Page 220 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
P. 220

๒๑๓




                 μÑÇÍ‹ҧคํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաÒ
                             คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ôðø/òôøõ มีดของจําเลยติดเลือดสดๆ ซึ่งจําเลยรับวาไดใชทําราย

                 ผูตายนั้นเปนวัตถุพยานอยางดี
                             คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè öø÷/òôøõ วัตถุพยานที่บัญญัติไวใน ป.วิ.อาญา มาตรา ๒๔๑ นั้น

                 มุงถึงวัตถุพยานสําคัญแหงความผิดอันจะเปนขอลงโทษจําเลยหรือไม
                             คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ñóöò/òôùô ศาลไปตรวจที่เกิดเหตุ ตามคําขอของจําเลยแมจําเลย

                 จะขอเมื่อสืบพยานโจทกจําเลยเสร็จจนแถลงหมดพยานแลวก็ดี ศาลก็มีอํานาจรับฟงการตรวจสถานที่
                 เกิดเหตุมาวินิจฉัยคดีได

                             คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ñùð÷/òõñ÷  ในคดีอาญาแมกฎหมายจะกําหนดใหศาล
                 ไปทําการตรวจพยานวัตถุที่ไมสามารถนํามาศาลไดไวก็ตาม แตถาศาลเห็นวาไมจําเปน ก็อาจใชดุลพินิจ

                 สั่งงดเสียได
                             คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ñøòø/òõóô แถบบันทึกเสียงเปนพยานวัตถุ แตเสียงในแถบบันทึกเสียง

                 ที่จําเลยอางวาเปนเสียงโจทกนั้น จําเลยมีตัวจําเลยเพียงปากเดียวเบิกความวาเปนเสียงของโจทก
                 ที่พูดโตตอบกับจําเลยโดยจําเลยไมมีพยานหลักฐานอื่นมาสนับสนุนใหนาเชื่อวาเปนเสียงของโจทก

                 โจทกปฏิเสธวาเปนเสียงในแถบบันทึกเสียงไมมีเสียงของโจทก และโจทกก็ไมไดพูดโตตอบกับจําเลย
                 ดังที่ปรากฏในเอกสารที่จําเลยอางวาถอดจากแถบบันทึกเสียง จึงฟงไมไดวาโจทกเคยพูดโตตอบกับ

                 จําเลยตามเสียงที่บันทึกไวในแถบบันทึกเสียง



                                     ในการสืบพยานวัตถุนั้น ถาในการตรวจพยานวัตถุนั้นเปนสิ่งที่คนธรรมดาสามารถ
                 เขาใจไดโดยไมตองใชความรูเฉพาะดาน เชน ดูวาบาดแผลบนใบหนาจะทําใหเสียโฉมหรือไม, วัตถุ

                 ๒ ชิ้น เหมือนกันหรือไม เชนนี้ ศาลจะทําการตรวจพยานวัตถุ แลววินิจฉัยดวยความรูและดุลพินิจ

                 ของศาลเอง ไมตองมีพยานบุคคลอื่นมาเบิกความอธิบายประกอบ แตถาพยานวัตถุบางอยางเปนสิ่งที่
                 คนทั่วไปไมสามารถรูไดดวยความรูสามัญ จะตองอาศัยความรูความชํานาญจากผูมีความรูเฉพาะดาน
                 จึงจะเขาใจและตีความได เชน พยานวัตถุนี้เปนเฮโรอีนหรือไม การพิสูจนลายพิมพนิ้วมือ เชนนี้

                 คูความอาจอางผูมีความรูเชี่ยวชาญ หรือศาลอาจแตงตั้งผูเชี่ยวชาญ มาทําการตรวจพิสูจนพยานวัตถุนั้น

                 และมาเบิกความใหศาลทราบถึงผลของการตรวจพิสูจนนั้น


                             ÷.õ.ô ÇÔ¸Õ»¯ÔºÑμÔà¡ÕèÂǡѺ¾ÂÒ¹ÇÑμ¶Ø

                                     ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๔๒ บัญญัติไววา “ในระหวาง

                 สอบสวน ไตสวนมูลฟอง หรือพิจารณาสิ่งของซึ่งเปนพยานวัตถุตองใหคูความหรือพยานตรวจดู
                                     ถามีการแกหอหรือทําลายตรา การหอหรือตีตราใหมใหทําตอหนาคูความ

                 หรือพยานที่เกี่ยวของ”
   215   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225