Page 124 - หนังสือจรัมบุญ ที่ระลึก ๑๒๓ ปีชาตกาล งานวันมูลนิธิสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณฺณสิริหาเถร) ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒.
P. 124
ลูกชายล�าบากต้องกรากกร�าเพราะการงาน จ�าต้องหาภริยามาช่วย
ประกอบอาชีพ จึงบอกเรื่องนั้นแก่บุตรชายว่าจะหาภริยามาให้
บุตรชายไม่ยอมปฏิบัติตาม พูดว่าจะท�าเลี้ยงพ่อแม่อย่างนี้
จนตลอดชีวิต ขอพ่อแม่อย่าร้อนใจไปเลย
มารดาบิดาอ้อนวอนบ่อยๆ ลูกชายไม่ยอมตาม พ่อแม่ขัดใจ
ยิ่งนัก จึงหาผู้หญิงมาให้ แม้ลูกไม่ปรารถนา ลูกชายก็จ�าใจรับไว้เป็น
ภริยา ล่วงกาลนานมา ลูกสะใภ้เกลียดขี้หน้าพ่อผัวแม่ผัว จึงพูดใส่ความ
หลายประการ สามีก็นิ่งเสียไม่เอาธุระ คือไม่ยอมเชื่อเมีย นางเมีย
ก็ขัดใจยิ่งขึ้น เวลาสามีไม่อยู่ก็แกล้งเอาของโสโครกมาราดเทที่กลางบ้าน
เครื่องใช้สอยขนออกมาเกะกะเต็มบ้าน สามีมาเห็นเข้าด่าดุภริยาว่า
ท�าสกปรก ภริยาท�าร้องไห้จัดบ้านให้เรียบร้อย ต่อมาอีก ๒ – ๓ วัน
ก็ท�าอย่างนั้นอีก สามีถามภริยา ตอบว่าทนไม่ไหวแล้ว ท�าอย่างนี้
ทุกๆ วัน เก็บกวาดไม่ไหว อ้ายแก่อีปลาร้านั้นมันท�าให้ล�าบาก ชวนให้
ไปอยู่ที่อื่นก็ไม่ไป ฉันท�างานไม่ไหวแล้ว ถ้ารักฉันก็หนีไปอยู่ที่อื่น
สามีเห็นด้วย พูดกับภริยาว่า ท�าอย่างนี้ก็ใช้ไม่ได้ ก่อกวน
ความร�าคาญนัก สามีเชื่อภริยาเสียแล้ว รักจนหลงเห็นผิดเป็นชอบ
จึงพูดว่าอย่าร้องไห้เสียใจเลย เราจะจัดการให้เรียบร้อย
วันหนึ่ง โกหกพ่อแม่ว่าพวกญาติบ้านไกลโน้นเขาบ่นถึง สั่งให้
ไปเยี่ยม ลูกจะพาคุณพ่อคุณแม่ไปเยี่ยมญาติบ้านโน้น ครั้นแล้ว
ให้พ่อแม่นั่งบนเกวียนพาไปเยี่ยมญาติ
ถึงกลางป่าเปลี่ยว ลูกชายให้พ่อถือเชือกขับเกวียนโดยบอกว่า
จะลงไปท�าธุระก่อน ครั้นพ่อขับเกวียนเดินทางไปชั่วครู่ เจ้าลูกชาย
แปลงตัวท�ามารยาร้องเสียงโจรขึ้น ดัดเสียงให้แปลกไป เพื่อไม่ให้
พ่อแม่จ�าได้ว่าเป็นเสียงของตน
98 จรัมบุญ
