Page 199 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา

๑๙๒

คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ùôô/òõõò คํากลาวของผูตายที่บอกใหทราบวาจําเลยเปนคน
ทําใหตนตาย ในขณะที่รูสึกตัววาใกลจะตาย เปนเหตุเขาขอยกเวนใหรับฟงพยานบอกเลา เปนพยาน

หลักฐานไดตาม ป.วิอาญา มาตรา ๒๒๖/๓ วรรคสอง (๒) แตคําบอกเลาของผูตายดังกลาวรับฟงได
แตเพียงวา ผูตายไดระบุชื่อจําเลยเปนคนรายเชนนั้นจริง มิไดหมายความวาจะตองรับฟงวาจําเลยเปน

ผูใชอาวุธปนยิงผูตาย เพราะผูตายอาจเห็นหรือจําผิดพลาด หรือมีอุปทานก็เปนได ความผิดพลาด
อาจมีขึ้นได การระบุชื่อคนรายของผูตาย จึงเปนพยานหลักฐานอยางหนึ่งที่ใชประกอบพยานหลักฐานอื่น

ใหมีนํ้าหนักมั่นคงยิ่งขึ้น

÷.ò.ò ¡ÒÃÃѺ¿˜§คําãËŒ¡Òâͧ¼ÙŒμŒÍ§ËÒ
คําใหการของผูตองหาในคดีอาญา จะมีอยู ๒ ชวงคือ

ñ) คําãËŒ¡Òâͧ¼ÙŒμŒÍ§ËÒ㹪Ñ鹨Ѻ¡ØÁ ซึ่งเปนถอยคําหรือคําใหการของผูถูกจับ
ที่ใหการไวตอเจาพนักงานตํารวจผูจับกุมหรือผูรับมอบตัวในชั้นจับกุม ซึ่งในเรื่องนี้ ประมวลกฎหมาย

วิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๘๔ วรรคทาย ไดบัญญัติวา “ถอยคําใดๆ ที่่ผูถูกจับใหไว

ตอเจาพนักงานผูจับ หรือพนักงานฝายปกครองหรือตํารวจในชั้นจับกุมหรือรับมอบตัว
ผูถูกจับ ถาถอยคํานั้นเปนคํารับสารภาพของผูถูกจับวาตนไดกระทําความผิด หามมิใหรับฟง
เปนพยานหลักฐาน แตถาเปนถอยคําอื่น จะรับฟงเปนพยานหลักฐานในการพิสูจนความผิด

ของผูถูกจับไดตอเมื่อไดมีการแจงสิทธิตามวรรคหนึ่ง หรือตามมาตรา ๘๓ วรรคสาม

แกผูถูกจับแลวแตกรณี”
จากบทบัญญัติดังกลาว จะเห็นไดวา กฎหมาย ËŒÒÁÁÔãËŒÃѺ¿˜§¶ŒÍÂคํา

«Öè§à»š¹คําÃѺÊÒÃÀÒ¾¢Í§¼ÙŒ¶Ù¡¨ÑºÇ‹Òμ¹ä´Œ¡ÃÐทํา¤ÇÒÁ¼Ô´ แตถาเปนถอยคําอื่น ๆ เชน กลาวถึง
สาเหตุที่มากอนที่จะมีการกระทําความผิด สถานที่ซอนพยานวัตถุ ทรัพยที่ไดจากการกระทําความผิด

ขอมูลตาง ๆ ที่เกี่ยวกับการกระทําผิดเชนนี้ ศาลจะรับฟงถอยคํานั้นเปนพยานหลักฐานไดตอเมื่อ
ไดมี¡ÒÃᨌ§ÊÔ·¸Ôตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๘๔ วรรคแรก หรือมาตรา ๘๓

วรรคสอง กลาวคือ จะตองแจงวา
- ผูถูกจับมีสิทธิที่จะใหการหรือไมใหการก็ได และถอยคํานั้นอาจใชเปน

พยานหลักฐานในการพิจารณาคดี (มาตรา ๘๔ วรรคแรก)
- ผูถูกจับมีสิทธิใหการหรือไมใหการก็ได และถอยคํานั้นอาจใชเปนพยาน

หลักฐานในการพิจารณาคดี และผูถูกจับมีสิทธิพบและปรึกษาทนายความหรือผูซึ่งจะเปนทนายความ
(มาตรา ๘๓ วรรคสอง)