Page 141 - osoole-kafi-j2

‫َﯾَوﻘْﻟَﺎُﺼـ َﺗ ْﺄُﺮَﺛﺑِْﻢِﻪ َﻋ ْﻦ َﻃﺎ َﻋ ِﻪ اﻟ ﱠﻠ ِﻪ َر ْﻏ َﺒ ٌﻪ َأ ْو َﺗ ُﺤ ﱡﻞ ﺑِ ِﻪ ﺑَ ْﻌ َﺪ اﻟْ َﻤ ْﻮ ِت َﻧ ِﻘ َﻤ ٌﻪ َﻓ ِﺈﻧﱠ َﻤﺎ َﻧ ْﺤ ُﻦ ﻟَ ُﻪ َو ﺑِ ِﻪ ﺛُ ﱠﻢ َأﻗَْﺒ َﻞ َﻋ َﻠﯽ اﻟْ َﺤ َﺴ ِﻦ ع َﻓ َﻘﺎ َل َﯾﺎ ﺑَُﻨ ﱠﯽ َـﺿ ْﺮﺑَ ًﻪ َﻣ َﮑﺎ َن َﺿ ْﺮﺑَ ٍﻪ‬

‫اﺻﻮل ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻠﺪ ‪ 2‬ﺻﻔﺤﻪ ‪ 66‬رواﯾﻪ ‪6‬‬

‫ﯾﮑﯽ از اﺻﺤﺎب ﮔﻮﯾﺪ‪ :‬ﭼﻮن اﻣﯿﺮاﻟﻤﺆ ﻣﻨﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺿﺮﺑﺖ ﺧﻮرد‪ ،‬ﻋﯿﺎدت ﮐﻨﻨﺪﮔﺎن ﮔﺮدش را ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ‪ ،‬ﺑﺤﻀﺮت ﻋﺮض ﺷﺪ‪:‬‬
‫اي اﻣﯿﺮاﻟﺆ ﻣﻨﯿﻦ ! وﺻـﯿﺖ ﻧﻤﺎ‪ ،‬ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻣﺘﮑﺎﺋﯽ ﮔﺬارﯾﺪ )ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺑﻨﺸﯿﻨﻢ و ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﯾﻢ ( ﺳﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﺳﭙﺎس ﺧﺪا‬
‫را ﺑﺎﻧﺪازه ﺷﺎﯾﺴـﺘﮕﯿﺶ ‪ ،‬ﻫﻤﻪ از ﻓﺮﻣﺎﻧﺶ ﭘﯿﺮوي ﮐﻨﻨﺪه اﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ دوﺳﺖ دارد‪ ،‬او را ﻣﯿﺴـﺘﺎﯾﻢ ‪ ،‬و ﺷﺎﯾﺴـﺘﻪ ﭘﺮﺳﺘﺸـﯽ ﺟﺰ ﺧﺪاي‬

‫ﯾﮕﺎﻧﻪ ﯾﮑﺘﺎي ﺑﯽ ﻧﯿﺎز ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﺧﻮد را )در ﺳﻮره ﺗﻮﺣﯿﺪ( ﻧﺴﺒﺖ داده اﺳﺖ ‪.‬‬

‫اي ﻣﺮدم ﻫﺮ ﺷﺨﺼﯽ از آﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﮔﺮﯾﺰد‪ ،‬در ﺣﺎﻟﺖ ﮔﺮﯾﺰش ﺑﺂن ﻣﯿﺨﻮرد‪) ،‬اﻧﺴﺎن ﻣﯿﺨﻮاﻫﺪ از ﻣﺮگ ﺑﮕﺮﯾﺰد و ﻣﻌﺎﻟﺠﺎت ﭘﺰﺷﮑﺎن‬
‫ﺣﺎذق ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﯿﺪﻫﺪ‪.‬‬

‫از ﻗﻀﺎ ﺳﺮ ﮐﻨﮕﺒﯿﻦ ﺻﻔﺮ اﻓﺰود روﻏﻦ ﺑﺎدام ﺧﺸﮑﯽ ﻣﯿﻨﻤﻮد(‬

‫ﻣـﺪت زﻧـﺪﮔﯽ ﻣﯿـﺪان راﻧـﺪن ﺟﺎﻧﺴﺖ ﺑﺴﻮي اءﺟﻞ )ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﮐﺒﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺖ ﻣﻌﯿﻨﯽ را ﺑﺪون ﺗﻮﻗﻒ ﻣﯿﭙﯿﻤﺎﯾﺪ‪ ،‬ﻣﺮﮐﺐ ﺟﺎن اﻧﺴﺎن‬
‫ﻫﻢ در ﻣﯿـﺪان ﻣـﺪت ﻋﻤﺮش ﺑـﺪون ﺗﻮﻗﻒ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨـﺪ و ﺑﻤﻘﺼﺪي ﮐﻪ ﻣﺮﮔﺴﺖ ﻣﯿﺮﺳﺪ( ﮔﺮﯾﺰ از ﻣﺮگ ‪ ،‬در آﻣﺪن و رﺳـﯿﺪن‬
‫ﺑﻤﺮﮔﺴﺖ ‪ ،‬ﭼﻘـﺪر از روزﻫﺎ را ﮔﺬراﻧﺪم و از ﻧﻬﺎن اﯾﻦ اﻣﺮ ﮐﻨﺠﮑﺎوي ﻧﻤﻮدم ‪ ،‬و ﺧﺪا ﺟﺰ ﭘﻨﻬﺎن داﺷـﺘﻦ آﻧﺮا ﻧﺨﻮاﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﯿﻬﺎت ؟‬

‫ﻋﻠﻤﯽ اﺳﺖ ﻧﻬﺎن و ﭘﻮﺷﯿﺪه ‪.‬‬

‫اﻣـﺎ وﺻـﯿﺖ ﻣﻦ اﯾﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﭼﯿﺰي را ﺑﺮاي ﺧـﺪاي ﺟـﻞ ﺛﻨـﺎؤ ه ﺷـﺮﯾﮏ ﻧﮕﯿﺮﯾـﺪ و ﺳـﻨﺖ ﻣﺤﻤـﺪ )ص ( را ﺿـﺎﯾﻊ ﻧﮑﻨﯿـﺪ )اﺣﮑﺎم و‬
‫دﺳﺘﻮرﻫﺎي ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ را ﺗﺮك ﻧﮑﻨﯿﺪ( اﯾﻦ دو‬