Page 60 - ห้องสมุด

60 | ห น้ า

เรื่องที่ 3 เครื่องหมายวรรคตอนและอักษรยอ

1. เครื่องหมายววรคตอน
การใชเครื่องหมายในภาษาไทย นอกจากจะเขาใจในเรื่องการเวนวรรคตอนแลว ยังมี

เครื่องหมายอื่น ๆ อีกมากทั้งที่ใชและไมคอยไดใช ไดแก

เครื่องหมาย วิธีการใช

1. , จุลภาค ใชคั่นระหวางคํา หรือคั่นกลุมคํา หรือคั่นชื่อเฉพาะ

เชน ดี, เลว

2. . มหัพภาค ใชเขียนจบขอความประโยค และเขียนหลังตัวอักษรยอ

หรือตัวเลขหรือกํากับอักษรขอยอย เชน มี.ค. , ด.ช. , 1. นาม,

ก.คน ข. สัตว, 10.50 บาท, 08.20 น.

3. ? ปรัศนี ใชกับขอความที่เปนคําถาม เชน ปลาตัวนี้ราคาเทาไร?

4. ! อัศเจรีย ใชกับคําอุทาน หรือขอความที่แสดงอารมณตางๆ เชน อุย

ตายตาย! พุทธโธเอย! อนิจจา!

5. ( ) นขลิขิต ใชคั่นขอความอธิบายหรือขยายความขางหนาใหแจมแจง

เชน นกมีหูหนูมีปก (คางคาว) ธ.ค.(ธันวาคม)

6. ___ สัญประกาศ ใชขีดใตขอความสําคัญ หรือขอความที่ใหผูอานสังเกต

เปนพิเศษ เชน งานเริ่มเวลา 10.00 น.

7. “ ” อัญประกาศ ใชสําหรับเขียนครอมคําหรือขอความ เพื่อแสดงวา

ขอความนั้นเปนคําพูดหรือเพื่อเนนความนั้นใหเดนชัดขึ้น

เชน “พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตําลึงทอง”

8. – ยัติภังค ใชเขียนระหวางคําที่ เขียนแยกพยางคกันเพื่อใหรูพยางค

หนากับพยางคหลังนั้นติดกันหรือเปนคําเดียวกัน คําที่เขียน