Page 482 - 08_กฎหมายอาญา_Neat

๔๖๙

เมื่อเจาพนักงานไดปฏิบัติตามวิธีการที่กําหนดไวแลวก็ตองถือวาคําสั่งนั้นเปนที่ทราบกันโดยทั่วไป
ผูใดจะอางวายังไมทราบคําสั่งนั้นไมได ดังนั้น ถาไมมีกฎหมายกําหนดวิธีเปนอยางอื่น เชน ใหสั่งไวเปน

ลายลักษณอักษรเจาพนักงานจะสั่งดวยวิธีใดก็ได เปนตนวาสั่งดวยวาจาตอหนาผูที่ตนสั่ง หรือ
มีคําสั่งโดยประกาศดวยเครื่องขยายเสียง โดยปดประกาศขอความเปนลายลักษณอักษรประกาศ

ในหนาหนังสือพิมพก็ได คําสั่งดังกลาวอาจเปนคําสั่งที่สั่งการแกบุคคลใดบุคคลหนึ่งโดยเฉพาะเจาะจง
หรือสั่งการตอบุคคลหลายๆ คนในเวลาเดียวกันก็ได แตตองเปนการสั่งจากเจาพนักงานตอบุคคล

โดยกําหนดขอหามหรือหนาที่ที่ผูถูกสั่งตองปฏิบัติตาม และการสั่งการนี้จะตองเปนไปในรูปของ
คําสั่งมิใชคําเตือน หรือขอความในลักษณะอื่นที่ไมใชคําสั่ง ฉะนั้น ถาประกาศหรือขอความใดที่ออก

โดยเจาพนักงานมีลักษณะเปนคําแนะนําหรือขอรองใหบุคคลปฏิบัติหรือละเวนก็ดี ขอความเหลานั้น
ไมใชคําสั่ง

ÍØ·ÒËó
(ñ) ®Õ¡Ò·Õè öóó/òôöõ โจทกฟองจําเลยลากลอเลื่อน โดยมิไดนําใบอนุญาต
ติดตัวมาดวยขอใหลงโทษจําเลยฐานขัดคําสั่งเจาพนักงาน ไดความวาคําสั่งที่โจทกอางเปนเพียง

คําเตือนที่พิมพไวที่หลังใบอนุญาต สําหรับผูขับขี่หรือลากเข็นลอเลื่อนนั้นวา ใหนําใบอนุญาตติดตัว
ในขณะขับขี่หรือลากเข็นลอเลื่อน ขอความนี้มิใชคําสั่งจําเลยจึงไมมีความผิด

(ò) ®Õ¡Ò·Õè òð÷ù-òðøð/òõóõ ตามระเบียบของคณะกรรมการจัดที่ดินแหงชาติ
ฉบับที่ ๓ (พ.ศ.๒๕๑๕) วาดวยวิธีปฏิบัติในการแจงและออกคําสั่งแกผูฝาฝนมาตรา ๙ แหง ป.ที่ดิน

อยูกอนวันที่ประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ ๙๖ ใชบังคับกําหนดใหเจาหนาที่ผูนําสงหนังสือแจง
บันทึก เหตุการณและเหตุผลในการไมยอมรับหนังสือแจงไว แตตามบันทึกขอความของเจาหนาที่ผูนํา

หนังสือแจงและคําสั่งใหออกจากที่ดินไปสงแกจําเลย นอกจากจะไมปรากฏเหตุผลที่ผูฝาฝนไมยอมรับ
หนังสือแจงแลว ยังไมปรากฏวาเจาหนาที่ผูนําสงไดสอบถามเหตุผลเอาจากผูฝาฝนแลวบันทึกไว

บันทึกขอความนั้นจึงยังไมถูกตองครบถวน จะถือวาจําเลยไดรับหนังสือแจงอันเปนคําสั่งเจาพนักงาน
ซึ่งสั่งการตามอํานาจที่มีกฎหมายใหไวและทราบคําสั่งนั้นแลวหาไดไม จําเลยจึงยังไมมีความผิด

ตาม ป.อ.มาตรา ๓๖๘ และ ป.ที่ดิน มาตรา ๑๐๘
สั่งการตามอํานาจที่กฎหมายใหไว หมายความวามีบทบัญญัติของกฎหมายใหอํานาจไว

โดยตรงใหเจาพนักงานในตําแหนงนั้นๆ ออกคําสั่งใหผูใดผูหนึ่งปฏิบัติตามคําสั่งได ไมใชเจาพนักงาน
จะออกคําสั่งใหประชาชนปฏิบัติไดตามใจชอบ ตองมีกฎหมายใหอํานาจในการสั่งการเชนวานั้น

และผูออกคําสั่งตองเปนเจาพนักงานตามที่ไดศึกษามาแลว หากคําสั่งนั้นไมมีกฎหมายใหอํานาจไว
ก็เปนคําสั่งที่ไมชอบดวยกฎหมาย ผูที่ฝาฝนไมปฏิบัติตามไมมีความผิดตามมาตรานี้
ÍØ·ÒËó

(ñ) ®Õ¡Ò·Õè ôõ/òô÷ð พระราชบัญญัติลักษณะปกครองทองที่ พ.ศ.๒๔๕๗

มาตรา ๒๗(๕) กําหนดใหผูใหญบานมีหนาที่แตเพียงคุมคนรายสงกํานันหรืออําเภอเทานั้น