Page 97 - osoole-kafi-j2
P. 97

‫ﭼﻨﺎﻧﺴﺖ ﮐﻪ ‪ :‬ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺻـﻠﯽ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ ﭘﯿﺶ از آﻧﮑﻪ آن ﺟﻤﻠﻪ را درﺑﺎره ﻋﻠﯽ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﺪ‪ ،‬ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬اءﻟﺴﺖ اوﻟﯽ ﺑﮑﻢ ﻣﻦ اءﻧﻔﺴﮑﻢ‬
‫؟ ))ﻣﻦ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑﻪ ﺷـﻤﺎ از ﺧﻮد ﺷـﻤﺎ اءوﻟﯽ ﻧﯿﺴـﺘﻢ ؟(( ﻫﻤﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ :‬ﭼﺮا‪ ،‬ﺳـﭙﺲ ﻓﺮﻣﻮد‪ :‬ﻫﺮ ﮐﻪ را ﻣﻦ ﻣﻮﻻي او ﻫﺴـﺘﻢ ﻋﻠﯽ ﻣﻮﻻي‬
‫اوﺳﺖ و ﺑﺴـﯿﺎر روﺷﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آن اوﻟﻮﯾـﺘﯽ را ﮐﻪ اﺑﺘـﺪاء از ﻣﺮدم ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺧـﻮد اﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻤـﺎن اوﻟﻮﯾﺖ و ﺳـﺮﭘﺮﺳﺘﯽ و‬

                          ‫ﺻﺎﺣﺐ اﺧﺘﯿﺎري اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺟﻤﻠﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﺮاي ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺛﺎﺑﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺳﻮم ﮐﻠﻤﻪ ﻣﻮﻟﯽ در ﻣﻌﻨﯽ اوﻟﯽ ﺑﺘﺼﺮف ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺳﺖ و ﻣﻌﺎﻧﯽ دﯾﮕﺮ از ﻓﺮوع اﯾﻦ ﻣﻌﻨﯽ اﺳﺖ و ﻣﺤﺘﺎج ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪ ﻗﯿﺪي دﯾﮕﺮ اﺳﺖ‬
‫و ﻧﯿﺰ ﻣﺤﺘـﺎج ﺑﻪ ﻋﻨـﺎﯾﺖ و ﻗﺮﯾﻨﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬زﯾﺮا ﻣﺎﻟـﮏ را ﻣـﻮﻟﯽ ﮔﻮﯾﻨـﺪ‪ ،‬ﭼـﻮن ﻧﺴـﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻤﻠـﻮك اوﻟـﻮﯾﺖ دارد و ﻣﻤﻠﻮك را ﻣﻮﻟﯽ‬
‫ﮔﻮﯾﻨـﺪ‪ .‬ﭼﻮن ﺑﻪ اﻃـﺎﻋﺖ ﻣﺎﻟـﮏ اوﻟﯽ اﺳﺖ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻫﻤﺴـﺎﯾﻪ و ﻫﻢ ﻗﺴﻢ را ﻣﻮﻟﯽ ﮔﻮﯾﻨـﺪ ﭼﻮن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﯾﺎري ﻫﻢ ﻗﺴﻢ و ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ‬
‫ﺧﻮﯾﺶ اوﻟﻮﯾﺖ دارﻧـﺪ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﻧﯽ دﯾﮕﺮ ﭘﺲ ﭼﻮن ﻟﻔﻆ ﻣﻮﻟﯽ در ﻣﻌﻨﯽ اول ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺳﺖ و ﻗﺮﯾﻨﻪ ﺋﯽ ﺑﺮاي ﻣﻌﺎﻧﯽ‬
‫دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺎﯾـﺪ ﺑﺮ آن ﻣﻌﻨﯽ ﺣﻤﻞ ﺷﻮد‪ ،‬و اﮔﺮ ﻣﻌﻨﯽ دوﺳﺖ و ﯾﺎور را ادﻋﺎ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﯽ ﮔﻮﺋﯿﻢ ‪ :‬اﮔﺮ ﻣﻌﻨﯽ ﻣﻮﻟﯽ ﺳـﺮﭘﺮﺳﺖ و اوﻟﯽ‬
‫ﺑﺘﺼـﺮف ﺑﺎﺷـﺪ‪ ،‬ﻣﻘﺼﻮد ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺻـﻠﯽ اﻟ ّﻠﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ اﯾﻨﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮدم او را دوﺳﺖ ﺑﺪارﻧـﺪ و ﻣﺘـﺎﺑﻌﺖ ﮐﻨﻨـﺪ و ﯾﺎري ﻧﻤﺎﯾﻨـﺪ و اﮔﺮ‬

     ‫ﻣﻌﻨﯽ ﻣﻮﻟﯽ دوﺳﺖ و ﯾﺎور ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻣﻘﺼﻮد اﯾﻨﺴﺖ ﮐﻪ ‪ :‬ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﯾﺎور و دوﺳﺖ ﻣﺮدم اﺳﺖ و ﭘﯿﺪاﺳﺖ ﮐﻪ دﻋﺎﺋﯽ‬
   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102