Page 64 - สุขศึกษาทช21002.indd

55

การรักษา

เนื่องจากยังไมมีการพัฒนายาฆาเชื้อไวรัสเดงกี่ การรักษาโรคนี้จึงเปนการรักษา

ตามอาการเปนสําคัญ กลาวคือ มีการใชยาลดไข เช็ดตัว และการปองกันภาวะช็อก
ยาลดไขที่ใชมีเพียงชนิดเดียว คือ ยาพาราเซตามอล (paracetamol) ขนาดยา

ที่ใชในผูใหญคือ พาราเซตามอลชนิดเม็ดละ 500 มิลลิกรัม รับประทานครั้งละ 1 - 2 เม็ด ทุก
4 - 6 ชั่วโมง โดยไมควรรับประทานเกินวันละ 8 เม็ด สวนขนาดยาที่ใชในเด็กคือ พาราเซตา

มอลชนิดน้ํา 10 - 15 มิลลิกรัมตอน้ําหนักตัว 1 กิโลกรัมตอครั้ง ทุก 4 - 6 ชั่วโมง โดยไมควร

รับประทานเกินวันละ 5 ครั้ง ยาพาราเซตามอลนี้เปนยารับประทานตามอาการ ดังนั้น หากไมมี

ไขก็สามารถหยุดยาไดทันที

การปองกันภาวะช็อกนั้น กระทําไดโดยการชดเชยน้ําใหรางกายเพื่อไมใหปริมาตร

เลือดลดต่ําลงจนทําใหความดันโลหิตตก แพทยจะพิจารณาใหสารน้ําตามความรุนแรงของ

อาการ โดยอาจใหผูปวยดื่มเพียงสารละลายเกลือแร โอ อาร เอส หรือผูปวยบางรายอาจไดรับ

น้ําเกลือเขาทางหลอดเลือดดํา ในกรณีที่ผูปวยเกิดภาวะเลือดออกผิดปกติจนเกิดภาวะเสียเลือด

อาจตองไดรับเลือดเพิ่มเติม

การปองกัน

1. การปองกันทางกายภาพ ไดแก ปดภาชนะเก็บน้ําดวยฝาปด เชน มีฝาปดปาก

โองน้ํา ตุมน้ํา ถังเก็บน้ํา หรือถาไมมีฝาปดก็วางคว่ําลง หากยังไมตองการใช เพื่อปองกันไมให

กลายเปนที่วางไขของยุงลาย

2. การปองกันทางเคมี ไดแก เติมทรายที่มีฟอสเฟต ซึ่งเปนสารเคมีที่องคการ

อนามัยโลกแนะนําใหใชและรับรองความปลอดภัย เหมาะสมกับภาชนะที่ไมสามารถใสปลากิน

ลูกน้ําได

การปฏิบัติตัว ไดแก นอนในมุง หรือนอนในหองที่มีมุงลวดเพื่อปองกันไมใหถูกยุง

กัด โดยจะตองปฏิบัติเหมือนกันทั้งกลางวันและกลางคืน หากไมสามารถนอนในมุงหรือนอนใน

หองที่มีมุงลวดได ควรใชยากันยุงชนิดทาผิวซึ่งมีสาระสําคัญที่สกัดจากธรรมชาติ เชน น้ํามัน
ตะไครหอม น้ํามันยูคาลิปตัส ซึ่งมีความปลอดภัยสูงกวามาทาหรือหยดใสผิวหนังใชเปนยากันยุง

แตประสิทธิภาพจะต่ํากวา DEET

64 สุขศึกษา พลศึกษา ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น : ทช21002
ส�ำนักงำน กศน.จังหวัดกำฬสินธุ์