Page 345 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๓๓๒

ใชคําวา à¾×èÍʹͧ¤ÇÒÁã¤Ã‹¢Í§¼ÙŒÍ×è¹ มิใชของตัวผูกระทําเอง ดวยเหตุนี้ถาพาหญิงไปเพื่อความใคร
ของผูพาไปเอง ไมเปนความผิดตามมาตรานี้

คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè øòô/òõðó วินิจฉัยวา ความผิดตามประมวลกฎหมาย
อาญา มาตรา ๒๘๒ ตองเปนกรณีที่เปนธุระจัดหา ลอไป หรือชักพาเพื่อสําเร็จความใครของ¼ÙŒÍ×è¹
ถาเปนกรณีที่กระทําไปเพื่อสําเร็จความใครของผูกระทํานั้นเองแลว ไมเปนความผิดตามมาตรา ๒๘๒

(แตอาจเปนความผิดตามมาตรา ๒๘๔ โปรดดูมาตรา ๒๘๔) กับมีคําพิพากษาฎีกาที่ ๖๔๒-๖๔๔/๒๕๓๗
à¾×èÍ¡ÒÃ͹ҨÒà เชน พาหญิงไปขายซองโสเภณี (คําพิพากษาฎีกาที่ ๑๗๖๗/๒๕๑๕)

การหลอกลวงพาหญิงไปรวมประเวณี โดยไมประสงคจะเลี้ยงดูเปนภริยาก็เปนการอนาจาร (คําพิพากษา
ฎีกาที่ ๓๕๘/๒๔๘๖, ๒๐๒๙/๒๕๒๐)
แตถาพาหญิงไปเพื่ออยูกินเปนสามีภริยากันโดยชายไมมีภริยาอยูกอนมีแนว

คําพิพากษาฎีกาไมถือวาเปนการพาไปเพื่อการอนาจาร
เชน หญิงอายุ ๑๕ ป หนีออกจากบานแลวเรียกจําเลยอายุ ๒๗ ป ÂѧäÁ‹ÁÕÀÃÔÂÒ

มาพบจําเลยพาหญิงไปตามที่ตางๆ เพื่ออยูกินเปนสามีภริยา ไมเปนการพรากผูเยาว แลวไมเปนการ
พาไปเพื่อการอนาจาร (คําพิพากษาฎีกาที่ ๑๘๑๙/๒๕๒๐) ผูเยาวกับจําเลยรักใครกันโดยที่จําเลยยัง
äÁ‹ÁÕÀÃÔÂÒÁÒ¡‹Í¹ จําเลยพาผูเยาวไปอยูกับจําเลยไดเสียกันเพื่อประสงคจะอยูกินดวยกันฉันสามีภริยา

แตมารดาจําเลยไมยอมรับผูเยาวเปนสะใภ การกระทําของจําเลยไมเปนความผิดฐานพรากผูเยาวไป
เพื่อการอนาจาร (คําพิพากษาฎีกาที่ ๖๖๓๔/๒๕๔๖)

๒) ÇÃäÊͧáÅÐÇÃäÊÒÁ เปนàËμØ©¡Ãèที่ทําใหผูกระทําตองรับโทษหนักขึ้นซึ่งผูกระทํา
ตองรูขอเท็จจริงนั้น ตามมาตรา ๖๒ วรรคทาย กลาวคือ ตองรูวาผูที่ถูกพาไปนั้น อายุเกิน ๑๕ ป
แตยังไมเกิน ๑๘ ป จึงจะผิดตามวรรคสอง หรือตองรูวาผูที่ถูกพาไปนั้นอายุยังไมเกิน ๑๕ ป จึงจะผิด

ตามวรรคสาม
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè øøö÷/òõõô จําเลยเพียงแตพูดชักชวนผูเสียหายซึ่งเปนเด็ก

อายุไมเกินสิบหาปใหไปรวมหลับนอนกับ อ. สามีของจําเลย แลวจะใหโทรศัพทเคลื่อนที่ ๑ เครื่อง
และเงิน ๓,๐๐๐ บาท เปนการตอบแทน ผูเสียหายทํา·Õ¾Âѡ˹ŒÒáμ‹äÁ‹μ¡Å§´ŒÇ ෋ҡѺ¼ÙŒàÊÕÂËÒÂ
äÁ‹ÂÔ¹ÂÍÁ อันเปนการกระทํา¤ÃºÍ§¤»ÃСͺ¤ÇÒÁ¼Ô´ตามมาตรา ๒๘๒ วรรคสาม ซึ่งจําเลยŧÁ×Í

กระทําความผิดและกระทําไปตลอดแลว áμ‹¼ÙŒàÊÕÂËÒÂäÁ‹ä»´ŒÇ ทําใหการกระทําของจําเลยäÁ‹ºÃÃÅؼÅ
ตามที่มุงหวังไว จึงเปนการพยายามกระทําความผิดตามมาตราดังกลาว

๓) สวนÇÃäÊÕè กฎหมายบัญญัติให ¼ÙŒÃѺμÑÇกับ¼ÙŒÊ¹ÑºÊ¹Ø¹ การกระทําความผิดตามวรรคแรก
วรรคสอง หรือวรรคสาม มีความผิดตองระวางโทษเชนเดียวกับ¼ÙŒ¡ÃÐทํา
ÁÒμÃÒ òøó ผูใดà¾×èÍʹͧ¤ÇÒÁã¤Ã‹¢Í§¼ÙŒÍ×è¹ เปนธุระจัดหา ลอไป หรือพาไป

เพื่อการอนาจารซึ่งชายหรือหญิง โดยใชอุบายหลอกลวง ขูเข็ญ ใหกําลังประทุษราย ใชอํานาจครอบงํา
ผิดคลองธรรมหรือใชวิธีขมขืนใจดวยประการอื่นใด ตองระวางโทษจําคุกตั้งแตหาปถึงยี่สิบป และปรับตั้งแต

หนึ่งแสนบาทถึงสี่แสนบาท