Page 198 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
P. 198

๑๙๑




                 ที่พวกจําเลยจุด และผูเสียหายเห็นจําเลยทั้งสี่ในระยะใกล ในวันรุงขึ้นผูเสียหายแจงความตอเจาพนักงาน
                 ตํารวจก็ไดระบุชื่อจําเลยทั้งสี่กับพวก จึงเชื่อไดวาผูเสียหายเบิกความตามความจริง ประกอบกับจําเลย

                 ที่ ๑ ที่ ๒ และที่ ๔ ก็รับวาวันเกิดเหตุไปที่สถานที่เกิดเหตุจริง โดยเฉพาะจําเลยที่ ๔ ไดยินเพื่อนที่รวม
                 ดื่มเบียรในกลุมพูดวาจะเอาผูหญิงสองคน จากนั้นเพื่อนที่พูดฉุดผูเสียหายเขาไปในขนํา สวนเพื่อนอีก
                 คนหนึ่งฉุดนางสาว ส. ไปขางในภูเขา สวนที่จําเลยที่ ๓ อางวาไมไดไปในที่เกิดเหตุนั้นเปนการกลาว

                 อางลอยๆ ไมนาเชื่อถือ พยานโจทกจึงมีนํ้าหนักแนนแฟนรับฟงได โดยปราศจากขอสงสัยวาจําเลย
                 ทั้งสี่กับพวกไดรวมกันขมขืนกระทําชําเราผูเสียหายอันมีลักษณะเปนการโทรมหญิง แมแพทยจะตรวจ

                 ผูเสียหายไมพบรอยบาดแผลใดภายนอก และตรวจภายในพบเยื่อพรหมจารีฉีกขาดเกา ไมพบบาดแผล
                 ใหมใดๆ ตรวจหาเชื้ออสุุจิและแอชิดฟอสฟาเตสไมพบ และไมพบรองรอยของการรวมประเวณี แตได

                 ความวากอนเกิดเหตุ ผูเสียหายเคยรวมประเวณีกับแฟนมากอน ทั้งผูเสียหายไดอาบนํ้าชําระรางกาย
                 กอนไปใหแพทยตรวจ ซึ่งเปนเวลาหลังเกิดเหตุแลว ๑ วัน แพทยเองก็ใหความเห็นวา หญิงที่ถูกขมขืน

                 กระทําชําเราและตรวจไมพบเชื้ออสุจิ มิไดหมายความวาไมถูกกระทําชําเรา ซึ่งขึ้นอยูกับปจจัยหลาย
                 ประการ หากเยื่อพรหมจารีฉีกขาดเกาก็อาจเปนไปไดที่วาไมสามารถที่จะตรวจพบหารองรอยขมขืน
                 กระทําชําเราภายในได ดังนั้นแมแพทยจะตรวจไมพบรองรอยการรวมประเวณี ก็ไมถึงกับทําใหพยาน

                 โจทกรับฟงไมไดวาผูเสียหายไมถูกขมขืนกระทําชําเรา



                                         (ô) คําºÍ¡¡Å‹ÒǢͧ¼ÙŒ¶Ù¡ทําÌҡ‹Í¹μÒÂ


                                              เปนคํากลาวของบุคคลผูถูกทํารายกอนตาย ซึ่งเปนคําºÍ¡¡Å‹ÒÇ·Õè

                 à¡ÕèÂǡѺ¢ŒÍà·ç¨¨ÃÔ§·Õèμ¹¶Ù¡ทําÌҠáÅÐã¹¢³Ð·Õè¡Å‹ÒǹÑé¹¼ÙŒ¡Å‹ÒÇÃÙŒμÑÇÇ‹Òμ¹àͧã¡ÅŒ¨ÐμÒ คําบอกกลาว
                 ของผูถูกทํารายกอนตาย ศาลจะรับฟงเฉพาะใน¤´ÕÍÒÞÒ·Õè໚¹¡ÒáÃÐทํา¤ÇÒÁ¼Ô´μ‹ÍªÕÇÔμ ËÃ×Í

                 ¤ÇÒÁ¼Ô´Í×蹫Ö觨ÐÊ‹§¼ÅãËŒà¡Ô´¤ÇÒÁμÒÂä´Œ เชน ชิงทรัพย ปลนทรัพยที่มีการทํารายรางกายดวย
                 และศาลจะรับฟงไดเฉพาะ ชื่อผูที่เปนผูทําราย สาเหตุและพฤติการณแหงการฆาเทานั้น หากเปนเรื่องอื่นๆ

                 แมจะพูดขณะใกลตายศาลก็ไมรับฟงเพื่อลงโทษจําเลย
                                              ขอสําคัญคือ ขณะที่บอกกลาวนั้น ผูบอกกลาวที่ถูกทํารายนั้นจะตอง

                 รูสึกตัววาตนเองนั้นใกลจะตายดวย สวนความตายจะเกิดขึ้นตอจากนั้นเมื่อใดไมเปนสาระสําคัญ


                 μÑÇÍ‹ҧคํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաÒ

                             คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ôññó/òõóù  การที่ผูตายซึ่งถูกทํารายไดรับบาดเจ็บเปนอยางมาก
                 วิ่งมาขอความชวยเหลือจาก อ. และพูดบอกถึงคนที่ทํารายตนในโอกาสแรกแลวเงียบเสียงไป พูดไมไดอีก

                 และถึงแกความตายในคืนนั้น แสดงใหเห็นวาผูตายรูตัววาจะตองตาย และผูตายคงไมมีเวลาที่จะคิด
                 ปรักปรําผูอื่นโดยไมเปนความจริง คําพูดของผูตายที่พูดบอกกอนตาย จึงมีนํ้าหนักใหรับฟงได
   193   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203