Page 96 - osoole-kafi-j2

‫و اﺿـﺤﺎف و ﺑﻠﮑﻪ ﺳﺨﻨﯽ اﺳﺖ ﺑﯿﻬﻮده و ﺧﻨﺪه آور ﮐﻪ از ﻫﯿﭻ ﻋﺎﻗﻠﯽ ﺻﺎدر ﻧﻤﯽ ﺷﻮد‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﻧﺴﺎن ﻋﺎﻗﻞ ﻣﺮدم را در‬
‫ﺷـﺪت ﮔﺮﻣﺎ وﺳﻂ ﺑﯿﺎﺑﺎن ﮔﺮد آورد و ﺑﮕﻮﯾﺪ‪ :‬ﻫﺮﮐﺲ ﻣﻦ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ او ﻫﺴـﺘﻢ ﻋﻠﯽ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ اوﺳﺖ ﯾﺎ آﻧﮑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ را ﮐﻪ ﻣﻦ ﭘﺴـﺮ‬
‫ﻋﻤﻮ ﻫﺴـﺘﻢ ‪ ،‬ﻋﻠﯽ ﻫﻢ ﭘﺴـﺮ ﻋﻤﻮﯾﺶ ﻫﺴﺖ ‪ ،‬ﺑـﺎﻗﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧـﺪ ﻣﻌﻨﯽ دوﺳﺖ و ﯾﺎور ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻋﺎﻣﻪ ﺑﻪ آن ﺗﻤﺴﮏ ﮐﺮده اﻧـﺪ‪ .‬وﻟﯽ ﺑﺮ‬
‫ﻫﯿـﭻ ﺧﺮدﻣﻨﺪي ﭘﻮﺷـﯿﺪه ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺑﯿﺎن اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺻـﻠﯽ اﻟ ّﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﻪ اﻟﺴـﻼم ﺳـﻔﺎرش ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ‬
‫ﮐﺲ را ﻣﻦ دوﺳﺖ ﻣﯽ داﺷـﺘﻢ و ﯾـﺎري ﻣﯽ ﮐﺮدم ﺗﻮ ﻫﻢ دوﺳﺖ داﺷـﺘﻪ ﺑـﺎش و ﯾـﺎري ﮐﻦ ‪ ،‬ﻧﻪ آﻧﮑﻪ ﻣﺮدم را ﮔﺮد آورد و ﺑﺎ آﻧﻬﺎ‬
‫ﭼﻨﯿﻦ ﺳﺨﻨﯽ ﺑﮕﻮﯾﺪ و اﮔﺮ ﺑﮕﻮﺋﯿﺪ ﻣﻘﺼﻮد ﯾﺎوري اﻣﺮاء اﺳﺖ از رﻋﺎﯾﺎ و ﺟﻠﺐ دوﺳﺘﯽ رﻋﺎﯾﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻣﺮا‪ ،‬در اﯾﻦ ﺻﻮرت دﻟﯿﻞ ﺑﺮ‬
‫ﮔﻔﺘﻪ ﻣﺎ و اﻣﺎﻣﺖ و ﺧﻼﻓﺖ آن ﺣﻀﺮت اﺳﺖ و ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯿﺪ‪ :‬ﻫﺮ ﮔﺎه ﺳﻠﻄﺎﻧﯽ رﻋﯿﺖ ﺧﻮد را ﻧﺰدﯾﮏ وﻓﺎﺗﺶ ﺟﻤﻊ ﮐﻨﺪ و دﺳﺖ‬
‫ﯾﮑﯽ از ﺧﻮﯾﺸﺎن و ﻧﺰدﯾﮑﺎﻧﺶ را ﺑﮕﯿﺮد و ﺑﮕﻮﯾـﺪ‪ :‬ﻫﺮ ﮐﻪ را ﻣﻦ دوﺳﺖ و ﯾﺎورش ﺑﻮده ام ‪ ،‬اﯾﻦ ﺷـﺨﺺ دوﺳﺖ و ﯾﺎور اوﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺎ‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺳـﺨﻨﯽ را درﺑﺎره دﯾﮕﺮي ﻧﮕﻔﺘﻪ و ﺑﺮاي ﺟﺎﻧﺸـﯿﻨﯽ ﺧﻮدش ﻫﻢ ﻫﻨﻮز ﮐﺴﯽ را اﻧﺘﺨﺎب ﻧﮑﺮده اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ ﮐﺴﯽ‬

‫از اﯾﻦ ﺑﯿﺎن ﻣﻌﻨﯽ ﺟﺎﻧﺸﯿﻨﯽ و ﺧﻼﻓﺖ و ﺗﺮﻏﯿﺐ رﻋﯿﺖ را ﺑﻪ اﻣﺘﺜﺎل ﻓﺮﻣﺎن و دوﺳﺘﯽ او ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ‪.‬‬

‫دوم در رواﯾﺎت ﺑﺴﯿﺎري ﮐﻪ ﻋﺎﻣﻪ و ﺧﺎﺻﻪ ﻧﻘﻞ ﮐﺮده اﻧﺪ‬