Page 139 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 139
ู
เจ้าอาวาส คือ พระสุธรรมคณาจารย์ (แดง) ธมฺรกฺขิโต หลวงป�อ่อน
จกฺกธมฺโม พระราชธรรมานุวัตร เป็นเจ้าคณะจังหวัด ท่านก็พักอยู่
่
ู
ท่นนด้วย เราไปถึงก็เข้าไปกราบหลวงตาป้อม ขอพักอาศัยอย่กับท่าน
ี
ั
้
ี
ู
ี
่
ี
หลวงตาชวนให้อยตามอัธยาศัย ท่วัดหลวงตาป้อมนเป็นปาช้า ม
�
ศาลาสวดศพ มีเมรุท่เผาศพ มีกุฏิสองหลัง พอดีหลังหน่งหลวงตา
ึ
ี
ึ
ี
ป้อมท่านอยู่ กุฏิท่ว่างอีกหลังหน่งก็เลยให้เราไปอยู่ ท่วัดหลวงตาป้อม
ี
่
้
�
ั
�
้
ั
้
่
่
ี
นเลยงไก่เยอะมาก ไก่แจ้ ไกปาทงนน อยู่กันจนชินจนเลิกเป็นไกปา
ี
้
ี
ึ
่
่
ึ
กลายเป็นไก่ครงบ้านครงป�าไปแล้ว มันมักเดินไปมาขเต็มไปหมด
ั
้
้
้
ั
ทงศาลา ทงบริเวณนันแหละ พอถึงตอนบ่าย เย็น ต้องช่วยกันทำ
ื
่
ี
่
ู
ความสะอาด เหน็ดเหนอยน่าดทีเดียว ตอนเช้าออกบิณฑบาตท
ี
่
็
บ้านฝัายแตก ไปกับหลวงตาป้อม กลับมาถึงวัดกจัดเตรียมสถานท
ี
และฉันเช้ากันเลย ไม่ต้องรอญาติโยมท่จะไปมาสู่วัด เพราะไม่ค่อยม
ี
ั
็
�
ี
ั
็
็
ใครไปมา ฉนเสรจ ทาความสะอาดต่าง ๆ เสรจเรยบร้อยแล้วกกลบ
ี
ี
ึ
ท่พัก แต่เน่องจากสถานท่มันยังเป็นป�าอยู่ ซ่งป�าก็ไม่ใหญ่โตอะไร
ื
่
ี
ี
นักดอก กุฏิก็ไม่ได้อยู่ห่างศาลา ทางจงกรมทท�าไว้ท่กุฏิท่เราพัก มัน
ี
�
ก็ไม่ค่อยสมบูรณ์ เราจึงได้อาศัยศาลาเป็นท่เดินจงกรม ทสาคัญ
่
ี
ี
ื
ิ
อีกอย่างหน่งก็คือ ในตอนเย็น ๆ ส่วนมากเม่อเวลาลมพัดมา มีกล่น
ึ
เหม็นเน่าโชยมา เหม็นมาก ทราบทีหลังว่ามีโรงมันสาปะหลังอยู่
�
โรงหนึ่งเขารับซื้อมัน แล้วมาหั่นตาก โรงมันนี่อยู่ไกลนะ ไกลประมาณ
ิ
่
๙ กิโลเมตรได้ โอ้โฮึ้ กลนมันโชยมา เหม็นมาก เหม็นอยตลอดวัน
ู
่
่
่
ู
้
ตลอดคืน เรามันเป็นคนไมค่อยถูกกับกลนประหลาดทงหลายอยแล้ว
ั
ิ
่
ู
่
ก็เดือดร้อนอยมากแต่พยายามทำใจ พยายามสร้างความเป็นกันเอง
็
ั
ั
ให้ร้สกเป็นความเคยชน เป็นกนเองกบกลน พยายามเท่าไร ๆ มนก
ิ
ู
ึ
ั
่
ิ
สู้ไม่ได้ สู้ไม่ไหว แต่ในระหว่างนั้นก็อดทน ทนอยู่ต่อไปอย่างกล้าหาญ...
l
ความเปนมาของเรา 125
็
