Page 99 - osoole-kafi-j2

‫اﯾﻦ آﯾﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮش ﺗـﺬﮐﺮ ﻣﯽ دﻫـﺪ‪ ،‬ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻌﯿﯿﻦ اﻣـﺎم و ﺟﺎﻧﺸـﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ اﻧﺠﺎم ﻧﺸﻮد‪ ،‬زﺣﻤﺎت ﺑﯿﺴﺖ و ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ‬
‫اﮐﺮم ﺻـﻠﯽ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ ‪ ،‬ﭘﺲ از ﻣﺮﮔﺶ ﺑﻪ ﻫـﺪر ﻣﯽ رود‪ ،‬و ﻣﺮدم ﯾﮑﺒـﺎره ﺑﻪ ﺟـﺎﻫﻠﯿﺖ ﺧﻮد ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدﻧـﺪ‪ ،‬و ﻣﺜـﻞ اﯾﻨﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ رﺳﺎﻟﺖ و ﭘﯿﺎم ﺧﺪا را ﻧﺮﺳﺎﻧﯿﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬و ﻧﯿﺰ ﭼﻮن اﻣﯿﺮ اﻟﻤﺆ ﻣﻨﯿﻦ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم ﺑﻪ واﺳـﻄﻪ ﺟﻨﮕﻬﺎي ﻣﻌﺮوف و ﻣﺸـﻬﻮرش ﮐﻪ‬
‫ﭘﺎﯾﻪ اﺳﻼم را ﻣﺤﮑﻢ ﮐﺮده ﺑﻮد‪ .‬در دل ﻣﻨﺎﻓﻘﯿﻦ ﮐﯿﻨﻪ و ﺧﺸﻤﯽ اﯾﺠﺎد ﻧﻤﻮده ﺑﻮد‪ .‬ﮐﻪ در اواﺧﺮ ﻋﻤﺮ ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺻﻠﯽ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ ﮔﺎه‬
‫و ﺑﯿﮕﺎه اﻇﻬﺎر ﻣﯽ ﮐﺮدﻧﺪ و آن ﺣﻀـﺮت ﻫﻢ آﮔﺎه ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺼﺐ ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴﻼم ﺑﻪ ﻣﻘﺎم ﭘﯿﺸﻮاﺋﯽ ﺑﺮ آﻧﻬﺎ ﮔﺮان و ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫آﻣـﺪ و ﮐﺎر ﺷـﮑﻨﯽ و ﻓﺘﻨﻪ اﻧﮕﯿﺰي ﺧﻮاﻫﻨـﺪ ﮐﺮد‪ ،‬از اﯾﻦ ﺟﻬﺖ ﺧﺪاي ﺗﻌﺎﻟﯽ ﺿـﻤﺎﻧﺖ ﻧﮕﻬﺪاري ﭘﯿﻐﻤﺒﺮش را در آﯾﻪ ﺷـﺮﯾﻔﻪ ﺗﺬﮐﺮ‬

‫ﻣﯽ دﻫﺪ‪.‬‬

‫ﺷﺸﻢ ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ در آن روز ﺣﺎﺿـﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺳـﺨﻨﺎن ﭘﯿﻐﻤﺒﺮ ﺻـﻠﯽ اﻟﻠّﻪ ﻋﻠﯿﻪ و آﻟﻪ را ﻣﯽ ﺷﻨﯿﺪﻧﺪ‪ ،‬ﻫﻤﮕﯽ ﻣﻘﺼﻮد آن ﺣﻀﺮت را‬
‫ﻓﻬﻤﯿﺪﻧـﺪ و ﻋﻠﯽ ﻋﻠﯿﻪ اﻟﺴـﻼم را ﺑﻪ ﻣﻘﺎم اﻣﺎﻣﺖ و ﺧﻼﻓﺖ ﺗﺒﺮﯾﮏ ﮔﻔﺘﻨﺪ‪ ،‬ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ آﻧﻬﺎ ﻋﻤﺮ ﺑﻦ اﻟﺨﻄﺎب ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻔﺖ ﺑﺦ ﺑﺦ ﻟﮏ‬
‫ﯾـﺎ اﺑـﺎاﻟﺤﺴﻦ ﻟﻘـﺪ اءﺻـﺒﺤﺖ ﻣﻮﻻي و ﻣﻮﻻ ﮐﻞ ﻣﺆ ﻣﻦ و ﻣﺆ ﻣﻨﻪ ))ﺧﻮﺷﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺗﻮ اي اﺑﻮاﻟﺤﺴﻦ ! ﮐﻪ اﻣﺮوز آﻗﺎي ﻣﻦ و آﻗﺎي ﻫﺮ‬
‫ﻣﺮد و زن ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﮔﺸﺘﯽ ‪ ،‬و ﺣﺴﺎن ﺑﻦ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﯿﺰ در آن روز اﺷـﻌﺎري در ﺗﺒﺮﯾﮏ و ﺗﻬﻨﯿﺖ آن ﺣﻀـﺮت ﺑﻪ ﻣﻘﺎم اﻣﺎﻣﺖ ﺳﺮوده ﮐﻪ‬

‫ﺑﺘﻮاﺗﺮ از او ﻧﻘﻞ ﺷﺪه‬