Page 61 - MMK2020 Mobile Souvenir
P. 61
सौ. संपदा लल े
े
"काही र्ोड आठविी“
े
े
बा पर्णीच्या आठवर्णी या पुस्तकाती िोरपंखाप्रिार्णे जपून ठव ळॎया असतात. छोटी छोटी िु ं
ं
शाळत जाताना, हसताना, झोका वक िं वा घसरगुंडी खेळताना पाहह की आपळॎयात िू कठतरी जागं
े
ं
ु
े
े
ु
होतं. तेच बा पर्ण क्षणर्णक अनुभवतॎयासाठी आपर्ण त्यांच्याकड खूप कतुह ाने पहात राहतो. किी
े
खेळतो, िस्ती करतो, हसतो आणर्ण स्वतःच्या िोठपर्णाच्या इिेजििून थोडा वेळ बाहर येऊन हान
े
होतो. तार्ण, नैराश्य ववसऱून अगदी ताजेतवाने होतो. तर अशाच काही आठवर्णी िी तुिच्याबरोबर शेअर
े
े
े
े
े
ु
े
करर्णार आह. िु ही दवाघरची फ आहत हे अगदी खरं आह. ती अवतशय मनरागस आणर्ण भोळीभाबडी
असतात. अत्यंत स्वछॎछ आणर्ण प्रािाणर्णक िनाची असतात. ि ा या छोया िु ांना णशकवताना खूप
छान अनुभव आ आहत आणर्ण दररोज येतात.
े
े
े
े
िी कवेत ा आळॎयानंतर नवीन शाळत रुजू झा होते. प्रत्येक ददवस हा नवीन णशकतॎयाचा आणर्ण
ु
े
े
नव्या अनुभवांचा होता. प्री-कजीसाठी िी णशकवाय ा सुरुवात क ी तेव्हा िाझ्या वगायत एक छोटी,
अवतशय अबो िु गी होती. ती कर्णाशीही बो ायची नाही. अगदी िाझ्याशी सुधॎधा नाही. रोज िी
ु
े
ु
वतच्याबरोबर बसायचे. खूप प्रश्न ववचारळॎयानंतर कठ ती एखानॏया प्रश्नाचे उत्तर नॏयायची. पर्ण हळहळ ू
ू
वत ा िाझा ळा ाग ा आणर्ण नंतर ती ि ा अणजबात सोडायची नाही. िी थोडा वेळ जरी
े
वगायच्या बाहर गे तरी ती रडु ागायची. पा कसभे ा वतचे आई-वडी यायचे तेव्हा ते सुधॎधा
े
यॎहर्णायचे "बाई, पुढच्या इयत्तेिध्ये गेळॎयावर हहचे कस होर्णार? ती तुयॎहा ा सोडतच नाही. खूप काळजी
े
ै
े
वाटते.". पर्ण सुदवाने पुढच्या इयत्तेसाठी पर्ण िीच वतची वगयणशमक्षका झा आणर्ण आज तीच ाजाळ ू
े
िु गी शाळच्या ई-िाणसकासाठी संपादकीय कमिटीिध्ये भाग घेते. खूप आनंद वाटतो जेव्हा आपळॎया
े
हाताखा ून णशकन गे ववनॏयाथी अशी प्रगती करतात तेव्हा.
े
ू
े
असेच एकदा " हान णशशु" वगायतून िु "िोठ्ा णशशु" वगायत आ ी. सगळ्यांसाठी सगळच नवीन
े
ं
चेहरे! िु खूप रडायची. आईकड जायचे यॎहर्णायची. त्यात ाच एक िु गा खूप हट्ी होता. वगायच्या
े
आत याय ा तयारच नसायचा. खूप ा ूच दाखव ी. चॉक ट दद . पर्ण पठ्ा नाही तर नाही तयार
ं
े
झा ा. शेवटी िी ठरव त्या ा उच ून आत वगायिध्ये घेऊन जायचे. पर्ण तो िु गा ि ा जोरजोरात
े
ाथा िाराय ा ाग ा. िी त्याचे खूप ाड क , वेडीवाकडी तोंड क ी पर्ण तो अणजबात वगायच्या आत
े
े
े
ं
याय ा तयारच होईना. शेवटी िी ठरव की आता ऺॎयाच्याशी बो ायचं नाही. दोन ददवस तो व्हरांड्यात
दफरत होता. िग एक िावशी येऊन ि ा सांगू ागळॎया की बाई तो िु गा सगळीकडे दफरतो आह. े
िी त्यांना यॎहट काही हरकत नाही. येई परत. अस दोन ददवस झाळॎयावर वतसऱ्ा ददवशी तो िु गा
ं
ं
आपर्णऺून वगायत येऊन बस ा !
जेव्हा िु ांना खेळाय ा घेऊन जातात तेव्हा त्यांच्यासाठी तो आनंदाचा क्षर्ण असतो. झोका, आणर्ण
घसरगुंडी ऺॎयावर ती छोटी िु खूप आनंदात खेळतात. िग िी पर्ण त्यांच्या बरोबर पळापळीचा खेळ
ं
खेळायचे. बाई आपळॎयाबरोबर खेळतांना बधघत की िु ांना खूप आनंद होतो. प्रत्येक िु ा ा वाटतं
े
े
की आपर्ण बाईंना खेळात पकडून आउट कराव. त्यांच्या ऺॎया आनंदात िी पर्ण सािावून जाते . 61
