Page 348 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๓๓๕

ñ. ¡ÒáÃÐทํา คือ พาผูอื่นไป ตองกระทําโดยใชอุบายหลอกลวง ขูเข็ญ ใชกําลัง
ประทุษราย ใชอํานาจครอบงําผิดคลองธรรม หรือใชวิธีขมขืนใจดวยประการอื่นใดเชนเดียวกับ

ในมาตรา ๒๘๓
μÑÇÍ‹ҧ â´Â㪌ÍغÒÂËÅÍ¡Åǧ
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè òùôõ/òõóõ จําเลยหลอกลวงผูเสียหายวาจะพาผูเสียหาย

ไปสงที่บริเวณงานหนาศาลากลางจังหวัด เมื่อผูเสียหายขึ้นรถยนตสามลอรับจางของจําเลยแลว
จําเลยกลับพาผูเสียหายไปที่โรงเรียนแหงหนึ่งแลวกระทําอนาจารผูเสียหายแสดงวาจําเลยมีเจตนา

จะ¾Òผูเสียหาย仡ÃÐทํา͹ҨÒÃซึ่งเปนความประสงคมาตั้งแตแรกแลว การกระทําดังกลาวเปนความผิด
ตามมาตรา ๒๗๘ และ ๒๘๔ ซึ่งกระทําตอเนื่องกันมาตลอดโดยไมขาดตอน จึงเปนการกระทํากรรมเดียว
ผิดกฎหมายหลายบท

μÑÇÍ‹ҧ 㪌กําÅѧ»ÃзØÉÌҠ©Ø´¤Ã‹Ò
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ùøò/òôøò ชายฉุดคราหญิงเพื่อการอนาจารเคลื่อนที่ไป

ไดสัก ๑ วา หญิงสะบัดหลุด ชายจะเขาฉุดอีก แตมีคนดึงมือหญิงไว ชายจึงหยุดเลิกไป ดังนี้ เปนความผิด
ฐานฉุดคราสําเร็จบริบูรณ หาใชเปนเพียงพยายามกระทําผิดไม
¢ŒÍÊѧà¡μ

คดีนี้ตัดสินตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา ๒๗๖ ซึ่งใชคําวา©Ø´¤Ã‹Ò¾Òä»
´ŒÇÂกําÅѧ ก็มีผลเชนเดียวกับการ㪌กําÅѧ»ÃзØÉÃŒÒÂตามมาตรานี้

·‹Ò¹ÈÒÊμÃÒ¨ÒϨÔμμÔ μÔ§ÈÀѷԏ อธิบายวา การใชกําลังประทุษรายไดแก
ตัวอยางเชน ฉุดคราหญิงไป ความผิดสําเร็จเมื่อมีการ¾Òà¤Å×è͹·Õèä» เพียงแต ท. จับมือ ม. จะฉุด ม. รอง
มีคนเขามา ท. จึงปลอย ม. ยังไมไดฉุดà¤Å×è͹¨Ò¡·Õè ดังนี้ เปนเพียงขั้นพยายาม (คําพิพากษาฎีกา

ที่ ๔๐๓/๒๔๙๗) ¶ŒÒ©Ø´ä»¨Ò¡·Õèä´Œก็เปนความผิดสําเร็จ (คําพิพากษาฎีกาที่ ๔๐๓/๒๔๙๗)
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ùõõù/òõôó จําเลยทั้งสองใชมีดปลายแหลมเปนอาวุธจี้

ขูบังคับผูเสียหายนั่งรถจักรยานยนตไปจากบริเวณที่จําเลยทั้งสองพบผูเสียหายครั้งแรกไปจนถึงกระทอมนา
ที่จําเลยทั้งสองกับพวกรวมกันผลัดเปลี่ยนกันขมขืนกระทําชําเราผูเสียหาย โดยพวกจําเลยยืนคุมอยู
การกระทําชําเราในลักษณะเชนนี้ จําเลยทั้งสองกับพวกกระทําในลักษณะติดตอกันและอยูคุมให

พวกของตนขมขืนกระทําชําเราผูเสียหายจนสําเร็จความใครเปนการสมคบกันกระทําผิดอันมีลักษณะ
เปนการโทรมหญิงและเปนความผิดฐาน¾ÒËÞÔ§ä»à¾×èÍ¡ÒÃ͹ҨÒÃâ´Â㪌กําÅѧ»ÃзØÉÃŒÒÂ

๒. การพาไปเพื่อการอนาจาร໚¹¤ÇÒÁ¼Ô´μ‹Íà¹×èͧ
ขอนี้ ·‹Ò¹ÈÒÊμÃÒ¨ÒϨÔμμÔ μÔ§ÈÀѷԏ อธิบายวา ถาฉุดไปจากที่ไดก็เปน
ความผิดสําเร็จ แมฉุดไปไดเพียง ๑ ถึง ๒ วา และยังคง໚¹¡ÒáÃÐทํา¤ÇÒÁ¼Ô´ÍÂÙ‹μÅÍ´àÇÅÒ·Õè¾Òä»โดยใช

กําลังประทุษรายหรือหลอกลวง ไมใชผิดเฉพาะเมื่อพาเคลื่อนที่ (คําพิพากษาฎีกาที่ ๑๒๓๕/๒๕๐๙,
๔๕๐๒/๒๕๒๘) เพราะการพาไปก็เปนการกระทําอันเปนองคความผิดอยูอันหนึ่ง «Öè§ÁÕÊÀÒ¾μÔ´μ‹Í¡Ñ¹

àÃ×èÍÂ仨¹¡Ç‹Ò¨ÐàÅÔ¡¾Òä» เชน ถึงที่พักแลวกักขังหญิงไวตอไป ความผิดฐานฉุดคราสิ้นสุดลง