Page 68 - หนังสือจรัมบุญ ที่ระลึก ๑๒๓ ปีชาตกาล งานวันมูลนิธิสมเด็จพระสังฆราช (ปุ่น ปุณฺณสิริหาเถร) ๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๒.
P. 68
ในกาลอันลับล้น พ้นไปแล้วแต่ปางก่อน ภิกขุหนึ่งได้พระพร
ชื่อมาลัยเทพเถร
อาศัยบ้านกําโพช ชนบทโรหเจน อันเป็นบริเวณ ในแว่นแคว้น
แดนลังกา พระเถรนั้นเธอมีฤทธิ์ ประสิทธิ์ด้วยปัญญา ทรงศีลครอง
สิกขา ฌานสมาบัติบริบูรณ์
สิ้นกิเลสประเสริฐศักดิ์ สันโดษนักไตรจักรบูร รู้หลักศรัทธาพูน
ใจละเอียด ทรงพระธรรม
ปรากฏด้วยรู้หลัก มีฤทธิ์ถึงอรหันต์ อุปมาเหมือนพระจันทร์
อันปรากฏในเวหา
เริ่มต้นยอพระเกียรติพระมาลัยพอเป็นพิธีแล้ว ต่อแต่นั้น
ก็บทพระลงโปรดนรก แสดงผลของอกุศลกรรมต่างๆ ซึ่งพระมาลัย
ไปพบเห็นแล้วน�ามาบอกแก่ประชาชน ตอนนี้ประชาชนก็เกิดความ
เศร้าใจ เกรงกลัวบาปกรรม ยิ่งดึกสงัดเสียงก็ดังไกล เป็นเสียงที่วังเวงใจ
แต่คนอ่านสวดเขาสนุก บางทีก็มีสุรามาดื่มเพิ่มบาปแก่ตัวเอง เป็น
การสวดแม้จะมีการคะนองอยู่บ้าง แต่ผลกรรมความชั่วนั้นเข้าสิงใจ
ผู้ฟังอยู่มาก นับว่าไม่ไร้ผล ส่วนมากชอบสวดกันภาคนรก มันออกรส
ตอนเปรตสั่งพระมาลัยมาถึงญาติพี่น้องในมนุษย์ พวกนักสวดเขาพูด
เอาเองว่า นายคนนี้ที่ตายไปแล้วก�าลังสวดศพอยู่บัดนี้ สั่งมาถึงคนนั้น
คนนี้ที่เป็นเจ้าภาพ ถ้าอยากได้บุญมากๆ จงเอาสุรามาให้พวกนักสวด
๔ คน ดื่มคนละขวดๆ ตอนนี้คนฟังก็โวยวายโกลาหล บ้างก็ว่า
อ้ายเปรตโกหก อ้ายคนสวดนั่นแหละเป็นเปรตมันอยากดื่มเหล้า
เปรตสั่งอีกว่าถ้าไม่ได้คนละขวด คนละครึ่งขวดก็ได้ เปรตสั่งมาดังนั้น
คนฟังก็ต่อรองกันวุ่นวาย บ้างก็ว่ามากไป เปรตก็ว่าไม่มากพอดีแล้ว
เจ้าภาพที่รักสนุกก็จัดแจงเอาน�้าข้าวใส่กระบอกไปให้ สมัยก่อนไม่ใคร่
42 จรัมบุญ
