Page 2163 - JULIO
P. 2163
-O noso amor fainos sentirnos xuntos, aínda estando 9
afastados-
Escríboche novamente para que o noso corazón non
rompa en pedazos de nostalxia, escribo para ti, para
que cheguen os amenceres que unan este noso amor,
amor grande, único e noso.
É unha noite sen ti, pero estás tan dentro de min,
somos só un. É unha nova carta de amor para ti.
A lúa brilla sobre as árbores, así sen choiva e sen
nubes. Parece que non estás aquí comigo, pero estalo.
Aínda que non podamos vela xuntos, a lúa é maxia,
obsérvanos.
Sempre foi nosa confidente neste longo camiño e nas
nosas mesas de noite onde as cartas e versos de amor
quedan esperando a próxima carta que sen dúbida
levará novamente o teu nome…
Así será sempre, cada noite ata que me abraces e
dígasme que non hai máis distancia. Entón o meu bico
calará a túa boca ata o novo amencer.
-Así segue sendo o noso amor-
Sempre teu, sempre miña, sempre noso, desde o meu
recuncho para ti,
O teu amor.
Escribo un bico para ti, escribo unha caricia.
Traio para ti un poema que parece carta, ou quizais
é unha carta que soña ser poema, traio para ti un
verso de amor interminable, escribinche hoxe unhas
frases reconocibles, unhas frases que cielas e que
esperas, unhas frases que che gustará reencontrar:
Traio nos ollos e nos petos un tempo novo e un espazo
unánime.
Traio un mes e unha semana que sabe a nós, e dúas ou
tres minutos misteriosos só para nós.