Page 126 - หนังสือจรัมบุญ ที่ระลึก ๑๒๓ ปีชาตกาล งานวันมูลนิธิสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณฺณสิริหาเถร) ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒.
P. 126

พระโมคคัลลานะ มีฤทธิ์ถึงเหาะเหินเดินอากาศได้ แต่ยังแพ้
                ฤทธิ์ของกรรม เรื่องที่กล่าวมานี้แสดงให้เห็นว่า กรรมนั้นไม่มีอ�านาจ

                ใดมาลบล้างได้ ผู้นับถือพระรัตนตรัยจึงไม่ควรเชื่อของขลังอย่างเดียว
                ควรนับถือว่าเป็นเครื่องเตือนใจ ไม่ให้ท�าชั่วอย่างพระเท่านั้นเพียงพอแล้ว

                เมื่อเราท�าตาม กรรมชั่วไม่มี เมื่อไม่มีกรรมชั่ว วิบากอันเป็นตัวทุกข์
                ก็ไม่เกิดแก่ผู้ไม่ท�า  พระนั้นเป็นเครื่องป้องกันศัตรูภายใน  เมื่อศัตรู

                ภายในไม่มีแล้ว ศัตรูภายนอกก็ไม่สามารถท�าอะไรได้ เพราะไม่มีเหตุ
                บันดาลให้เกิดขึ้น  เมื่อปราบศัตรูภายในไม่ได้  ก็เป็นเหตุให้ก่อกรรม

                ท�าเวรสืบไปต่อ  ด้วยความพยาบาท  อาฆาตจองเวร  เมื่อท�าเข้าแล้ว
                แม้จะมีฤทธิ์เหมือนพระโมคคัลลานะก็ไม่พ้นกรรม เมื่อเราลักของผู้อื่น
                ต่อไปเราจะต้องถูกขโมยลักสิ่งของเราบ้าง

                       อ้ายโจรห้าร้อย  ที่ฆ่าพระสงฆ์ผู้ไม่มีเวรภัยต่อใครผู้ใด  กรรม
                ตามทันในปัจจุบัน ได้รับเงินค่าจ้างแล้ว ไปส�าราญใจกันในโรงสุราก๊งกัน

                คนละ ๒ - ๓ ก๊ง พิษสุราขึ้นหน้า มองหน้าพวกเดียวกันเป็นศัตรู
                ไปหมด  หมายจะให้พวกนั้นรู้ว่าตัวเป็นคนเก่ง  ลงมือทุบศีรษะ
                พระโมคคัลลานะก่อน  มันพูดว่า  กูนี่แหละแน่นัก  ลงมือก่อนใครๆ

                ไม่มีใครกล้าเท่ากู หน้าไหนจะทดลองก็ได้ โจรอีก ๒ - ๓ คนอยาก
                อวดเก่งบ้าง  พูดว่า  มึงอย่าโม้เลย  กูต่างหากลงมือก่อน  อีกคนก็ว่า

                กูลงมือก่อน ต่างคนก็ตะเบ็งเสียงอ้อแอ้ๆ กูก่อนๆ ล้วนแต่เก่งทุกคน
                พอเหล้าเข้าปาก ลงมือเตะต่อยกันเองเป็นชุลนุน ดูเถิด อ�านาจสุรา

                รักษาความลับไม่ได้ ต้องตายเพราะสุรา
                       พระโมคคัลลานะ พระพุทธเจ้าตรัสว่า เวรตามมาสนอง เพราะ

                โทษที่ฆ่าพ่อแม่ในอดีตชาติ  ถ้าสมัยนั้นมีรถยนต์เต็มบ้านเมือง
                ดังปัจจุบันนี้พวกโจรคงไม่ต้องลงมือฆ่าเป็นแน่นอน ท่านคงถูกรถยนต์
                ขนาด ๒๐ ล้อทับขยี้จนกระดูกป่นเป็นผง ไม่ต้องสงสัย




           100 จรัมบุญ
   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130   131