Page 2 - กาพย์เห่เรือ
P. 2
ในอดีตผู้คนจะอาศัยการสัญจรทางน ้าเป็นส้าคัญ จึงมีกิจกรรมการละเล่นทางน ้าซึ่งต้องอาศัยเรือ เช่น
การทอดกฐิน การทอดผ้าป่า การเล่นสักวา กระบวนการพายเรือเล่น ใช้จังหวะ ๒ อย่าง คือ จังหวะจ ้าและจังหวะปกติ
ขณะพายจ ้านั น ฝีพายจะใช้บทขึ นใจร้องพร้อมๆกันเป็นสัญญาณ เช่น “ฮุย ฮา โห่ ฮิ ว” “มาละเหวยมาละวา”
ส่วนขณะพายปกติมักใช้บทเห่เป็นบทกลอน โดยมีคนร้องเป็นต้นบทขึ นก่อน แล้วฝีพายก็ร้องรับต่อไป
เป็นการสร้างบรรยากาศที่รื่นเริงบันเทิงใจ ชวนให้จ้วงพายพร้อมกันอย่างเข้มแข็ง
ส่วนในการเห่เรือหลวง การพายเรือหลวงจะพายจังหวะช้า ซึ่งจะแตกต่างจากการพายเรือเล่น
แต่มีการให้สัญญาณคือการใช้เส้ากระทุ้งและการเห่เพื่อให้เกิดความพร้อมเพรียง
ดังปรากฏในกาพย์เห่เรือของเจ้าฟ้าธรรมธิเบศร
๒
