Page 131 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 131
ี
ั
่
่
ู
้
และตงใจรับเป็นธุระหน้าทอยใกล้ชิด ดูแลช่วยเหลือในกิจกรรม
่
ุ
็
ั
ี
้
็
์
่
ตาง ๆ ขององคทาน เรากลายเปนพระอปฏฐาก ถาจะเรยกเตม ๆ ก
็
ว่า “พระคิลานุปัฏฐาก” เป็นผู้คอยดูแลถวายหยูกยา มันก็รวมไปถึง
ื
ื
อุปัฏฐากเร่องอ่นด้วย คือเราเป็นผู้อยู่ใกล้ท่าน ดูแลว่าเวลาไหนท่าน
ั
�
ี
ทาอะไร อย่างไร จะต้องสมควรไปช่วยกิจน้นการน้ตอนไหน อีกอย่าง
ึ
ี
หน่งท่จะต้องลงไปอย่างแน่นอนก็คือ เวลาหลวงป�ท่านรับแขก ผู้คน
ู
ื
ี
ญาติโยมมา จะต้องไปช่วยปูสาดปูเส่อ ต้งกระโถน ขวดน้า ทสาคัญ
�
่
�
ั
ื
จะต้องน่งอยู่เป็นเพ่อนท่าน เผ่อท่านจะเรียกใช้สอยไปเอาน้นไปเอา
ั
ั
ื
น้มา เราจะต้องเป็นผู้รู้จักและเป็นผู้ท่อยู่ใกล้ ทส�าคัญอีกอย่างก็คือ
ี
ี
ี
่
ู
ั
ั
ี
้
บางทีผู้ท่มาพบหลวงป�น้นเป็นอุบาสิกา มีแต่อุบาสิกาเท่าน้น อย่างน
ี
แล้วต้องมีพระ หรือผู้ชายอยู่เป็นเพื่อนด้วยอย่างนี้เป็นต้น เพราะฉะนั้น
ั
จะต้องให้พระอุปัฏฐาก หรือสามเณรอยู่ใกล้ ๆ ลงไปน่งเป็นเพ่อน
ื
หลวงปู นอกจากจะคอยรับใช้ท่านแล้ว ก็นั่งอยู่เป็นเพื่อนท่าน พระที่อยู่
�
ู
ุ
ั
ู
ู
อปัฏฐากหลวงป� จะต้องเป็นผ้มอธยาศย ร้จกการควรมควร ตอนไหน
ั
ิ
ั
ี
ควรจะพูด ตอนไหนควรจะสอด ตอนไหนควรจะแซม ตอนไหนควร
จะน่ง แล้วหลวงป�ต้องการอะไร อย่างไร ท่านไม่ต้องได้พูดมากก็เป็น
ู
ิ
อันรู้กัน คือต้องเป็นคนรู้จักสังเกตอัธยาศัยของครูบาอาจารย์ แล้ว
น้อมตน น้อมจิตน้อมใจอย่างย่ง ท่จะเช่อถือ รับฟัง และเคารพบูชา
ื
ิ
ี
เหมือนกับพ่อแม่ของตนอย่างน้น เร่องเก่ยวด้วยอัธยาศัยขององค์
ี
ื
ั
้
ู
ุ
ั
หลวงป�นน เราเคยได้ทราบจากการบอกเล่าของอาจารย์พทธวงศ์มา
ก่อนอย เรองทำกิจกรรมถวายหลวงป�เราก็ไมค่อยลำบากหนักอก
่
ื
่
ู
่
ู
ื
หนักใจกระไรเลย เมอเราไปอยตรงนน เราพยายามน้อมจิตน้อมใจ
ั
้
ู
่
่
ของเรา เราพยายามท�าตนของตนน้อมเข้าไป เพ่อความเคารพบูชา
ื
หลวงป�อย่างแท้จริง ในขณะเดียวกัน เม่อท่านพูดข้ออรรถข้อธรรม
ื
ู
อันใด เราก็ได้รับทราบไปด้วย อันน้จะว่าเป็นผลพลอยได้ก็ไม่น่าจะถูก
ี
l
ความเปนมาของเรา 117
็
