Page 221 - กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
P. 221
๒๑๔
พยานหลักฐานที่เปนพยานวัตถุ เมื่อมีการอางไมวาในระหวางสอบสวน ไตสวน
มูลฟองหรือในระหวางพิจารณา สิ่งของที่อางวาเปนพยานหลักฐานนั้นจะตองนําไปสงมอบตอพนักงาน
สอบสวนหรือสงใหตอศาล ทั้งนี้เพื่อใหคูความหรือพยานที่เกี่ยวของตรวจดูพยานวัตถุที่เปนของกลาง
ในคดีอาญาบางอยาง จําเปนที่จะตองมีการหอและตีตราประทับไว เพื่อปองกันมิใหมีการสับเปลี่ยนขึ้น
ภายหลัง ถาจะมีการแกหอหรือทําลายตราออกเพื่อตรวจดูจะตองกระทําตอหนาคูความ หรือพยาน
ที่เกี่ยวของนั้น ในกรณีที่มีการหอหรือตีตราก็ตองปฏิบัติตอหนาคูความ หรือพยานที่เกี่ยวของเชนกัน
สําหรับบทบัญญัติมาตรานี้ มุงถึงพยานวัตถุที่เปนสังหาริมทรัพยหรือเปนสิ่งของที่จะเคลื่อนยาย
อยูในสภาพที่หุมหอไว แตถาเปนวัตถุสิ่งของใหญ ไมอยูในสภาพที่จะกระทําการดังกลาวก็ใหอยูใน
ดุลพินิจของพนักงานสอบสวน เจาหนาที่ที่เกี่ยวของหรือเปนดุลพินิจของศาลที่จะดําเนินการอยางใด
อยางหนึ่งตามควรแกกรณี เพื่อปองกันมิใหมีการเปลี่ยนแปลงสับเปลี่ยนหลักฐานที่เปนพยานวัตถุนั้น
อันจะเปนเหตุใหเสียความยุติธรรมแกผูที่เกี่ยวของได
μÑÇÍ‹ҧคํา¾Ô¾Ò¡ÉÒÈÒŮաÒ
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ÷ôð/òôùö การเปดทําลายตราวัตถุพยานในชั้นสอบสวน ถาไดทํา
ตอหนาพยานที่เกี่ยวของ แมจะทําลับหลังจําเลยก็ไมขัดกับประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา
มาตรา ๒๔๒
คํา¾Ô¾Ò¡ÉÒ®Õ¡Ò·Õè ÷ð/òôøó ในคดีที่มิไดมีขอโตเถียงวานํ้าตาลเมาที่จับกุมไดนั้น ไมใช
นํ้าตาลเมามีแรงแอลกอฮอล สามารถดื่มกินได เชน สุรา หรือมิใชสิ่งที่จับมาได และโจทกมิไดอางมา
เปนพยานวัตถุนั้นไมจําตองปฏิบัติตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๔๒