Page 109 - 10_พระราชบญญตตำรวจแหงชาต2547_Neat

๑๐๒

เมื่อไดมีคําสั่งใหขาราชการตํารวจผูใดพักราชการแลว ใหแจงคําสั่งใหผูนั้นทราบพรอมทั้งสง
สําเนาคําสั่งใหดวยโดยพลัน ในกรณีที่ไมอาจแจงใหผูนั้นทราบได หรือผูนั้นไมยอมรับทราบคําสั่งใหปด

สําเนาคําสั่งไว ณ ที่ทําการที่ผูนั้นรับราชการอยูและมีหนังสือแจงพรอมกับสงสําเนาคําสั่งทางไปรษณีย
ลงทะเบียนตอบรับ ไปใหผูนั้น ณ ที่อยูของผูนั้นซึ่งปรากฏตามหลักฐานของทางราชการในกรณีเชนนี้

เมื่อลวงพนสิบวันนับแตวันที่ไดดําเนินการดังกลาว ใหถือวาผูนั้นไดทราบคําสั่งพักราชการแลว
เมื่อขาราชการตํารวจผูใดมีเหตุที่อาจถูกสั่งพักราชการ และผูมีอํานาจตามมาตรา ๗๒ หรือ

ผูบังคับบัญชาอื่นตามที่กําหนดไวในระเบียบ ก.ตร. แลวแตกรณี พิจารณาเห็นวาการสอบสวนพิจารณา
หรือการพิจารณาคดีที่เปนเหตุที่อาจถูกสั่งพักราชการนั้น จะไมแลวเสร็จโดยเร็วผูมีอํานาจดังกลาว

จะสั่งใหผูนั้นออกจากราชการไวกอนก็ได
การสั่งใหออกจากราชการไวกอน ใหสั่งใหออกตลอดเวลาที่สอบสวนพิจารณา เวนแตกรณี

ผูถูกสั่งใหออกจากราชการไวกอนไดอุทธรณคําสั่งใหออกจากราชการไวกอนตอ ก.ตร. และ ก.ตร. ได
พิจารณาเห็นวาคําอุทธรณฟงขึ้นและไมสมควรที่จะสั่งใหออกจากราชการไวกอน ก็ใหแจงผูมีอํานาจ
ตามมาตรา ๗๒ หรือผูบังคับบัญชาอื่นตามที่กําหนดไวในระเบียบ ก.ตร. แลวแตกรณี สั่งใหผูนั้นกลับ

เขาปฏิบัติหนาที่ราชการกอนการสอบสวนพิจารณาเสร็จสิ้นได
เมื่อไดสั่งใหขาราชการตํารวจผูใดพักราชการไวแลว ผูมีอํานาจตามมาตรา ๗๒ หรือ

ผูบังคับบัญชาอื่นตามที่กําหนดไวในระเบียบ ก.ตร. แลวแตกรณี และสั่งใหผูนั้นออกจากราชการ
ไวกอนอีกชั้นหนึ่งก็ได

การสั่งใหขาราชการตํารวจตําแหนงตั้งแตผูบังคับการ พนักงานสอบสวนผูเชี่ยวชาญพิเศษ
หรือตําแหนงเทียบเทาขึ้นไป ออกจากราชการไวกอน ใหนําความกราบบังคมทูลเพื่อทรงทราบ

สวนการสั่งใหขาราชการตํารวจตําแหนงผูบัญชาการตํารวจแหงชาติ จเรตํารวจแหงชาติ และ
รองผูบัญชาการตํารวจแหงชาติหรือตําแหนงเทียบเทาออกจากราชการไวกอน ใหนําความกราบบังคมทูล

เพื่อทรงมีพระบรมราชโองการใหพนจากตําแหนงตั้งแตวันออกจากราชการไวกอน
เมื่อไดสั่งใหขาราชการตํารวจผูใดพักราชการหรือใหออกจากราชการไวกอนเพื่อรอฟง

ผลการสอบสวนพิจารณาทางวินัย ถาภายหลังปรากฏผลการสอบสวนพิจารณาเปนประการใดแลว
ใหดําเนินการ ดังตอไปนี้

(๑) ในกรณีที่ปรากฏวาผูนั้นกระทําผิดวินัยอยางรายแรง ก็ใหสั่งลงโทษใหเปนไปตาม
มาตรา ๙๐ หรือมาตรา ๑๒๓ แลวแตกรณี

(๒) ในกรณีที่ปรากฏวาผูถูกสั่งพักราชการนั้นกระทําผิดวินัยอยางไมรายแรงและไมมี
กรณีที่จะตองถูกสั่งใหออกจากราชการ ก็ใหสั่งใหผูนั้นกลับเขาปฏิบัติหนาที่ราชการในตําแหนงเดิมหรือ
ตําแหนงในระดับเดียวกันที่ผูนั้นมีคุณสมบัติตรงตามคุณสมบัติเฉพาะสําหรับตําแหนงนั้น แลวดําเนินการ

ตามมาตรา ๘๙ หรือมาตรา ๑๒๓ แลวแตกรณี