Page 54 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap

bir kadın terzi, şehir fuarındaki işinden akşam saat 6’da çıktı.

Çok yorgundu ve tek istediği bir an önce evine ulaşmaktı.
Belediye otobüsünün ortasındaki ‘değişken’ statülü koltuk-

lardan birine oturdu.

Dönemin ruhunu yansıtan bir biçimde ırkçılık ve ayrım-
cılık her yerde had safhadadır. Otobüslerde bile…

Montgomery belediye otobüslerindeki ilk 4 sıra koltuk-

lar, derisi beyaz olan yolculara aitti. Siyah derili insanlar, be-
lediye otobüslerinin yolcularının toplamda yüzde 75’ini

oluşturmalarına rağmen, onlara otobüslerin en arka koltuk-

ları ayrılmıştı.

Ortadaki değişken statülü koltuklarsa beyazların sıraları

doluncaya kadar siyahların da oturabilecekleri koltuklardı.
Beyaz sıralar dolduğunda ya da şoför istediğinde siyahlar

oturdukları bu koltukları boşaltıp daha arkaya geçmek zo-

rundaydılar. Eğer arkada da yer yoksa ayakta durmaları, eğer
ayakta duracakları yer de yoksa otobüsten inip bir sonrakini

beklemeleri gerekiyordu.

Beyazlar ve siyahlar aynı sırada oturamazlardı!

Bir diğer kurala göre ise siyah yolcular, beyazlar ile aynı
sırada bir koltukta da oturamazdı. Dolayısıyla, otobüs şoförü,

4’cü sırada duran ‘colored (siyahlar)’ işaretini gerekli gördü-

ğünde otobüsün arka sıralarına doğru götürme yetkisine sa-
hipti. Ve yine eğer otobüsün ön sıralarında beyaz yolcular

oturmuşsa, siyah yolcunun ön kapıdan girip şoföre parasını

ödedikten sonra tekrar inerek arka kapıdan binmesi de bir
başka kuraldı.

Siyahların çoğu bu kanunlardan şikayetçiydi. Ancak

kimse düzene karşı gelmeye cesaret edemiyordu.

54