Page 135 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 135

่
                                                                ู
                                                ู
                                                           ู
                                                                       ่
              เป็นอันว่าหลวงพ่อคำไพลงไปอย่กับหลวงป� อยเป็นเพอน ดูแล

                                                                       ื
                              ู
                                                             ั
              อุปัฏฐากหลวงป�ประจ�าอยู่ในมณฑป ส่วนเราน้นก็เทียวลงไปถวาย
                                                    ู
              ยาท่านบ้าง ทำกิจวัตรข้อวัตรกับหลวงป�บางโอกาส แต่ไม่ได้นอนค้าง
                                                                         ู
                                                                            ี
              นอนพักใกล้ท่พักหลวงป� เราเห็นว่าเป็นทพอใจของหลวงป� ท่ท่าน
                                                        ี
                                                        ่
                            ี
                                      ู
                                                                ี
              จะไม่ต้องพูดต้องพร่าสอนอะไรมากเหมือนอย่างเราท่ไม่เคยผ่านความ
                                 �
              เป็นอยู่ใกล้ชิด อปถัมภ์  อุปัฏฐากครูบาอาจารย์รูปใดมาก่อน หลวงพ่อ
                                    -
                              ุ
              คาไพท่านเคยอยู่ใกล้ชิดดูแลอุปัฏฐากหลวงป�ม่นมาแล้ว เลยทาได้
                                                                            �
                                                             ั
                                                           ู
               �
                                                      ี
                                                                           ู
              คล่องแคล่วไม่มีอะไรขัดเขินจึงย่อมเป็นท่สะดวกใจของหลวงป� แล้ว
              เราก็ขยับออกมา..
















                          พึงละความพอใจ - ไม่พอใจ ทิ้งไปให้หมด

                            ผู้ประพฤติธรรมอย่ายึดถือเอามันไว้













                                                                        l
                                                       ความเปนมาของเรา   121
                                                             ็
   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140