Page 16 - บทความวิชาการนานาชาติวารสารวิทยาลัยสงฆ์ปี60.

88 งานประชุมวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 1

การพัฒนาตนเองตามแนวพุทธธรรม และมีควำมสำมำรถ ในกำรพัฒนำประสิทธิภำพในกำรท่ำงำน ด้ำนกำรอยู่ร่วมในกันสังคม มีปัญญำและ

ทุกคนต้องศึกษำหำควำมรู้จนวำระสุดท้ำยของชีวิต เพื อเพิ มพูนข้อมูลควำมรู้และควำมสำมำรถไว้ใน คุณธรรม ควบคู่ไปด้วย ดังค่ำที ว่ำ "เมื อไม่ได้พัฒนำที จิตใจจะพัฒนำด้ำนใด ๆ ก็ไร้ผล กำรพัฒนำจึงต้องเริ มที ใจ
ควำมจ่ำของตนเอง ส่ำหรับใช้เป็นข้อมูลในกำรปฏิบัติงำนและด่ำเนินชีวิตอย่ำงมีคุณภำพกำรศึกษำวิชำกำรทำง คน เพื อเกิดผลพัฒนำที ถำวร"
โลก มักจะมุ่งเน้นในเรื องกำรเพิ มพูนข้อมูลด้ำนสติปัญญำทำงวิชำกำร(ทำงโลก)ในควำมจ่ำ และใช้ข้อมูล หลักธรรมในทำงพระพุทธศำสนำที มีควำมสอดคล้องที สำมำรถฝึกฝนกำรพัฒนำตนเอง คือ สิกขำ 3
ดังกล่ำวในกำรประกอบอำชีพ และกำรด่ำเนินชีวิต เพื อให้ได้มำซึ งปัจจัย 4 และอื น ๆ ส่ำหรับดับควำมทุกข์ทำง หรือไตรสิกขำ เป็นข้อที จะต้องศึกษำ ข้อปฏิบัติที เป็นหลักส่ำหรับศึกษำ คือในกำรฝึกหัดอบรม กำย วำจำ จิตใจ

ร่ำงกำยเป็นหลักกำรศึกษำวิชำกำรทำงธรรม มุ่งเน้นในเรื องกำรเพิ มพูนข้อมูลด้ำนสติปัญญำทำงธรรมใน และปัญญำให้ยิ ง ๆ ขึ้นไปจนบรรลุจุดหมำยสูงสุดคือพระนิพพำน ได้แก่ 1) อธิสีลสิกขำ สิกขำคือศีลอันยิ ง ข้อ
ควำมจ่ำ และใช้ข้อมูลดังกล่ำวในกำรพัฒนำจิตของตนเอง โดยกำรรู้เห็นควำมคิดและควบคุมควำมคิดรวมทั้ง ปฏิบัติส่ำหรับฝึกอบรมในทำงควำมประพฤติอย่ำงสูง 2) อธิจิตตสิกขำ สิกขำคือจิตอันยิ ง ข้อปฏิบัติฝึกอบรมจิต
กำรกระท่ำต่ำง ๆ เพื อให้พ้นควำมทุกข์ทำงจิตใจ โดยไม่เบียดเบียนตนเองและหรือผู้อื น และพัฒนำจิตใจให้เป็น เพื อให้เกิดคุณธรรม เช่น สมำธิอย่ำงสูง และ3) อธิปัญญำสิกขำ สิกขำคือปัญญำอันยิ ง ข้อปฏิบัติส่ำหรับ
15
บุคคลที ประเสริฐ ฝึกอบรมปัญญำเพื อให้เกิดควำมรู้แจ้งอย่ำงสูง เรียกง่ำย ๆ ว่ำ ศีล สมำธิ และปัญญำ ดังมีพุทธพจน์ที เน้นย้่ำ
กำรศึกษำวิชำกำรทั้งทำงโลกและทำงธรรมไปพร้อม ๆ กัน รวมทั้งฝึกปฏิบัติธรรมในชีวิตประจ่ำวันไป หลักกำรฝึกฝนพัฒนำตนของมนุษย์ และเร้ำเตือน พร้อมทั้งส่งเสริมก่ำลังใจ ให้ทุกคนมุ่งมั นในกำรฝึกศึกษำ
16
ด้วย จะท่ำให้ท่ำนมีประสบกำรณ์ มีควำมช่ำนำญ จนสำมำรถศึกษำ ปฏิบัติงำน และด่ำเนินชีวิตได้อย่ำงมี พัฒนำตนจนถึงที สุด เช่น วรมสฺสตรำ ทนฺตำ อำชำนียำ จ สินฺธวำ กุญฺชรำ จ มหำนำคำ อตฺตทนฺโต ตโต วร่
13
คุณภำพ ทั้งทำงโลกและทำงธรรมควบคู่กันไป ซึ งเป็นชีวิตที ประเสริฐของท่ำน "อัสดร สินธพ อำชำไนย กุญชร และช้ำงหลวง ฝึกแล้วล้วนดีเลิศ แต่คนที ฝึกตนแล้วประเสริฐกว่ำ (ทั้งหมด)
เนื องจำกกำรกำรปฏิบัติงำนและกำรด่ำเนินชีวิตในยุคปัจจุบัน ส่วนใหญ่มักจะมุ่งตรงไปที กำรใช้ข้อมูล นั้น"
17
สติปัญญำทำงโลกในควำมจ่ำเป็นหลัก และมีกำรใช้ข้อมูลด้ำนสติปัญญำทำงธรรมน้อยลง จึงอำจเป็นเหตุให้กำร ทนฺโต เสฏฺโฐ มนุสฺเสสุ. "ในหมู่มนุษย์ ผู้ประเสริฐสุด คือคนที ฝึกแล้ว"
ปฏิบัติงำนและกำรด่ำเนินชีวิตมีกิเลสเจือปนเข้ำมำในควำมคิดและกำรกระท่ำ เป็นผลให้กำรท่ำงำนขำด วิชฺชำจรณสมฺปนฺโน โส เสฏฺโฐ เทวมำนุเส. "ผู้ถึงพร้อมด้วยวิชชำและจริยะ เป็นผู้ประเสริฐสุด ทั้ง
18
ประสิทธิภำพ ผลงำนไม่บริสุทธิ์ ไม่ยุติธรรม และไม่มีคุณค่ำ ขณะเดียวกัน กำรด่ำเนินชีวิตก็มักจะไม่บริสุทธิ์ ในหมู่มนุษย์และมวลเทวำ" อตฺตำ หิ อตฺตโน นำโถ โก หิ นำโถ ปโร สิยำ อตฺตนำ หิ สุทนฺเตน นำถ่ ลภติ
และอำจมีควำมทุกข์ทำงจิตใจอยู่เสมอเนื้อหำในบทควำมนี้ เป็นกำรแนะน่ำวิธีปฏิบัติงำนและกำรด่ำเนินชีวิต ทุลฺลภ่. "ตนแลเป็นที พึ งของตน แท้จริงนั้น คนอื นใครเล่ำจะเป็นที พึ งได้ มีตนที ฝึกดีแล้วนั นแหละ คือได้ที พึ งซึ ง
โดยใช้ข้อมูลด้ำนสติปัญญำทำงโลกและสติปัญญำทำงธรรมควบคู่กันไปในชีวิตประจ่ำวัน เพื อไม่ให้มีกิเลสเจือ หำได้ยำก"
ปนเข้ำมำในควำมคิดและกำรกระท่ำต่ำง ๆ จึงท่ำให้กำรท่ำงำนมีประสิทธิภำพ มีควำมบริสุทธิ์ มีควำมยุติธรรม พระสัมมำสัมพุทธเจ้ำ ทั้ง ๆ ที เป็นมนุษย์คนธรรมดำ แต่เมื อเป็นผู้ที ได้รับกำรฝึกแล้ว ได้อบรมจิต
มีคุณค่ำ ไม่มีควำมทุกข์ทำงจิตใจ ซึ งเป็นควำมส่ำเร็จของชีวิตทั้งทำงโลกรวมทั้งทำงธรรมไปพร้อม ๆ กันด้วยอัน ถึงที แล้ว แม้กระทั้งเทพเทวดำทั้งหลำยทั้งมวลก็ยังน้อมนมัสกำรแด่องค์พระสัมมำสัมพุทธเจ้ำ คนเรำนั้น
14
น่ำมำซึ งประโยชน์ สำมำรถฝึกฝนได้ซึ งสำมำรถเตือนตนเองได้อยู่เสมอว่ำ เรำสำมำรถฝึกฝนและพัฒนำตนเองได้อยู่เสมอ ฝึกใน
มนุษย์ทุกคนอยำกเป็นคนที สมบูรณ์ มีชีวิตที มีควำมสุข ในกำรด่ำเนินชีวิต ประสบควำมส่ำเร็จตำม ด้ำนของพฤติกรรม มีกำรฝึกฝนตนเองที ดี สำมำรถควบคุมพฤติกรรมของตนเองได้อยู่เสมอ ฝึกในด้ำนสมำธิ
เป้ำหมำยที ตัวเองได้ตั้งไว้ จึงจะต้องมีกำรพัฒนำตนเองให้มีกำรเรียนรู้ สร้ำงวิสัยทัศน์ใหม่ ๆ ที ทันสมัยต่อยุคใน กำรควบคุมจิตใจ พัฒนำในด้ำนคุณสมบัติต่ำง ๆ ของจิต เช่นควำมเพียรพยำยำม ควำมรับผิดชอบ มีสติ และ
ปัจจุบันนี้ เมื อมำปรับปรุงเปลี ยนแปลงตนเอง ให้ตนเองได้ทันยุคทันสมัยมีควำมเจริญงอกงำม มีควำมรู้ มีทักษะ สมำธิ สำมำรถระลึกได้อยู่เสมอจนสำมำรถพัฒนำ และเพิ มประสิทธิภำพของสุขภำพจิตให้ดีขึ้นเรื อยไป ฝึกใน

ด้ำนปัญญำ เป็นกำรพัฒนำในกำรรับรู้ควำมจริง รู้ในสิ งที เป็นจริงมีเหตุมีผล รู้จักในกำรวินิจฉัย ตลอดจนกำรรู้

13 พระไตรปิฎกฉบับสยำมรัฐ, พระไตรปิฎก เล่มที่ 7 พระวินัยปิฎก เล่มที่ 7 จุลวรรค ภาค 2 ปัญจสติกขันธกะ แจ้งถึงควำมจริงที เป็นสำกลของสิ งทั้งปวง รู้เท่ำทันในสิ งธรรมดำของโลกและชีวิต

(เรื่องพระมหากัสสปเถระ สังคายนาปรารภค าของพระสุภัททวุฑฒบรรพชิต), [ออนไลน์], แหล่งข้อมูล:
https://th.wikisource.org/wiki, [10 สิงหำคม 2560]. 15 ที.ปำ.11/228/231.
14 พระไตรปิฎกฉบับสยำมรัฐ, พระไตรปิฎก เล่มที 25 พระสุตตันตปิฎก เล่มที 17 ขุททกนิกำย ขุททกปำฐะ-ธรรม 16 องฺ.ติก.20/521/294.

บท-อุทำน-อิติวุตตกะ-สุตตนิบำต คำถำธรรมบท อัตตวรรคที 12.), [ออนไลน์], แหล่งข้อมูล: 17 ขุ.ธ. 25/33/57.
https://www.google.co.th/search?rlz=1C2CHBF _thTH756 TH756&q, [10 สิงหำคม 2560]. 18 ส่.นิ. 16/724/331.