Page 101 - การหาข้อมูลทางการตลาด
P. 101
101
1.1 การสุ่มตัวอย่างแบบง่าย ผู้ที่ลุ่มตัวอย่างจะนําประชากรทั้งหมดมาคละรวมกัน แล้วเลือกตัวอย่าง
ออกมาโดยไม่พิจารณาถึงความแตกต่าง ไม่ว่าจะเป็นด้านเพศ วัย ฐานะ ระดับ การศึกษา หรือปัจจัยอื่นๆ ก็
ตาม
1.2 การสุ่มตัวอย่างแบบมีระบบ เป็นการนําประชากรทั้งหมดมาแบ่งออกเป็นกลุ่ม จานวนเท่าๆ กัน
ต่อจากนั้นจึงเลือกตัวอย่างจากประชากรแต่ละกลุ่มตามจํานวนทถูกกาหนดไว้
1.3 การสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น เป็นการแบ่งชั้นประชากรออกเป็นกลุ่มย่อยๆ ด้วย การกําหนด
คุณสมบัติ หรือรายละเอียดเฉพาะตัว แล้วจึงจัดประชากรทั้งหมดเหล่านี้เข้าสู่ชั้นที่
กําหนดไว้ จากนั้นจึงทําการสุ่มจากชั้นต่างๆ ของประชากร
เป็นการสุ่มตัวอย่างของประชากรที่ต้องการจะ 1.4 การสุ่มแบบกลุ่มเฉพาะเรื่อง ศึกษา โดยแยก
ออกมาจากประชากรทั้งหมด เพื่อวัตถุประสงค์ให้ได้ข้อมูลซึ่งตรงกบ
สงค์ให้ได้ข้อมูลซึ่งตรงกับเรื่องที่ต้องการ จะศึกษาให้มากที่สุด เป็นการประหยัดเวลาและค่าใช้จ่าย
2 การสุ่มตัวอย่างแบบไม่มีความน่าจะเป็น (Non-Probability Sampling) หมายถึง การสุ่ม
ตัวอย่างที่ไม่ได้กําหนดหลักเกณฑ์การเลือกตัวอย่างไว้ตายตัว เพียงแต่มีการคาดการณ์ถึง คุณสมบัติเฉพาะ
บางประการของประชากรเอาไว้ เช่น ในเรื่องของพฤติกรรม ความพอใจ ทัศนคติ สามารถแบ่งออกเป็น
วิธีการย่อย ๆ ได้ดังนี้
2.1 การสุ่มตัวอย่างตามความประสงค์ เป็นการสุ่มตัวอย่างจากประชากรที่ผู้ทําวิจัย มีความประสงค์
จะทําการศึกษาเฉพาะเรื่อง
2.2 การสุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ เป็นการสุ่มตัวอย่างที่ผู้สุ่มตัวอย่างเลือกตัวอย่าง ขึ้นมาจาก
ประชากรอย่างไม่มีระเบียบแบบแผน เช่น การสํารวจทัศนคติที่มีต่อความชอบหรือ ผู้คนโดยทั่วไปไม่ได้คํานึง
ว่าเป็นใคร ไม่ชอบชิ้นงานโฆษณาที่ออกเผยแพร่ทางโทรทัศน์ แล้วทําการสุ่มตัวอย่างในลักษณะที่ซักถาม
2.3 การสุ่มตัวอย่างแบบโควตา เป็นการสุ่มตัวอย่างที่มีการควบคุมคุณสมบัติ เฉพาะตัวที่ได้ทราบ
แล้วบางประการของประชากร ความสําคัญอยู่ที่ต้องทราบคุณสมบัติเฉพาะตัว เหล่านั้นอย่างถูกต้อง นั่น
ได้แก่ การได้มาซึ่งแหล่งของข้อมูลจากการรายงาน การสํารวจใน ครั้งก่อนๆ นั่นเอง
ภาพตัวอย่างการกําหนดประชากรและกลุ่มตัวอย่าง
