่ง

          ประชัน แต่ติดขัดตรงคนระนาดเอกตอนนั้นผมอยู่ในช่วงก้ ากึ่งระหว่างเป็นคนระนาดกับคน
          ร้อง และมาวันหนึ่งในงานที่วัดมักกะสัน วันนั้นมีปี่พาทย์ของพ่อปื๊ดและโขนกรมศิลปากร
          แน่นอนอ.เสรี หวังในธรรมย่อมมาด้วยพอโขนแสดงจบตอนดึกพ่อปื๊ดสั่งผมเดี่ยวระนาดเอก
          เพลงกราวใน บอกให้ตีอย่างเต็มที่ผมเองก็ไม่ทันคิดอะไรถือว่าพ่อสั่งก็บรรเลงไปพอใกล้ๆ จบ



                                          34
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58