Page 35 - Münip E-Book
P. 35
ŞİİR
KENAN Gül Kokuyor
OVACIK *
Gölgen
Gönül harap olur aşk ateşinde,
Viranedir ama bin köşkü geçer.
Mecnun durmaz, gezer Leyla peşinde,
Çölün tozu bile bu mülkü geçer.
Aşk iklimlerinde senin izin var,
Sensiz gelmez bahar; yağmaz yağmur, kar,
Ey bulutları bol, güneşi kıt yâr!
Yağ sen üstüme öfken belki geçer.
Kaşı yay, gözünde oklar dizili,
Görmez beni, bana çözülmez dili,
Gizlerin içinde gizli sevgili,
Gelir ama yaşım da kırkı geçer.
Gidişin fidan, gül kokuyor gölgen,
Sevincim yeşerir, yılda bir gelsen,
Kolay mı? “Gel, unut!” diyorsun da sen,
Söyle, hangi sevdanın ilki geçer?
Mutluluk dibiydi sanki dizinin,
Geçmediği bir yer yoktu, sözünün,
Güneşiydi yüzü tüm yeryüzünün,
Şimdi artık solgun bir gül ki geçer.
Dal arar âşıklar, hep konmak için,
Aşka dal değilse yüreğin, için,
Kalmaz ki Kenan’da izi sevincin,
Dudaklarındaki o türkü geçer.
* Şair. Galatasaray Lisesi Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni.
2021/1 33
