Page 196 - จราจร

๑๘๙

ดังนั้น เพื่อจะทําใหวัตถุประสงคของการบังคับใชกฎหมาย อันเปนการขมขูยับยั้ง
เปนไปอยางมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น กระบวนการยุติธรรมของไทย จึงตองตอบสนองตอการเรง

การดําเนินการเกี่ยวกับคดีสําคัญๆ ที่เปนที่สะเทือนขวัญประชาชน และที่ประชาชนใหความสนใจ
โดยเมื่อตํารวจสามารถจับกุมผูกระทําผิดไดอยางรวดเร็วภายในเวลาไมกี่วัน ก็สามารถเรงทําสํานวน
สงพนักงานอัยการเพื่อยื่นฟองตอศาล ศาลก็จะไดเรงการพิจารณาและตัดสินดวยความรวดเร็ว

โดยใชเวลาเพียง ๑๕ วัน นับแตจับกุมผูกระทําความผิดได เปนตน ซึ่งยอมจะทําใหประชาชนไดเห็นผล
ของโทษที่ผูกระทําความผิดไดรับจากการกระทําความผิด และทําใหการบังคับใชกฎหมายมีประสิทธิภาพ

เพิ่มมากขึ้น
๒.๓ การบังคับใชกฎหมายตองยึดหลักเสมอภาค

การบังคับใชกฎหมายตองยึดหลักความเสมอภาค กลาวคือ จะตองบังคับใชกฎหมาย
กับบุคคลทุกคนโดยไมมีการเลือกปฏิบัติ แตจะตองมีการปฏิบัติดวยความเทาเทียมกัน โดยไมคํานึงถึง

ความแตกตางในเรื่อง ฐานะ อํานาจ ตําแหนง ศาสนา เชื้อชาติ สีผิว และอื่นๆ มิฉะนั้นจะทําใหการ
บังคับใชกฎหมายไมมีผลในการขมขู ยับยั้ง หรือทําใหผลในการขมขู ยับยั้งลดลง
การบังคับใชกฎหมายที่ไมเทาเทียมกัน จะมีผลทําใหผลในการขมขู ยับยั้งลดลง

นั้นเนื่องมาจากผูที่คิดวาตนมีอภิสิทธิ์ หรือจะเปนผูที่มีสิทธิไดรับการยกเวนในการถูกจับกุมลงโทษ
และจะไมเกรงกลัวตอการกระทําความผิด เพราะคิดวา เมื่อทําความผิดแลวจะสามารถหลุดรอด

หรือไดรับการละเวนในการบังคับใชกฎหมายได นอกจากนี้การบังคับใชกฎหมายที่ไมเทาเทียมกันยังเปนการ
เปดชองทางใหมีขอยกเวน หรือขอแกตัวในการหลบหนีจากการดําเนินคดีลงโทษได ซึ่งจะมีผลตามมา

ก็คือ ทําใหคนไมเกรงกลัวการบังคับใชกฎหมาย ดั่งคํากลาวที่วา “บุคคลทุกคนมีสิทธิเทาเทียมกัน
ภายใตกฎหมาย ดังนั้นไมวาผูใดกระทําความผิดในลักษณะเดียวกัน จะตองไดรับโทษเชนเดียวกัน”

หรือกลาวอีกนัยหนึ่ง การบังคับใชกฎหมายและการลงโทษ จะตองกระทําอยางเสมอภาค และเทาเทียมกัน
โดยคํานึงถึง “การกระทําความผิด” มิใช “ผูกระทําความผิด”
๒.๔ การบังคับใชกฎหมายจะตองมีบทลงโทษที่เหมาะสม

ปจจัยที่สําคัญประการหนึ่งที่จะทําใหการบังคับใชกฎหมายมีผลในการขมขูหรือ
ยับยั้งหรือไมนั้น อยูที่บทโทษ ถาบทลงโทษไมรุนแรงหรือมีบทลงโทษที่เบา ก็จะทําใหผูกระทําความผิด

และคนทั่วไปไมเกิดความเกรงกลัว เพราะผลประโยชนที่จะไดรับจากการกระทําความผิด จะมีมากกวา
ผลรายที่ไดรับจากการถูกลงโทษ ถือไดวา เปนสิ่งที่คุมคาตอการเสี่ยง “การลงโทษจะตองใหเปนอัตราสวน
กับการกระทําความผิด” กลาวคือ โทษที่จะลงนั้น จะตองมากพอที่จะทําใหผูกระทําความผิดเกิดความ

รูสึกเกรงกลัวและสูญเสียเกินกวาประโยชนที่ไดรับจากการกระทําความผิด ดังนั้น การที่จะทําใหการบังคับ
ใชกฎหมายมีผลทําใหผูกระทําความผิดเกิดความเกรงกลัวจะตองมีบทลงโทษที่เหมาะสมกับความผิด

คําวา “เหมาะสม” หมายความวา โทษที่จะลงจะตองไมเบาจนเกินไป และไมหนักจนเกินไป
เพราะหากการบังคับใชกฎหมายมีบทลงโทษที่หนักเกินความเหมาะสม จะกอใหเกิดผลเสีย ๓ ประการ

คือ (จุรีรัตน ประยูรฉัตรพันธ, ๒๕๓๙: ๕๓-๕๔)