Page 143 - osoole-kafi-j2

‫و دﯾﺪه ﻓﺮو ﺑﺴﺘﻨﻢ و ﺳﮑﻮن اﻋﻀﺎﯾﻢ ﺷﻤﺎ را ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ‪ ،‬زﯾﺮا ﻫﻤﺎﻧﻬﺎ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ از ﺳﺨﻨﻮر ﺷﯿﻮا ﭘﻨﺪ دﻫﻨﺪه ﺗﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺎﻣﯿﺪ دﯾﺪار‬
‫)در روز ﻗﯿﺎﻣﺖ ( ﺑﺎ ﺷـﻤﺎ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﯿﮑﻨﻢ ‪) .‬ﺗﺎ زﻧﺪه ﺑﻮدم ﻗﺪر ﻣﺮا ﻧﺪاﻧﺴﺘﯿﺪ‪ ،‬وﻟﯽ ( ﻓﺮدا روزﮔﺎر ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺮا ﻣﯿﻔﻬﻤﯿﺪ و ﺧﺪاي‬
‫ﻋﺰوﺟﻞ از اﺳﺮار ﮐﺎر ﻣﻦ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﭘﺮده ﺑﺮﻣﯿﺪارد و ﭘﺲ از آﻧﮑﻪ ﻣﺴﻨﺪ ﻣﻦ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪ و دﯾﮕﺮي ﺑﺠﺎﯾﻢ ﻧﺸﺴﺖ )و ﺷﻤﺎ را ﺑﭽﻨﮕﺎل‬
‫ﺳﺘﻢ ﺧﻮد ﮔﺮﻓﺖ ( ﻣﺮا ﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳـﯿﺪ )و ﻗﺪرم را ﻣﯽ داﻧﯿﺪ و آرزوي ﯾﮑﺴﺎﻋﺖ دﯾﺪار و ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﺮا ﻣﯿﺒﺮﯾﺪ وﻟﯽ اﻓﺴﻮس ﮐﻪ ﺟﺰ آه‬

‫و اﻧﺪوه ﺑﻬﺮه ﺋﯽ ﻧﺪارﯾﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮ زﻧـﺪه ﻣﺎﻧﺪم ‪ ،‬ﺧﻮدم ﺻﺎﺣﺐ اﺧﺘﯿﺎر ﺧﻮن و ﺟﺎﻧﻢ ﻫﺴـﺘﻢ )ﯾﺎ اﺑﻦ ﻣﻠﺠﻢ را ﻣﯿﺒﺨﺸﻢ و ﯾﺎ ﻗﺼﺎﺻـﺶ ﻣﯿﮑﻨﻢ ( و اﮔﺮ ﻣﺮدم ‪ ،‬ﻣﺮدن‬
‫وﻋـﺪه ﮔﺎه ﻣﻦ اﺳﺖ ‪) ،‬اﮔﺮ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻨﻢ ( آن ﮔﺬﺷﺖ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﺮﺑﺖ و ﺑﺮاي ﺷـﻤﺎ ﺣﺴـﻨﻪ و ﺛﻮاﺑﺴﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ در ﮔﺬرﯾﺪ و‬
‫ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﯿﺪ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯿﺨﻮاﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺧﺪا از ﺷﻤﺎ در ﮔﺬرد )ﻣﻘﺼﻮد ﺣﻀﺮت اﻇﻬﺎر در ﮔﺬﺷﺖ از اﺻﺤﺎب و ﺣﻠﯿﺖ ﺧﻮاﺳﺘﻦ از‬
‫آﻧﻬﺎﺳﺖ ﺑﺎ آﻧﮑﻪ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ ﺗﺠﺎوزي ﻧﺴـﺒﺖ ﺑﺂﻧﻬﺎ ﻧﻨﻤﻮده ‪ ،‬ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ اﮐﺮم ﺻﻠﯽ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ ﻫﻢ از اﻣﺘﺶ ﺣﻠﯿﺖ ﻃﻠﺒﯿﺪ و‬
‫ﯾـﺎ ﻣﻘﺼﻮد در ﮔﺬﺷـﺘﻦ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑﻀـﺮﺑﺖ ﺧﻮردن ﺧﻮد او اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ اﮔﺮ ﻣﻦ ﻣﺮدم ‪ ،‬ﺑﺠـﺎن ﻣﺮدم ﻧﯿﻔﺘﯿـﺪ و ﺑﺨـﺎﻃﺮ ﻣﻦ ﻋـﺪه ﺋﯽ را‬
‫ﻧﮑﺸﯿﺪ و ﯾﺎ اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﺸﻤﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﮐﺮد ﺗﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از او در ﮔﺬرﯾﺪ( اي واي ! درﯾﻐﺎ ﺑﺮ آن ﻏﺎﻓﻠﯽ ﮐﻪ ﻋﻤﺮش ﻋﻠﯿﻪ ﺧﻮد‬

‫او ﺣﺠﺖ ﺷﻮد‪،‬‬