Page 349 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๓๓๖

มีความผิดฐานกักขังเกิดขึ้นอีกกระทงหนึ่ง (คําพิพากษาฎีกาที่ ๑๓๒๗/๒๔๙๕, ๕๑๒/๒๔๙๘) ถาขมขืน
กระทําชําเราดวย ก็เปนความผิดอีกกระทงหนึ่ง (คําพิพากษาฎีกาที่ ๒๒๒/๒๔๗๐, ๑๑๑๑/๒๕๑๙,

๑๕๑๘/๒๕๒๒)
ÁÒμÃÒ òøõ ถาการกระทําความผิดตามมาตรา ๒๗๖ มาตรา ๒๗๗ มาตรา ๒๗๗ ทวิ
มาตรา ๒๗๗ ตรี มาตรา ๒๗๘ มาตรา ๒๗๙ มาตรา ๒๘๐ มาตรา ๒๘๒ หรือมาตรา ๒๘๓ เปนการกระทํา

แกบุพการี ผูสืบสันดาน พี่นองรวมบิดามารดาหรือรวมแตบิดาหรือมารดา ญาติสืบสายโลหิต ศิษย
ซึ่งอยูในความดูแล ผูอยูในความควบคุมตามหนาที่ราชการ ผูอยูในความปกครอง ในความพิทักษหรือ

ในความอนุบาล หรือผูอยูภายใตอํานาจดวยประการอื่นใด ผูกระทําตองระวางโทษหนักกวาที่บัญญัติ
ไวในมาตรานั้นๆ หนึ่งในสาม
͸ԺÒÂ

๑. มาตรานี้เปนàËμØ©¡Ãèที่ทําใหผูกระทําตองรับโทษหนักขึ้น ซึ่งผูกระทําตองรูขอเท็จจริงนั้น
ตามมาตรา ๖๒ วรรคทาย คือตองรูวาเปนการกระทําแกบุพการี ผูสืบสันดาน พี่นองรวมบิดามารดา

หรือรวมแตบิดาหรือมารดา ญาติสืบสายโลหิต ศิษยซึ่งอยูในความดูแล ผูอยูในความควบคุมตาม
หนาที่ราชการ ผูอยูในความปกครอง ในความพิทักษหรือในความอนุบาล หรือผูอยูภายใตอํานาจ
ดวยประการอื่น การไมรูขอเท็จจริงดังกลาวก็ไมตองรับโทษหนักขึ้นตามมาตรานี้ แตตองรับโทษตาม

มาตรา ๒๗๖ มาตรา ๒๗๗ มาตรา ๒๗๗ ทวิ มาตรา ๒๗๗ ตรี มาตรา ๒๗๘ มาตรา ๒๗๙
มาตรา ๒๘๐ มาตรา ๒๘๒ หรือมาตรา ๒๘๓ แลวแตกรณี

๒. ผูถูกกระทํากระทําตามมาตรานี้ ไดแก
(๑) ºØ¾¡ÒÃÕ
คือญาติทางสายโลหิตโดยตรงขึ้นไป เชน บิดามารดา ปูยา ตายาย ทวด

(ò) ¼ÙŒÊ׺Êѹ´Ò¹
ในที่นี้ËÁÒ¶֧ ¼ÙŒÊ׺Êѹ´Ò¹ã¹·Ò§Ê׺ÊÒÂâÅËÔμâ´Âá·Œ¨ÃÔ§ เพราะมาตรานี้

ไมไดมุงลงโทษหนักขึ้นเฉพาะการกระทําแกบุตรชอบดวยกฎหมายเทานั้น จึงใชคําวากระทําแกผูสืบสันดาน
ดังนั้น การที่จําเลยขมขืนกระทําชําเรา¼ÙŒÊ׺ÊÒÂâÅËÔμโดยตรงลงมา áÁŒ¼ÙŒ¹Ñ鹨ÐÁÔ㪋
໚¹ºØμêͺ´ŒÇ¡®ËÁÒ¢ͧจําàÅ¡çμÒÁ ก็ถือไดวาจําเลยไดกระทําμ‹Í¼ÙŒÊ׺Êѹ´Ò¹ ตามความหมาย

ของมาตรา ๒๘๕ นี้แลว (คําพิพากษาฎีกาที่ ๒๙๙๓/๒๕๓๐)
¢ŒÍÊѧà¡μ

คดีนี้ผูเสียหายเปนบุตรของจําเลยซึ่งเกิดแตภริยาจําเลยโดยไมไดจดทะเบียน
สมรส แมจะมิใชบุตรโดยชอบดวยกฎหมายของจําเลย แตก็เปนผูสืบสายโลหิตโดยแทจริงของ
จําเลย การที่จําเลยกระทําชําเราผูสืบสายโลหิตโดยแทจริงของตนจึงเปนการกระทําตอผูสืบสันดาน

ตามมาตรา ๒๘๕
แตถาºÔ´ÒàÅÕé§ขมขืนกระทําชําเราºØμÃàÅÕé§ (เชน บุตรเลี้ยงมีอายุ ๑๒ ป)

มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๗ เทานั้น กรณีไมตองดวยมาตรา ๒๘๕ เพราะ