Page 72 - Münip E-Book
P. 72

Benem ol aşk bahrısı denizler hayran bana    lah’ın yeryüzündeki bir tecellisi olarak gören Yûnus, yâ
             Derya benim katremdir erreler umman bana     Rabbe’l- alemin (tüm alemlerin Rabbi) düsturu ile bir-
                                                          likte “Göklerin ve yerin yaratılması, dilleriniz ve renkle-
             Zerrenin ummana, ummanın zerreye dönüştüğü yerde
                                                          rinizin farklı olması da O’nun (varlığının ve kudretinin)
             dün ile yarın kalır mı? Bunu gündelik dille nasıl dile   dillerindendir…” (Rum süresi 22) âyeti kerimesinden
             getirebilir ki insân? Ona kuş dili gerekmez mi? Hz. Sü-  de hareketle, birçok sosyal meselemizin çözüm anahta-
             leyman’ın kuşlarla konuştuğu dile sahip olmadan nasıl   rını şöyle sunar bizlere:
             söylenebilir ki kanatlarımızı yakan hakikat ateşi? Şâirin
             deyişiyle                                    Yetmiş iki millete bir göz ile bakmayan
                                                          Halka müderris olsa hakikatte asidir
             “sevda derinlerdedir, oysa Ferhad üstünü kazmada dağın...”
                                                          Bu aşk kitabının nüshası içeridedir. Çünkü ancak, aşkı
             “Sendeki seni dinle, hakkı bilmenin ilk yolu budur. Çün-  olanın dilinden zehir dökülmez. “İşidin ey yarenler aşk
             kü ancak kendini bilen Rabb’ini bilir” diye buyrulmuş-  bir güneşe benzer Aşkı olmayan gönül misal-i taşa ben-
             tur.                                         zer Taş gönülde ne biter dilinden ağu tüter Nice yumu-
                                                          şak söylese sözü savaşa benzer” Necip Fazıl’ın sesleni-
             Beni bende deme ben bende değilem            şiyle Yûnus’a şunu söylemeli:
             Bir ben vardır bende benden içeri
             Süleyman kuş dilin bilür dediler             “Rüzgâra bir koku ver ki, hırkandan
             Süleyman var Süleyman’dan içerü              Geleyim izine doğru arkandan
                                                          Bırakmam tutmuşum yakandan
             Bu içtekinin ne olduğunu bilirsek eğer Yûnus’un eşref-i   Medet ey Yûnus’um dervişim medet”
             mahlûkât olan insâna sevgisinin, Batı’nın hümanizmin-
             den ne kadar farklı olduğu da kristalize olur. Bu bahse   Galiba bizler de o Türkmen kocasının üç satırına sığınıp
             ileride belki yeniden döneriz diye Yûnus’un neden   “hamdım, piştim,yandım” diyerek bahsin bitmeyeceğini
             hümanist olmadığına burada girmeyeceğiz. İnsanı, Al-  bile bile bitirmeliyiz.











































         70            2021/1
   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77