Page 124 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
P. 124

๑๑๗




                                         - มีสิทธิแจงหรือขอใหเจาพนักงานแจงใหญาติหรือผูซึ่งใหถูกจับหรือ
                 ผูตองหาไววางใจทราบถึงการถูกจับกุม สถานที่ที่ถูกควบคุมในโอกาสแรก

                                         - พบและปรึกษาผูซึ่งจะเปนทนายความเปนการเฉพาะตัว
                                         - ใหทนายความหรือผูซึ่งตนไววางใจเขาฟงการสอบปากคําตนไดในชั้น

                 สอบสวน
                                         - ไดรับการเยี่ยมหรือติดตอกับญาติไดตามสมควร

                                         - ไดรับการรักษาพยาบาลโดยเร็วเมื่อเกิดการเจ็บปวย
                                         รวมทั้งจัดใหผูถูกจับสามารถติดตอกับญาติหรือผูซึ่งตนไววางใจ เพื่อแจงให
                 ทราบถึงการจับกุมและสถานที่ที่ถูกควบคุมไดในโอกาสแรก เมื่อผูถูกจับมาถึงที่ทําการของพนักงาน

                 สอบสวน
                                         หรือถากรณีผูถูกจับรองขอใหพนักงานตํารวจเปนผูแจง ก็ใหจัดการ

                 ตามคํารองขอนั้นโดยเร็วและใหเจาพนักงานตํารวจบันทึกการที่ผูถูกจับไดแจงกับญาติหรือผูที่ไววางใจ
                 หรือการไดจัดการแจงให (ทางปฏิบัติ พนักงานสอบสวนจะไดบันทึกใหปรากฏไวในบันทึกพนักงาน

                 สอบสวน) ในการนี้มิใหเรียกคาใชจายใดๆ จากผูถูกจับ (มาตรา ๘๔ วรรคสอง)
                                    ๗)  ในกรณีที่มีผูนําผูถูกจับมาสง และถาเปนการจับโดยมีหมายของศาล

                 ใหรีบดําเนินการสงบุคคลนั้นมายังศาลที่ออกหมายหรือพนักงานเจาหนาที่ที่กําหนดไวในหมายโดยดวน
                 แตถาไมอาจสงไปไดในขณะนั้น เนื่องจากเปนเวลาที่ศาลปดหรือใกลจะปดทําการ ใหเจาพนักงานตํารวจ
                 ผูรับตัวผูถูกจับนั้นมีอํานาจปลอยตัวชั่วคราวหรือควบคุมผูถูกจับไวไดจนกวาจะถึงเวลาศาลเปดทําการ

                 (มาตรา ๘๔/๑)
                                    ๘)  ในกรณีจําเปนเจาพนักงานตํารวจซึ่งทําการจับจะจัดการพยาบาลผูถูกจับ

                 กอนนําตัวมาสงพนักงานสอบสวนก็ได (มาตรา ๘๔ วรรคสาม)
                                    ๙)  เจาพนักงานผูรับตัวผูถูกจับไว มีอํานาจคนตัวผูตองหา และยึดสิ่งตางๆ

                 ที่อาจใชเปนพยานหลักฐานไวได (ตามมาตรา ๘๕)
                                    ๑๐) เมื่อเจาพนักงานตํารวจจับบุคคลตามหมายจับไดแลว ใหรายงานศาลที่

                 ออกหมายจับทราบโดยเร็วแตตองไมชากวา ๗ วัน นับแตวันจับ (ขอบังคับประธานศาลฎีกาวาดวย
                 หลักเกณฑและวิธีการเกี่ยวกับการออกคําสั่งหรือหมายอาญา ขอ ๒๓)
                                    นอกจากวิธีจัดการตามหมายจับที่กําหนดไวในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา

                 ความอาญาฯ แลว สํา¹Ñ¡§Ò¹ตําÃǨáË‹§ªÒμÔä´ŒÁÕคําÊÑè§ã¹¡ÒÃกํา˹´á¹Ç·Ò§ã¹¡Òû¯ÔºÑμÔ§Ò¹¢Í§
                 ਌Ҿ¹Ñ¡§Ò¹ตําÃǨ·Õèà¡ÕèÂÇ¢ŒÍ§¡Ñº¡ÒÃอํา¹Ç¤ÇÒÁÂØμÔ¸ÃÃÁ㹤´ÕÍÒÞÒänj໚¹¡ÒÃ੾ÒÐ ¤×Í

                                    คําÊÑè§ สํา¹Ñ¡§Ò¹ตําÃǨáË‹§ªÒμÔ ·Õè ôñù/òõõö àÃ×èͧ ¡ÒÃอํา¹Ç¤ÇÒÁÂØμÔ¸ÃÃÁ
                 㹤´ÕÍÒÞÒ ¡ÒÃทําสํา¹Ç¹¡ÒÃÊͺÊǹáÅÐÁÒμáÒäǺ¤ØÁμÃǨÊͺà˧ÃÑ´¡ÒÃÊͺÊǹ¤´ÕÍÒÞÒ

                 ลงวันที่ ๑ กรกฎาคม ๒๕๕๖ ซึ่งไดกลาวถึงการจับกุมไวในบทที่ ๒ ซึ่งพอที่จะสรุปไดดังเปนแนวทาง
                 ปฏิบัติในการจับกุมตามคําสั่ง ตช. ที่ ๔๑๙/๒๕๕๖ ดังนี้
   119   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129