Page 200 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

๑๙๓

μÑÇÍ‹ҧคํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաÒ
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè øñôø/òõõñ เจาพนักงานตํารวจเปนผูจับจําเลยมิใชราษฎรเปน

ผูจับจึงไมมีกรณีที่จะตองแจงสิทธิตาม ป.วิ.อาญา มาตรา ๘๔ วรรคหนึ่ง แตเจาพนักงานตํารวจผูจับ
ตองแจงสิทธิตาม ป.วิ.อาญา มาตรา ๘๓ วรรคสอง เมื่อบันทึกการจับกุมมีขอความวาจําเลยใหการ

รับสารภาพ จึงตองหามมิใหนําคํารับสารภาพในชั้นจับกุมของผูถูกจับมารับฟงเปนพยานหลักฐานตาม
ป.วิ.อาญา มาตรา ๘๔ วรรคสี่ และเมื่อบันทึกการจับกุมไมมีขอความใดที่บันทึกการแจงสิทธิแกจําเลย

ผูถูกจับตามที่ ป.วิ.อาญา มาตรา ๘๓ วรรคสองบัญญัติเลย ทั้งพยานโจทกที่รวมจับกุมก็ไมไดเบิกความ
ถึงเรื่องการแจงสิทธิแตอยางใด แมโจทกจะสงบันทึกการแจงสิทธิผูถูกจับมาพรอมกับบันทึกการจับกุม

ในชั้นพิจารณาสืบพยานโจทก แตบันทึกการแจงสิทธิผูถูกจับดังกลาวมีลักษณะเปนแบบพิมพเติมขอความ
ในชองวางดวยนํ้าหมึกเขียนโดยเจาพนักงานตํารวจผูบันทึกเปนคนละคนกับที่เขียนบันทึกการจับกุม

ทั้งใชปากกาคนละดามและไมมีขอความวาผูถูกจับมีสิทธิจะใหการ หรือไมใหการก็ได กับไมมีขอความ
วาถอยคําของผูถูกจับนั้นอาจใชเปนพยานหลักฐานในการพิจารณาคดีไดแตอยางใด แมจะมีขอความ

แจงสิทธิเรื่องทนายความก็เปนการแจงสิทธิไมครบถวนตามที่ ป.วิ.อาญา มาตรา ๘๓ วรรคสองบัญญัติ
ฉะนั้นถอยคําอื่นของจําเลยตามบันทึกการจับกุมจะรับฟงเปนพยานหลักฐานในการพิสูจนความผิดของ

จําเลยหาไดไมเชนกัน ดังนั้น บันทึกการจับกุมจึงไมอาจอางเปนพยานหลักฐานไดเพราะเปนพยาน
หลักฐานที่เกิดขึ้นโดยไมชอบ ทั้งนี้ ตาม ป.วิ.อาญา มาตรา ๒๒๖

คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè õùõ÷/òõõõ ถอยคําตามบันทึกการจับกุมที่วามีการตรวจคน

พบธนบัตรที่ใชลอซื้อ และจําเลยรับวาเปนธนบัตรที่ตนไดมาจากการจําหนายเมทแอมเฟตามีนจริง”
กับคําเบิกความของ ร.ต.อ. อ. และ ด.ต. ท. ที่ยืนยันวาจําเลยรับวาตนเปนผูปลูกตนกัญชา เปนเพียง
ถอยคําอื่นที่จําเลยใหไวแกเจาพนักงานตํารวจผูจับกุม มิใชคํารับสารภาพในชั้นจับกุม เมื่อปรากฏตามบันทึก

การจับกุมวาเจาพนักงานตํารวจผูจับกุมแจงสิทธิแกจําเลยตามถอยคํา ตาม ป.วิ.อาญา มาตรา ๘๓ วรรคสอง

แลว การที่ศาลอุทธรณภาค ๕ นําถอยคําอื่นของจําเลยมารับฟงเปนพยานหลักฐานในการพิสูจน
ความผิดจําเลยฐานมีเมทแอมเฟตามีนไวในครอบครองเพื่อจําหนาย และจําหนายเมทแอมเฟตามีน
กับฐานผลิตกัญชา จึงชอบดวย ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๘๔ วรรคทายแลว

ò) คําãËŒ¡Òâͧ¼ÙŒμŒÍ§ËÒ㹪Ñé¹ÊͺÊǹ ซึ่งเปนถอยคําหรือคําใหการของ
ผูตองหาที่ไดใหการตอพนักงานสอบสวนในชั้นสอบสวน ซึ่งในเรื่องนี้ ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา

ความอาญา มาตรา ๑๓๔/๔ ไดบัญญัติวา
“ในการถามคําใหการผูตองหา ใหพนักงานสอบสวนแจงใหผูตองหาทราบ

กอนวา
(๑) ผูตองหามีสิทธิที่จะใหการหรือไมก็ได ถาผูตองหาใหการ ถอยคําที่

ผูตองหาใหการนั้นอาจใชเปนพยานหลักฐานในการพิจารณาคดีได