Page 109 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap

kıpırtı, bir acı belirtisi yoktu. Yine öylece dimdik duruyordu.

Sıradaki subaya da “Zito Venizelos” dedirten işgalciler, tekrar
Fethi Bey’e döndüler.

-Kollarını yana açıp indirirken “Zito Venizelos”, diye ba-
ğıracaksın!

Fethi Bey’de yine ne ses, ne bir kıpırtı vardı. Yunan su-
bayı bir kez daha yanındaki Efzun erine komut verdi. Efzun

eri, ikinci kez Fethi Bey’i süngüledi. Fışkıran kanlardan Fethi

Bey’in giysisi kan içinde kalmıştı.

Fethi Bey üçüncü kez yine sıra kendisine geldiğinde

üçüncü kez süngülendi.

Tam yirmi iki kez… Evet, yirmi iki kez Yunan subayı,

Albay Fethi Bey’in karşısına dikilip, Onu “Zito Venizelos” diye
bağırtmaya zorladı. Fethi Bey sesini bile çıkarmadı. Yirmi iki

kez süngülendi. Süngülenirken gözünü bile kırpmıyordu. Yal-

nız her süngülenişinde daha çok kan yitirdiği için yüzü daha
çok soluyor, ak donuk bir renk alıyordu. Yaralarından akan

kanlar, ayaklarının dibinde gölleniyordu. Süngüleye süngü-

leye bile Üsküdarlı Albay Süleyman Fethi Bey’e “Zito Veni-
zelos!” dedirtemediler. Ama yaralarından çok kan yitiren

Albayın gücü gittikçe azalmaktaydı. Ayakta zor durabildiği

belliydi. Yirmi iki yarasından kan akarken, yine de düşmanı-
nın karşısında dimdik durabilmek için insanüstü bir çabayla

son gücünü harcıyordu. Artık ayakta durmaya direnci kal-

mamıştı, Fethi Bey ayaklarının dibinde göllenmiş kanının üs-
tüne düştü, oraya yığıldı.

Ölmek üzere olan Fethi Bey hastaneye yatırıldı. 1919 yı-
lının 15 Mayıs’ını 16 Mayıs’a bağlayan gece, sabaha karşı

şehit düştü.

109