Page 178 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap

Tarih 1 Aralık 1989’du. Hamiyet, faşistlerin astığı afişlerin

yanına emin adımları gitti ve olanca sesiyle haykırdı: “Faşizme
yaşam hakkı tanımayacağız. Çünkü bunlar halk düşmanıdır.”

Ve paramparça etti faşistlerin afişlerini. Cüretliydi. Cüre-
tini örgütünden, tarihinden alıyordu. Dev-Gençli yoldaşları o

an sadece fiziken yanında değillerdi. Yoldaşlarının cüreti, Ana-

dolu’nun milyonlarca öğrencisinin öfkesi Hamiyet’in yüreğinde
ve bilincindeydi. Bu güçle haykırdı sloganlarını, bu güçle yırttı

çapulcuların afişlerini, dikildi faşistlerin ve onların hamisi pol-
islerin karşısına.

Büyük düşünüyordu Hamiyet, iddialı ve kararlıydı. Büyük
düşünenler iddialı olur ve iddiasının gereğini yerine getirir. Fa-

şist saldırıları tek başına göğüsleyebileceğine inancı, haklılığın-
dan ve meşruluğundan geliyordu.

Haberi alır almaz değişik fakültelerden Dev-Gençliler
Basın Yayın’a, Hamiyet’in yanına koştular. İşgal kararı aldı

Dev-Gençliler. Okullarını terk etmeyip kalacaklar ve savuna-

caklar, faşistlere güçlü bir cevap verip saldırdıklarına pişman
edeceklerdir.

Dev-Gençliler önerilerini oportünistlere de götürdüler.
“Üniversiteler bizimdir, kendi okulumuzu işgal edemeyiz.”

Böyle cevap verdi, eski DY Dergisi taraftarları. Bu yaklaşımın
anlamı; faşistlerin okullarını işgaline sessiz kalmak, yani okul

faşistlerin olsun demektir. TDKP/GKP’liler ise; “İşgal etmek an-
lamsız, okullardan çıkıp faşistleri bulalım ve dövelim.” önerisi

getirdiler. Önerilerinin hiçbir gerçekliği yoktu. Sol görünme te-

laşındaydılar her zamanki gibi. Oportünistler gerekçeler geti-
riyor, direnmemenin teorisini üretiyorlardı. Ancak öğrenciler

Dev-Gençlilerin işgal önerisini kabul ettiler.

Hazırlıklıydı Dev-Gençliler. Ali Rıza Kurt da vardı direnişin

178