Page 166 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap

Binlerce polis, verilen emirle birlikte, bu dört mahalleye

aktı. Halk şaşkındı, tedirgindi, korku içindeydi…

Ne oluyordu?.. Bunca polis ne için gelmişti? Mahalleyi

niçin işgal etmişti? Kendi deneyleri ve sağduyularıyla, devlet
güçlerinin halkın lehine bir şey yapmayacağını sezebiliyor, po-

lisin bir saldırı hazırlığı içinde olduğunu görebiliyorlardı.

İnsanların evlerine gitmesine, pencereden kafasını çıkar-

masına dahi izin verilmemesi, gizli kapaklı bir şeylerin döndü-

ğünü, halkın bazı şeyleri görmemesi istendiğini ortaya
koyuyordu. Her gün basında çıkan haberlerden, birilerinin so-

kakta, evde sorgusuz sualsiz öldürüldüğünü de biliyorlardı.

Çok geçmedi, silah ve bomba sesleriyle sarsıldılar. Bu ses-

lere eşlik eden devrimci sloganları ve marşları duydular.

Tahrip gücü yüksek bombalar peşpeşe patlıyor, her yana

barut ve yanık kokusu yayılıyordu. Tüm mahalle halkı her silah
sesinde, her bomba patlayışında yeni bir insanın katledildiğini

düşünüyor, merak içinde bekleşiyorlardı.

Ve nihayet ambulans sirenleri işitildi. Meraklarını yene-

meyenler katledilen insanların cesetlerini görebilmek için pen-
cerelerden dışarıya baktılar… ve birer birer götürülen cesetlerle

karşılaştılar. Dikkatlerini çeken en önemli şey, girilen yerden

sağ çıkarılan hiç kimsenin olmamasıydı.

Tekniğin tüm olanaklarıyla donanmış binlerce polis, pan-

zerler eşliğindeki çelik yelekli ölüm mangaları, her nasılsa sağ
ve yaralı olarak kimseyi yakalayamıyor, herkesi öldürüyordu.

Bu bir katliamdı… 10 devrimcinin dört ayrı yerde, aynı sa-
atlerde, aynı yöntemlerle bilinçli olarak katledilmesi eylemiydi.

Katliamın ardından polis telsizleri yeniden çalışmaya baş-
ladılar, ölüm mangalarına saldırı emri verenler artık onları kut-

166