Page 145 - osoole-kafi-j2

‫و دﻟﯿﻞ ﺳﺨﻦ ﻣﺎ اﯾﻨﺴﺘﮑﻪ ﺳﭙﺲ ﺑﻄﻮر ﺗﺮدﯾﺪ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ‪ :‬اﮔﺮ ﻗﺪم ﺑﻠﻐﺰد‪ ...‬اﮔﺮ زﻧﺪه ﻣﺎﻧﺪم ‪ ...‬و ﻧﯿﺰ آﯾﻪ ﺷﺮﯾﻔﻪ و ﻣﺎ ﺗﺪري ﻧﻔﺲ ﺑﺎي‬
‫ارض ﺗﻤﻮت ))ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﻤﯿﺪاﻧﺪ در ﭼﻪ زﻣﯿﻨﯽ ﻣﯽ ﻣﯿﺮد(( ﺷﺎﻫﺪ ﻗﻮل ﻣﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﺻـﺎﺣﺐ ﻣﻨﻬﺎج اﻟﺒﺮاﻋﻪ اﯾﻦ ﻋﻘﯿـﺪه را ﻓﺎﺳـﺪ و ﺑﺎﻃﻞ ﻣﯽ داﻧـﺪ و از آن دو ﻓﺎﺿﻞ اﻇﻬﺎر ﺗﻌﺠﺐ ﻣﯽ ﮐﻨـﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ‬
‫ﺧﻮد آﻧﻬﺎ در ﯾﮑﺠﺎ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨـﺪ‪ ،‬اﻣﺎم ﻋﺎﻟﻢ ﺑﮕﺬﺷـﺘﻪ و آﯾﻨﺪه اﺳﺖ و ﺧﻮد ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﯾﺪ‪)) :‬ﭘﯿﺶ از آﻧﮑﻪ ﻣﺮا ﻧﺒﯿﻨﯿﺪ‪،‬‬
‫ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿـﺪ از ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳـﯿﺪ(( و اﺑﻦ ﻣﯿﺜﻢ ﮐﻪ ﻋﻘﯿـﺪه دارد‪ ،‬اﻣﺎم ﻋﻠﻢ ﻣﻨﺎﯾﺎ و ﺑﻼﯾﺎ دارد‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﻪ در اﯾﻨﺠﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽ ﮔﻮﯾـﺪ‪ ،‬و‬
‫ﻧﯿﺰ رواﯾﺖ ﺷـﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﺤﻀـﺮت ﺑﺤـﺎرث اﻋﻮر ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻫﺮ ﻣﺆ ﻣﻦ و ﻣﻨـﺎﻓﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﻤﯿﺮد ﻣﺮا ﻣﯽ ﺑﯿﻨـﺪ‪ ،‬ﭘﺲ ﮐﺴـﯿﮑﻪ زﻣـﺎن ﻣﺮدن‬

‫ﻣﺮدم را ﻣﯽ داﻧﺪ‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﻪ از زﻣﺎن وﻓﺎت ﺧﻮد ﺧﺒﺮ ﻧﺪارد‪.‬‬

‫ﺳﭙﺲ ﺣﺪﯾﺚ ‪ 667‬اﺻﻮل ﮐـﺎﻓﯽ را ﺑـﺎ ﺗﻮﺿـﯿﺢ ﻋﻼﻣﻪ ﻣﺠﻠﺴـﯽ )ره ( ﻧﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﻨـﺪ و در آﺧﺮ ﻣﯽ ﮔﻮﯾـﺪ‪ :‬ﻣﻌﻨﯽ آﻧﺠﻤﻠﻪ ﺣﻀـﺮت‬
‫اﯾﻨﺴـﺘﮑﻪ ‪ :‬ﻣﻦ درﺑـﺎره ﭘﻨﻬـﺎن ﺑﻮدن ﺣﻖ و ﻣﻈﻠﻮﻣﯿﺖ اﻫﻞ آن و ﻇﻬﻮر ﺑﺎﻃﻞ و ﭘﯿﺮوزي اءﺻـﺤﺎﺑﺶ ﮐﻨﺠﮑﺎوي و ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﯽ ﮐﺮدم ‪،‬‬
‫زﯾﺮا آﻧﺤﻀﺮت در اﺑﺘﺪاي ﮐﺎر‪ ،‬ﺑﻌﺪ از وﻓﺎت ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﯽ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﮐﻮﺷﺶ و ﺳﻌﯽ را در ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺣﻖ ﺧﻮد ﻧﻤﻮد وﻟﯽ‬
‫ﺑﺪﺳـﺘﺶ ﻧﯿﺎﻣـﺪ و ﭘﯿﺶ آﻣﺪﻫﺎﺋﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﮔﻤﺎن ﻧﻤﯽ ﺑﺮد‪ ،‬ﺳـﭙﺲ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺸـﯿﻨﯽ ﺧﻼﻓﺖ ﺑﺎو رﺳـﯿﺪ‪ ،‬و‬

‫ﯾﺎران و اﻧﺼﺎري ﭘﯿﺪا ﮐﺮد‪ ،‬و در راه ﺧﺪا در ﺻﻔﯿﻦ ﺑﺨﻮﺑﯽ ﺟﻬﺎد ﮐﺮد‬